Ze wstępu: "Na przestrzeni ostatnich lat, sposób doświadczania czasu we współczesnej kulturze uległ dużym przeobrażeniom. Mówi się o kulturze „teraz”, kulturze teraźniejszości, podkreślając jej ulotność, szybkość oraz zmienność. Zygmunt Bauman, filozof i socjolog, opisuje to zjawisko „płynną nowoczesnością”, wskazując, że zwyczajność jest pozorna, a rzeczywistość toczy ciągłą walkę z historią, z tym co stałe1. W dobie zmian ludzie coraz częściej spoglądają w przeszłość, poszukując w niej fundamentów dla tożsamości. Utrzymywanie pamięci o niej pozwala zachować ciągłość kulturową. Identyfikuje ważne wartości, zdarzenia oraz cenne obiekty dziedzictwa kulturowego."(...)