Przeglądaj wg Słowo kluczowe "zespół dezaprobaty płci"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Transseksualizm jako problem diagnostyczny
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Liber, Zbigniew; Jabłoński, Zbigniew; Szepieniec, Wioletta Katarzyna; Szymanowski, Paweł
    Transseksualizm jest zaburzeniem identyfikacji płciowej. Osoba transseksualna wyraża pragnienie życia i społecznej akceptacji w roli płci przeciwnej niż posiadana płeć biologiczna. Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu klinicznej niezgodności między psychicznym poczuciem płci a budową morfologiczno- -biologiczną (ustaloną badaniami klinicznymi i laboratoryjnymi). Transseksualizm jest najprawdopodobniej spowodowany organicznymi i czynnościowymi zmianami w morfologii jąder podwzgórzowych, które powstały już po chromosomalnej determinacji kierunku rozwoju narządów płciowych. Niestety nie dysponujemy markerami biochemicznymi czy morfologicznymi, które pozwalałyby przyżyciowo potwierdzić charakter tych zmian. Diagnoza wymaga współpracy lekarza dysponującego doświadczeniem ginekologicznym, andrologicznym i endokrynologicznym z psychologiem i psychiatrą. Podstawowym pragnieniem osoby transseksualnej jest uzyskanie przez nią warunków do swobodnej społecznej egzystencji w płci odczuwanej. Konsekwentne uzgodnienie płci somatycznej (cielesnej) z odczuwaną wymaga sądowej korekty zapisów dotyczących płci w akcie urodzenia. Istnieje więc potrzeba ujednolicenia standardów diagnostycznych usprawniających rozpoznanie transseksualizmu dla specjalistów zajmujących się diagnostyką i leczeniem tych osób. Miałoby to również wpływ na przyspieszenie postępowania sądowego w celu uzyskania płci metrykalnej bez powoływania dodatkowych biegłych. Autorzy artykułu proponują zmianę nazewnictwa w odniesieniu do osób transseksualnych. Termin „transseksualistka” oznaczałby zespół wrodzonej dezaprobaty płci fenotypowej u kobiety (ZWDPF-K), zaś termin „transseksualista” zespół dezaprobaty płci fenotypowej u mężczyzny (ZWDPF-M). Terminy te obowiązywałyby w dokumentacji lekarskiej i wyznaczałyby kierunek odpowiedniej terapii hormonalnej (dla ZWDPF-M antyandrogeny i estrogeny, a dla ZWDPF-K androgeny). Powszechnie używany termin „transseksualizm” dla tego zaburzenia rozwojowego nic nie mówi o jego charakterze.