Przeglądaj wg Słowo kluczowe "wybory parlamentarne"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Państwo i Społeczeństwo nr 1, 2001(Oficyna Wydawnicza AFM, 2001) Bankowicz, Bożena; Bankowicz, Marek; Bednarczyk, Bogusława; Cziomer, Erhard; Dudek, Antoni; Zyblikiewicz, Lubomir; Kulig, Andrzej; Lewandowska-Malec, Izabela; Malec, Jerzy; Brzoza, Czesław; Fałowski, Janusz; Kargol, Anna; Szlachta, Bogdan; Socha, Paweł; Majchrowski, JacekPozycja Państwo i Społeczeństwo nr 1, 2006 : Społeczeństwo obywatelskie - historyczne źródła i współczesny obraz(Oficyna Wydawnicza AFM, 2006) Gałkowski, Stanisław; Nieć, Mateusz; Magoska, Maria; Owczarek, Lidia; Sidorkiewicz, Krzysztof; Krauz-Mozer, Barbara; Woźniczka, Zygmunt; Łoś-Tomiak, Anna; Workowska, Jolanta; Winiarska, Małgorzata; Myślak-Bodek, Ewa; du Vall, Marta; Skawińska, Mirosława; Walecka-Rynduch, Agnieszka; Pokorna-Ignatowicz, Katarzyna; Masiarz, Władysław; Blak, Beata; Janik, Krzysztof; Kilian, Stanisław; Kapiszewski, AndrzejPozycja Polityka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wobec życia społeczno-politycznego w Polsce w latach 1926–1928. Wybory parlamentarne z 4 i 11 marca 1928 r.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Kozyra, WaldemarW latach 1926–1928 piłsudczykowskie kierownictwo resortu spraw wewnętrznych rozpoczęło realizację nowej polityki administracyjnej, w szczególności wobec życia społeczno- politycznego kraju. Uznało, że jej głównym przedmiotem powinny być „zagadnienia ogólnopolityczne” Rzeczpospolitej, a nie li tylko problemy zagrożenia bezpieczeństwa i porządku wewnętrznego. W rezultacie kierownictwo to zintensyfi kowało swoje działania wobec partii i ugrupowań politycznych oraz organizacji społecznych. Były one poddawane coraz bardziej gruntownej obserwacji oraz inwigilacji policyjnej. Polityka administracyjna ministrów spraw wewnętrznych w stosunku do mniejszości narodowych realizowała ideę asymilacji państwowej (politycznej). W wyborach parlamentarnych w 1928 r. po raz pierwszy struktury resortu spraw wewnętrznych (i pozostałych resortów) zostały jednoznacznie włączone do akcji wyborczej po stronie obozu rządowego. W wyniku wyborów obóz piłsudczykowski co prawda stworzył największy klub poselski w sejmie, ale nie uzyskał w nim większości.Pozycja Problematyka frekwencji wyborczej na podstawie o doświadczeń okręgu elbląskiego w wyborach parlamentarnych roku 2005(Oficyna Wydawnicza AFM, 2006) Sidorkiewicz, Krzysztof"Frekwencja wyborcza w Polsce w wyborach parlamentarnych systematycznie maleje. Sporym zaskoczeniem były pierwsze wolne wybory do Sejmu i Senatu w 1991 r., kiedy to frekwencja osiągnęła 43,2 proc. Po wzroście w 1993 r. do 52,08 proc. w kolejnych wyborach systematycznie frekwencja malała, osiągając w 1997 r. - 47,93 proc., w 2001 r. - 46,29 proc. i w 2005 r. - 40,57 proc. Uczestnictwo w wyborach do Senatu było zbliżone do frekwencji sejmowej."(...)