Przeglądaj wg Słowo kluczowe "zasoby ludzkie"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Administracja, zarządzanie i handel zagraniczny w warunkach integracji. Materiały konferencyjne - Zarządzanie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2002) Batko, Roman; Blachnicki, Bogusław; Boczkowska, Barbara; Chrupała, Małgorzata; Dołhasz, Magdalena; Kubacka, Dominika; Dziuba-Burczyk, Alicja; Fatuła, Dariusz; Galata, Stanisław; Karwot, Dominika; Krawczyk, Ewa; Księżyk, Marianna; Lokšová, Irena; Maciejewski, Jan; Miler, Ryszard K.; Ochnik-Płonka, Iwona; Paleczny, Tadeusz; Pietrzak, Joanna; Rzepka, Agnieszka; Saracen, Joanna; Smutek, Halina; Machaczka, Małgorzata; Machaczka, Krzysztof; Venter, György; Wiśniewski, EdwardZe wstępu: "Partnerstwo jest rodzajem związku między władzami lokalnymi a innymi organizacjami; strony zachowują wolność działania, ale zgadzają się współpracować dla osiągnięcia wspólnych celów. Istnieje szeroka gama efektywnego wykorzystania partnerstwa przy rozwiązywaniu zagadnień zrównoważonego rozwoju, takich jak odnowa wewnętrzna obszarów miast, przekształcanie i rewitalizacja śródmieść, ochrona terenów turystycznych, dynamizacja mieszkalnictwa itp."(...)Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 4 (XXXIII) : Kultura Bezpieczeństwa - Uwarunkowania Społeczne i Organizacyjne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Chodyński, Andrzej; Fatuła, Dariusz; Mirski, Andrzej; Marjański, Andrzej; du Vall, Marta; Majorek, Marta; Ziarko, Janusz; Wilk-Woś, Zofia; Bakonyi, Jadwiga; Urbańczyk, Piotr; Gach, DanielZ wprowadzenia: "Kultura jest rozpatrywana jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych jak i niematerialnych (duchowych i symbolicznych). Bardziej szczegółowy opis tych wytworów, wraz z prezentacją podstawowych działów kultury, jakimi są tzw. kategorie kultury, zawarto m.in. w publikacji Małgorzaty Gruchoły, gdzie opisano cechy socjologicznego podejścia do kultury i podkreślono znaczenie kultury narodowej. Pojęcie kultury ma bogate podstawy teoretyczne. Jest rozpatrywane przez przedstawicieli wielu nauk. Przegląd ujęć i koncepcji filozoficznych, przykładowo, prowadzi do określenia dziesięciu działów odnoszących się do definicji kultury, mianowicie: – rozumienie kultury w ujęciu historycznym, z podkreśleniem jej temporalności; – hermeneutyczne koncepcje kultury oparte na systemie znaczeń i symboli, z traktowaniem kultury jako interpretacji; podstawa kultury symbolicznej; – ujęcie genetyczne jako ewolucyjne przedłużenie natury i naturalistyczna koncepcja bytu; rozpatrując przenikanie się uwarunkowań kulturowych i genetycznych, w socjologii operuje się pojęciem socjobiologii, której elementem jest memetyka – mem stanowi przekaz kulturowy; – jako sfera realizacja duchowości człowieka; – traktowanie kultury w aspekcie ludzkiej kreatywności i spontaniczności w odniesieniu do twórczości; – jako system uwarunkowań i determinacji (w tym problematyka uwarunkowań społecznych, instytucji i wzorów postępowania, praw i tradycji); – jako płaszczyzna interakcji miedzy ludźmi – komunikacja; – jako system zamknięty; – jako system uniwersalny (w tym przenikalność kulturowa); kwestie zamknięcia, otwarcia, ale i tożsamości kulturowej można odnosić do dwoistości strukturalizmu, zakładającego rozpatrywanie kultury na poziomach zewnętrznym (co się wiąże z różnorodnością kulturową odnośnie instytucji, wzorów i zachowań) i wewnętrznym (jedność kultury oparta na wspólnotowości); kultura stanowi matrycę, ukrytą umysłową strukturę, której uzewnętrznienie służy realizacji podstawowych potrzeb ludzkich; – rozumienie w kontekście stałości, niezmienności, ale także zmian i nieustannej ewolucji, w tym kreatywności kulturowej."(...)Pozycja Rola zasobów ludzkich w implementacji kultury bezpieczeństwa w systemie zarządzania kryzysowego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Marjański, AndrzejZnaczenie kultury bezpieczeństwa zyskuje coraz większe znaczenie w różnych obszarach zarządzania, w tym także zarządzania kryzysowego. Kultura bezpieczeństwa uważana jest za ważny czynnik warunkujący osiągnięcie wysokiego poziomu bezpiecznego funkcjonowania systemu ratowniczego. Pojęcie kultury bezpieczeństwa jest wieloznaczne i nie posiada jednej uniwersalnej definicji czy rozwiązania modelowego. Konieczne staje się podjęcie próby określenia pojęcia kultury bezpieczeństwa w odniesieniu do obszaru zarządzania kryzysowego. Najbardziej istotną cechą kultury bezpieczeństwa w systemie zarządzania kryzysowego jest zdolność do implementacji zasad bezpiecznego działania pomimo istniejących zagrożeń. Wysoki poziom bezpieczeństwa można osiągnąć jedynie w przypadku stosowania sprawdzonych systemów i procedur przy jednoczesnym silnym zaangażowaniu zasobów ludzkich w działaniach na rzecz kultury bezpieczeństwa.Pozycja Uwarunkowania działań zespołowych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2006) Galata, StanisławZe wstępu: "Z niekompletności naszego fundamentalnego poglądu na ludzką naturę wywodzi się powód, dla którego tak wielu z nas jest niezadowolonych z tego, co robi, a organizacjom, w które jesteśmy zaangażowani, nie udaje się wyzwolić naszych talentów, pomysłowości i kreatywności, przez co tak trudno stać im się wielkimi i trwałymi, u podstaw wszelkich działań w kierunku „czynienia sobie Ziemi poddaną” leży paradygmat człowieka holistycznego. Wynika z niego podstawowa prawda, że człowiek nie jest przedmiotem, który trzeba kontrolować, lecz istotą czterowymiarową — ma ciało, umysł, serce i ducha. Studiując filozofię i systemy religijne zarówno Zachodu, jak i Wschodu, od początków udokumentowanej historii, można zauważyć, że „znajduje się w zasadzie te same cztery wymiary: fizyczny/ekonomiczny, umysłowy, społeczny/emocjonalny i duchowy. Często używa się różnych słów, ale dotyczą one tych samych czterech uniwersalnych aspektów życia. Odzwierciedlają również cztery podstawowe potrzeby i pobudki wszystkich ludzi: życia (przetrwania), kochania (związków międzyludzkich), uczenia się (wzrostu i rozwoju) oraz pozostawienia spuścizny (znaczenie i wkład)"."(...)