Ból jest jedną z najczęstszych dolegliwości skłaniających pacjentów do korzystania z pomocy Zespołów Ratownictwa Medycznego oraz Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych. Jednym z podstawowych zadań ratownika medycznego jest uśmierzenie bólu w ramach wdrożonego, niezależnie od jego etiologii, leczenia objawowego, lub usunięcia przyczyny bólu w trakcie dalszego postępowania. Z uwagi na całą złożoność problemu, a przede wszystkim na fakt często niedostatecznej kontroli bólu za pomocą pojedynczych środków farmakologicznych, poniższa praca ma za zadanie przegląd możliwości pozwalających na wdrożenie zalecanej przez Światową Organizację Zdrowia analgezji multimodalnej w trakcie leczenia przedszpitalnego w ramach Zespołów Ratownictwa Medycznego oraz w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych, opartej na zastosowaniu powszechnie dostępnych w tych warunkach środków farmakologicznych oraz poza-farmakologicznych metod łagodzenia i uśmierzania bólu.

Pain is one of the most frequent complaints that urge patients to seek help from Medical Emergency Services and Hospital Emergency Departments. One of the basic tasks of paramedics is to relieve pain within the implemented, regardless of its etiology, symptomatic treatment, or to remove the cause of pain during further treatment. Due to the complexity of the problem, and most of all, the fact that pain is often undercontrolled by single pharmacological agents, the following article aims to review the possibilities of implementing multimodal analgesia recommended by the World Health Organization during pre-hospital treatment within the Medical Emergency Services and in Hospital Emergency Departments, based on the use of pharmacological agents commonly available in these settings and non-pharmacological methods of relieving pain.