Przeglądaj wg Słowo kluczowe "standardy kształcenia"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Kształcenie kompetencji w biegu życia człowieka
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Szyszko-Bohusz, Andrzej; Karpińska-Ochałek, Małgorzata; Obrzud, Magdalena; Skrzyp, Magdalena; Kliś, Maria; Żyłkiewicz, Emilia; Tomaszewski, Jarosław; Zinkiewicz, Beata; Pałka, Ewa; Matuska, Ewa; Figurska, Irena; Figurska, Irena; Maj, Bernard; Woźniak, Marta; Aksman, Joanna; Nieciuński, Stanisław
    Prezentowana monografia składa się z trzech części. Jej pierwszą część, Rozwijanie kompetencji dzieci i młodzieży, otwiera tekst Andrzeja Szyszko-Bohusza, w którym autor precyzuje ogólne warunki przygotowania młodzieży do samokształcenia oraz kształtowania kompetencji w trakcie ludzkiego życia. Zdaniem autora, najważniejsze jest wytworzenie potrzeby całościowego (respective holistycznego samodoskonalenia). W następnych tekstach zamieszczonych w tej części monografi i Małgorzata Karpińska-Ochałek, Magdalena Obrzud oraz Magdalena Skrzyp poddają analizie rolę kompetencji komunikacyjnych w przygotowaniu uczniów do całożyciowego uczenia się. W pierwszym artykule autorki badają i oceniają edukacyjną wagę procesu stymulacji rozwoju mowy małych dzieci. Koncentrują się na prezentacji zagrożeń i zalet związanych z posługiwaniem się tzw. językiem nianiek. W drugim tekście autorka analizuje dydaktyczne znaczenie wprowadzonej w Polsce, eksperymentalnie, nowej metody nauczania języków obcych (Content and Language Integrated Learning). Tak M. Karpińska- Ochałek i M. Obrzud, jak i M. Skrzyp podkreślają fundamentalne znaczenie kształcenia językowego w procesie opanowywania innych niezbędnych człowiekowi kompetencji, a zarazem w dalszym rozwoju specyficznie ludzkich form psychicznej regulacji zachowania się. Na drugą część monografii, Kluczowe Kompetencje w procesie kształcenia współczesnych studentów, składa się pięć tekstów. Pierwszy z nich autorstwa Marii Kliś omawia rolę językowej komunikacji w procesie edukacji akademickiej przy czym dostarcza ważkich argumentów uzasadniających tezę, że umiejętność werbalnego porozumiewania się warunkuje rozwój wielu innych sprawności i osiągnięć jednostek. Autorzy kolejnych tekstów, Ewa Pałka, Emilia Żyłkiewicz i Jarosław Tomaszewski, rozważają dwie pedagogiczne tezy akcentujące, że w dobie globalizacji szczególne znaczenie w procesie kształcenia studentów należy przypisywać:rozwijaniu ich umiejętności sprawnego posługiwania się językiem obcym, b. formowaniu innych kompetencji międzykulturowych. Tę część monografi i zamykają teksty Beaty Zinkiewicz, która omawia zagadnienie kompetencji absolwentów pedagogiki resocjalizacyjnej, oraz Ewy Matuskiej, prezentującej wyniki swoich badań empirycznych nad wizjami zawodowych karier studentów prowincjonalnych wyższych uczelni w rejonie Pomorza. Trzecia część przedstawianego czytelnikom opracowania Doskonalenie kompetencji pracowników składa się z tekstów poświęconych procesowi doskonalenia zawodowego oraz innym warunkom osiągania wysokiej wydajności i jakości pracy w przedsiębiorstwie. W pierwszym z nich Irena Figurska analizuje rolę rywalizacji w realizacji zadań i celów przyświecających zakładowi pracy. Ujawnia, że rywalizacja – z jednej strony – motywuje jednostki realizujące powierzone im zadania do podejmowania twórczych działań, lecz – z drugiej – w jakimś stopniu obniża wzajemną komunikacyjną otwartość pracowników i w efekcie przeszkadza we współpracy. W artykule autorka skupia się na analizie rywalizacji między pracownikami w ramach organizacji, chociaż – jak podkreśla – współzawodniczyć mogą ze sobą także jej poszczególne komórki, zespoły oraz wydziały. Dwa teksty kończące książkę, autorstwa Marty Woźniak i Bernarda Maja, poświęcono problematyce dokształcania pracowników. Autorzy rozważają w nich: 1. kwestię posługiwania się w procesie edukacji, alternatywnymi względem tradycyjnych, internetowymi formami kształcenia. 2. problemy podaży i ewaluacji jakości szkoleń antykryzysowych, zgłaszanych na polskim rynku edukacyjnym w ostatnich latach.
  • Miniatura
    Pozycja
    Wdrażanie Krajowych Ram Kwalifikacji – udręka czy szansa na poprawę szkolnictwa wyższego
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Kapiszewska, Maria; Potopianek, Natalia; Skulicz, Danuta; Grabiński, Tadeusz; Stoczewska, Barbara; Krawczyk, Robert; Mirecka, Jadwiga; Grabiński, Tadeusz; Merklinger-Gruchała, Anna; Kožuh, Anna; Woźniak-Zapór, Marta; Parlicki, Mariusz; Sozańska, Dominika
    Z wprowadzenia: "Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego (stosowany skrót KRK) wprowadzone znowelizowana ustawą – Prawo o szkolnictwie wyższym 18 marca 2012 roku i wdrażane od października 2011 roku nie są jeszcze w ustawodawstwie rozdziałem zamkniętym. Niedługo wejdzie w życie kolejna nowelizacja do właśnie znowelizowanej ustawy. Oznacza to, że można założyć z dużym prawdopodobieństwem, że wiele zagadnień i wątpliwości poruszanych w tej monografii, a dotyczących tak różnych paragrafów ustawy, jak i rozporządzeń może zostać wkrótce zmienionych, bądź uzupełnionych. Jednocząca się Europa, otwierające się granice i wędrówki młodych ludzi nie tylko za pracą, ale także chcących poznawać świat i zdobywać wykształcenie w różnych miejscach kontynentu, zmusiły państwa Europy do przyglądnięcia się systemom edukacji w poszczególnych krajach. Celem było poszukiwanie wspólnego mianownika w europejskim systemie kształceniu lub jego stworzenie na bazie istniejących. Miałby on umożliwić usankcjonowanie prawne dyplomów, czy uznawanie dotychczasowo zdobytej edukacji w różnych uczelniach, w różnych europejskich krajach. Aby jednak było to możliwe, należało zdefiniować kwalifikacje, jakie powinien posiadać absolwent, aby móc legitymować się określonym dyplomem. I to właśnie ramy kwalifikacji dla określonego poziomu kształcenia, czy uzyskania dyplomu jakiegoś stopnia dla każdego studiowanego kierunku-(w każdym kraju) opisują zestaw wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, których posiadanie jest konieczne, aby ten poziom, czy dyplom uzyskać. Wszystkie te ramy są powiązane. Tak więc kwalifikacje zdobyte w jednym kraju będzie można odnieść do poziomu edukacji w innym kraju Unii Europejskiej. Będzie zatem jasne jakie kompetencje kryją się za tytułem licencjata, czy magistra danego kierunku studiów, bez względu na to, w którym kraju zostały one osiągnięte. Ułatwi to znacznie - migracje ludzi, wymianę myśli i idei, a tym samym pomoże w sprostaniu wymaganiom jednoczących się rynków ekonomicznych, systemów finansowych i komercyjnych."(...)