Przeglądaj wg Słowo kluczowe "przestrzeń dialogu"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Architektura dialogu: w stronę przestrzeni pytań i odpowiedzi
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Urbańska, Marta A.
    Nurt filozofii dialogu, istotnego aspektu myśli dwudziestowiecznej (by wspomnieć tylko prace Martina Bubera, Emmanuela Levinasa czy Józefa Tischnera), znalazł wielu zwolenników, zapewne z uwagi na jego etyczny czy teologiczny charakter. Rozważanie relacji dwóch interlokutorów, spotkania z Innym lub Pytającego z Zapytanym jest, jak się zdaje, bardzo adekwatne do sytuacji nowej architektury, wpisywanej w istniejący kontekst. Inspirowany także koncepcją architektury dialogicznej (Jacek Dominiczak) niniejszy artykuł spróbuje przedstawić kilka przykładów polskiej architektury kontekstualnej, gdzie dialog ów nawiązano. Będą to obiekty tworzące przestrzeń dialogu – różne od ekstremów całkowitej mimikry (bezwarunkowej akceptacji) lub gwałtownej negacji, oba te bieguny (których przykłady, pod postacią światowych „architektonicznych reprezentantów”, także zostaną – dla kontrastu – wskazane) nie pozwalają bowiem na żaden dialog.
  • Miniatura
    Pozycja
    Państwo i Społeczeństwo 2018, nr 2 (XVIII) : Architektoniczne dialogi
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Banasik-Petri, Katarzyna; Palej, Anna; Wróbel, Piotr; Stec, Barbara; Urbańska, Marta A.; Haduch, Bartosz; Ingarden, Krzysztof; Kaczmarska, Elżbieta; Kaczmarska, Małgorzata; Starzyk, Agnieszka; Malec-Zięba, Emilia; Schubert, Jan; Banasik-Petri, Katarzyna
    ZE WSTĘPU: Niniejszy zeszyt „Państwa i Społeczeństwa” – drugi już poświęcony architekturze – nosi tytuł Architektoniczne dialogi i stanowi zaproszenie do szerszej dyskusji. Autorzy artykułów – architekci, twórcy, badacze i krytycy – sprowokowani tematem, spojrzeli na architekturę z nowej perspektywy, wychodząc poza ramy akademickiej dyskusji, nastawionej jedynie na estetyczne aspekty formalne. Podjęte zagadnienia stanowią zaledwie zalążek możliwych dyskusji dotyczących kreacji współczesnej architektury, jako dziedziny reagującej na sygnały z różnych sfer ludzkiego życia. Cytując prof. Jana Gehla – architektura powinna odpowiadać podstawowemu kryterium, jakim jest „kultura budowania”, co bezpośrednio wpływa na jej jakość i tworzy „kulturę architektoniczną”, w której wszystkim użytkownikom żyje się komfortowo i bezpiecznie.