Przeglądaj wg Słowo kluczowe "rzeźba"
Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Architektura Ai Weiweia(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Haduch, BartoszCelem artykułu jest ukazanie i analiza twórczości chińskiego artysty multidycyplinarnego – Ai Weiweia. Artykuł prezentuje spektrum projektów na pograniczu architektury i sztuki, analizuje też wzajemne podobieństwa i różnice w ramach wymienionych dziedzin oraz współpracę między architektami a artystami. Opisywane realizacje stanowią ilustrację nowych tendencji w projektowaniu architektonicznym XXI wieku i różnych reakcji na kontekst lokalny i globalny. Prezentowany materiał i wyniki badań są punktem wyjścia dla dalszych opracowań dotyczących szerszych współzależności sztuki i architektury.Pozycja Dialog architektury i sztuki w twórczości pracowni Herzog & de Meuron(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Haduch, BartoszBogata i róż norodna twórczoś ć pracowni Herzog & de Meuron jest unikalnym przykładem olbrzymiego potencjału łączenia współczesnej architektury i sztuki. Nie chodzi tu jednak o tradycyjny schemat dzieła i neutralnego tła. Działania zakorzenione w doświadczeniach artystycznych Jacques’a Herzoga dają efekty wykraczają ce poza standardowe rozumienie obu dziedzin. Liczne próby współpracy architektów z artystami (byli to m.in. Rémy Zaugg, Thomas Ruff , Ai Weiwei, Olafur Eliasson i Anish Kapoor) poszerzają granice sztuki i architektury, dającc czasem prekursorskie rozwią zania, kontynuowane i rozwijane później w szerszej skali. Twórczość Herzoga i de Meurona moż na traktować jako swoisty barometr współczesności – ukazujący, interpretujący bądź wyprzedzający i stymulujący pewne trendy i tendencje w architekturze.Pozycja Foto-obrazy architektury: Fotografia jako medium referujące i projektujące architekturę(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Wróbel, Piotr; Haduch, Bartosz; Palej, Anna; Jasiński, Artur; Banasik-Petri, Katarzyna; Stec, Barbara; Bednarczyk, Zofia; Bosak, Jan; Bulanda, Agnieszka; Buzek-Garzyńska, Gabriela; Deńko, Stanisław; Hryń, Stanisław; Ingarden, Krzysztof; Konieczny, Robert; Kosiński, Wojciech; Loegler, Romuald; Łatak, Kazimierz; Poprawska, Magdalena; Rościecha-Kanownik, Agata; Starzyk, Agnieszka; Urbanowicz, Piotr; Urbańska, Marta A.; Wieczorek, Paweł; Zastawnik, Małgorzata; Wróbel, PiotrNiniejszy zbiór prac teoretycznych, fotoesejów i kronika studenckich konkursów fotograficznych organizowanych od 2008 roku na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, ma być zapisem refleksji związanych ze specyficzną, jak dotąd mało zbadaną a wszechobecną częścią teorii architektury, jaką jest fotografia. Jej szczególna odmiana ściśle związana ze sztuką budowania jest określana mianem fotografii architektonicznej, jednakże niniejsza monografia nie została tą definicją ograniczona.Pozycja Państwo i Społeczeństwo 2018, nr 2 (XVIII) : Architektoniczne dialogi(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Banasik-Petri, Katarzyna; Palej, Anna; Wróbel, Piotr; Stec, Barbara; Urbańska, Marta A.; Haduch, Bartosz; Ingarden, Krzysztof; Kaczmarska, Elżbieta; Kaczmarska, Małgorzata; Starzyk, Agnieszka; Malec-Zięba, Emilia; Schubert, Jan; Banasik-Petri, KatarzynaZE WSTĘPU: Niniejszy zeszyt „Państwa i Społeczeństwa” – drugi już poświęcony architekturze – nosi tytuł Architektoniczne dialogi i stanowi zaproszenie do szerszej dyskusji. Autorzy artykułów – architekci, twórcy, badacze i krytycy – sprowokowani tematem, spojrzeli na architekturę z nowej perspektywy, wychodząc poza ramy akademickiej dyskusji, nastawionej jedynie na estetyczne aspekty formalne. Podjęte