Przeglądaj wg Słowo kluczowe "rokowanie"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Otępienie czołowo-skroniowe : ujęcie interdyscyplinarne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Moryś, Joanna M.; Moryś, Janusz; Bidzan, Leszek; Herman-Sucharska, Izabela; Urbanik, Andrzej; Lass, Piotr; Sławek, Jarosław; Gabryelewicz, Tomasz; Kaczmarek, Bożydar L.J.; Pąchalska, Maria; Harciarek, Michał; Nyka, Walenty M.; Olszewski, Henryk; Tłokiński, Waldemar; Łukaszewska, Beata; Narożańska, Ewa; Sitek, Emilia J.; Zawadzka, Aleksandra; Zabłocki, Krzysztof; Leszek, Jerzy; Ledwoch, Beata; Bidzan, Mariola; Rasmus, Anna; Guzińska, Katarzyna; Pąchalska, Maria; Bidzan, LeszekZe wstępu: "Oddajemy do rąk Czytelników monografię Otępienie czołowo-skroniowe: ujęcie interdyscyplinarne, która stanowi oryginalny zbiór odpowiednio dobranych rozdziałów, opracowanych przez autorów z różnych specjalności medycznych i paramedycznych zajmujących się diagnozą i rehabilitacją osób z otępieniem. Otępienie czołowo-skroniowe stanowi nadzwyczaj ważki i trudny temat dla współczesnej neuronauki. Temat jest ważki przede wszystkim dlatego, że problemy związane z otępieniem w starszych latach dotyczą wciąż wzrastającej liczby osób, co stanowi nieunikniony, choć dość paradoksalny skutek przedłużenia się życia przeciętnego człowieka, bez proporcjonalnej poprawy jego kondycji fizycznej i psychicznej. Oznacza to m.in., że najprawdopodobniej mało kto z nas (tj. sami autorzy wraz z Czytelnikami) uniknie tego problemu w przyszłości, a ten dość przykry fakt czasami utrudnia proces utrzymywania należytego dystansu naukowego do tematu. Wiele rozdziałów publikowanych w tej książce jest owocem 13. Międzynarodowego Kongresu Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego, zorganizowanego przez Krakowską Akademię im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 22 do 24 lutego 2010 roku. Uczestnicy kongresu podjęli panelową dyskusję, mającą na celu syntezę przyczyn i objawów otępienia czołowo-skroniowego. Główne tezy z tej dyskusji wykorzystano również w przygotowywaniu rozdziałów tej monografii."(...)Pozycja Państwo i Społeczeństwo 2021, nr 1 Medycyna i zdrowie publiczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Komorowski, Andrzej L.; Wysocki, Andrzej; Oszacki, Jan; Marczyńska, Antonina; Kulpa, Jan; Ciećkiewicz, Jan; Macintyre, Iain; Potapov, Oleksii; Kosiukhno, Sergii; Kalashnikov, Oleksandr; Todurov, Ivan; Korneta, Krzysztof; Zajączkowska, Renata; Zavatskyi, Ruslan; Jurczyszyn, Artur; Płatek, Piotr; Lichosik, Danuta; Jędryka, Marcin; Lepka, Piotr; Sánchez-Margallo, Francisco M.; Durán-Rey, David; González-Portillo, Manuel R.; López-Agudelo, Isabel; Sánchez-Margallo, Juan A.; Kebir, Zakaria; Vece, Rodolfo Romero; Badaro, Daniel; Catheline, Jean Marc; Grela-Wojewoda, Aleksandra; Pacholczak-Madej, Renata; Goździalska, Magdalena; Bohdziewicz, Anna; Mikuła, Tomasz; Idec, Michał; Szymczak, Piotr; Dąbrowska, Jagoda; Kisiel, Aleksandra; Wojnarowicz, Agata; Józefiak, Anna; Szczepanik, Magdalena; Polkowski, WojciechZ wprowadzenia: "Po raz trzeci mam przyjemność oddać w Państwa ręce numer „Państwa i Społeczeństwa” poświęcony medycynie i zdrowiu publicznemu. Ze względu na zbliżającą się 40. rocznicę śmierci profesora Jana Oszackiego, Redakcja zdecydowała się poświęcić numer pamięci tego wielkiego chirurga i naukowca. Profesor Jan Oszacki pozostawił po sobie ogromny dorobek publikacyjny oraz własną szkołę nowoczesnej chirurgii opartej na znajomości patofizjologii. Być może najtrwalszą legacją Profesora są jego liczni uczniowie i doktoranci, którzy przez wiele lat nadawali ton chirurgii, torakochirurgii, chirurgii dziecięcej i onkologicznej, anestezjologii i biochemii klinicznej w Krakowie i w całej Polsce."(...)Pozycja Szpiczak plazmocytowy – diagnostyka i leczenie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Jurczyszyn, Artur; Płatek, PiotrSzpiczak plazmocytowy (Multiple Myeloma, MM ) jest złośliwym nowotworem hematologicznym z komórek plazmatycznych. Występuje głównie w krajach rozwiniętych, a najważniejszym czynnikiem ryzyka jest wiek powyżej 50 lat. MM to heterogenna choroba klonalna, której przebieg różni się w zależności od przypadku. Objawy dotyczą wielu układów – najczęściej szkieletu, niewydolności nerek oraz układu neurologicznego. Do związanych ze szpiczakiem mnogim stanów klinicznych należą gammapatia monoklonalna o nieustalonym przebiegu (MGUS), jako stan przednowotworowy, oraz tlący się szpiczak mnogi (SMM ), jako synonim bezobjawowej postaci szpiczaka. Do rozpoznania choroby służy głównie obraz kliniczny oraz kryteria CRAB (MM ) i SLiM CRAB (SMM ). Obecnie standardem leczenia są: terapia indukująca, procedura przeszczepienia komórek autologicznych oraz terapia konsolidująca. W ciągu ostatniej dekady pojawiło się wiele nowych metod leczenia polegających na immunoterapii – do najbardziej obiecujących należy terapia CAR-T cells. Rokowanie w szpiczaku plazmacytowym jest zależne od stopnia ciężkości choroby, który jest określany na bazie skali R-ISS opracowanej przez Międzynarodową Grupę Roboczą ds. Szpiczaka (IMWG).