Przeglądaj wg Słowo kluczowe "rangersi"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 3 (XXVIII), 2017 (Wojska Obrony Terytorialnej w Polsce i na świecie w drugiej dekadzie XXI wieku)
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Michalak, Artur; Kośmider, Tomasz; Gąsiorek, Krzysztof; Stachowski, Marcin; Klisz, Maciej; Żuchowski, Remigiusz; Nastarowicz, Tadeusz; Mendrala, Zenon; Wróbel, Ilona; Gruszczyk, Aleksandra; Rokicki, Jarosław; Borkowski, Robert; Młynarski, Tomasz; Thiriet, Damien; Marczuk, Karina Paulina; Grzela, Joanna; Małysa, Tobiasz; Kuśmirek, Karolina; Kraj, Kazimierz; Jureńczyk, Łukasz; Jarnicki, Damian; Maj, Ewa; Sokół, Wojciech; Tym, Juliusz S.; Saskowski, Maciej; Pieróg, Iwona; Gawor, Piotr; Sokołowski, Andrzej; Strzelecki, Michał; Wilczyński, Norbert; Soloch, Krzysztof; Lasoń, Marcin; Klisz, Maciej; Budzowski, Klemens
    Biorąc to pod uwagę niniejszy numer, poświęcony on został wojskom obrony terytorialnej w Polsce i na świecie. Temat ten jest spójny z zagadnieniem, jakie podjęto w poprzednim numerze, wydanym pod redakcją Marcina Lasonia. Mowa w nim była o Wojskach Specjalnych RP w kontekście wykonania przez nie ważnego zobowiązania międzynarodowego, rzutującego na postrzeganie Polski na arenie międzynarodowej oraz jej zdolności obronne. Wnioskować należy, że w ten sposób omówiono także znaczenie i funkcjonowanie jednego z Rodzajów Sił Zbrojnych RP. W naturalny sposób zatem problematyka tworzonych właśnie w Polsce Wojsk Obrony Terytorialnej wpisuje się we wskazany nurt rozważań. Wszak są one tworzone, by wzmocnić potencjał obronny Polski, powodzenie realizacji tego projektu ma duże znaczenie polityczne, a jego wpływ na stan Sił Zbrojnych RP jest tematem licznych dyskusji, nie tyko ekspertów. Dyskusje te stanowią źródło wielu faktów i mitów, z których przynajmniej część traktować można jako dezinformację czynioną przez przeciwników nowej formacji. Jednak omawiane fakty także stwarzają pole do wielu rozważań dotyczących celowości przydzielenia nowej formacji niektórych zadań, tempa jej tworzenia itp. Wobec powyższego uznano, że łamy periodyku naukowego będą dobrym miejscem do oddzielenia faktów od mitów oraz przedstawienia procesu tworzenia Wojsk Obrony Terytorialnej w Polsce. Przedstawiona dyskusja powinna mieć duży walor edukacyjny i właściwie wykorzystana przyczynić się do lepszego zrozumienia istoty tego projektu.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kanadyjscy Rangersi jako formacja obrony terytorialnej
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Borkowski, Robert
    Tematem artykułu jest formacja Canadian Rangers, która od lat 70. jest ochotniczą formację rezerwy w siłach zbrojnych Kanady, pełniącą funkcję obrony terytorialnej w trudno dostępnych regionach kraju. Kanada uważa posiadanie Arktyki za jeden z najważniejszych kierunków swej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. W politycznej retoryce szermuje się pojęciem obrony kanadyjskiej suwerenności i zbrojnej obecności na dalekiej Północy. Zadania te wypełnia pięciotysięczna jednostka Rangersów, w pełni przygotowana i wyposażona do bezustannej służby patrolowej. Warunki przyrodnicze, rozległość terytorium Kanady i jej słabe zaludnienie powodują, że rola armii jest znacząca i o wiele większa w zakresie reagowania kryzysowego niż w innych krajach NATO. Stąd też duże znaczenie formacji Rangersów zdolnych do prowadzenia operacji poszukiwawczych i ratunkowych.