zagadnienia stanowią zaledwie zalążek możliwych dyskusji dotyczących kreacji współczesnej architektury, jako dziedziny reagującej na sygnały z różnych sfer ludzkiego życia. Cytując prof. Jana Gehla – architektura powinna odpowiadać podstawowemu kryterium, jakim jest „kultura budowania”, co bezpośrednio wpływa na jej jakość i tworzy „kulturę architektoniczną”, w której wszystkim użytkownikom żyje się komfortowo i bezpiecznie.Pozycja Państwo i Społeczeństwo nr 1, 2017 : Architektura eksperymentalna(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Kozień-Woźniak, Magdalena; Haduch, Bartosz; Twardowski, Mariusz; Banasik-Petri, Katarzyna; Stec, Barbara; Ingarden, Krzysztof; Wróbel, Piotr; Urbańska, Marta A.; Kubiak, Hieronim; Banasik-Petri, Katarzyna; Majchrowski, Jacek M.Pozycja Rzeźba krakowska drugiej połowy XVIII w.: twórcy, nurty i tendencje(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Dettloff, AnnaOparta na solidnej kwerendzie źródłowej książka ukazuje uporządkowany obraz rzeźby krakowskiej z okresu od około 1740 do 1790 roku, we wcześniejszych badaniach zwykle traktowanej jako dość chaotyczny zespół niezbyt wybitnych dzieł, nie tworzących żadnej organicznej całości. Jako punkt odniesienia autorka słusznie przyjęła italianizującą rzeźbę wcześniejszego półwiecza (około 1690–1740), obejmującą dorobek Fontany i jego następców, wśród których wyróżnił się godny kontynuator włoskiego mistrza Antoni Frączkiewicz, i przedstawiła ją w rozdziale, trafnie zatytułowanym Prolog, po czym przystąpiła do właściwego tematu. Prezentując materiał artystyczny, w którym wcześniejsze włoskie inspiracje niemal zupełnie ustąpiły miejsca oddziaływaniom bliższych środkowoeuropejskich środowisk, jako kryterium wydzielania nurtów artystycznych przyjęła właśnie główne centra, z których się wywodzili, bądź do których po wzory sięgali krakowscy rzeźbiarze. Dzięki takiej koncepcji badawczej Anny Dettloff krakowska rzeźba drugiej połowy stulecia okazała się skomplikowaną mozaiką różnych odmian stylowych, ówcześnie uprawianych w monarchii habsburskiej (zwłaszcza na Morawach i „austriackim” Śląsku), na pruskim Śląsku i w Bawarii. Eksponując, w miarę możliwości, w każdym z tych nurtów twórczość bardziej wyrazistych mistrzów, autorka wykazała, że i w tym okresie w Krakowie działali rzeźbiarze o indywidualnym stylu, choć artystycznie niedorównujący ani najwybitniejszym spośród poprzedników, ani współczesnym sobie artystom z najbardziej twórczych polskich środowisk – lwowskiego i warszawskiego, ale jednak godni są bliższej uwagi. Dzięki jej badaniom krakowskie środowisko późnobarokowej rzeźby okazało się bogatsze i artystycznie bardziej interesujące, niż to dotychczas zwykło się przyjmować. Świetna pod względem warsztatu naukowego i przynosząca nowe wyniki książka jest adresowana do specjalistów – głównie historyków sztuki. Jednak zarówno ukazana w niej problematyka, mogąca interesować także niefachowców, przede wszystkim przedstawicieli innych dyscyplin historycznych, ale także amatorów – pasjonatów sztuki i historii kultury, jak i warsztat pisarski autorki, umiejącej jasno konstruować rozprawę i logicznie prowadzić wywód, posługującej się pięknym, bogatym, choć przy tym funkcjonalnym językiem, nie epatującym pseudonaukową terminologią i metodologicznymi udziwnieniami stylu, ułatwia swobodną lekturę. Z pełnym przekonaniem książkę Anny Dettloff o późnobarokowej rzeźbie w Krakowie polecam także wszystkim czytelnikom zainteresowanym dziejami sztuki i kultury, a także cracovianistom, którzy znajdą w niej wiele ciekawych, wcześniej nieznanych wiadomości. Jestem pewien, że osoby sięgające po tę książkę nie doznają zawodu.