Coraz częściej w praktyce ratownika medycznego zamiast interwencji związanych ze stanami nagłymi spotykamy się z wyjazdami do osób chorych przewlekle. Do jednych z najczęściej występujących chorób przewlekłych zalicza się chorobę nowotworową. Jednym z jej objawów, zwykle nie pojawiających się na początku choroby, a dającym o sobie znać dopiero w terminalnej fazie, jest bardzo silny ból różnego pochodzenia określany mianem bólu nowotworowego. Składają się na niego różne czynniki- w tym sam proces nowotworowy, diagnostyka, leczenie oraz różnego rodzaju czynniki nie mające bezpośredniego związku z chorobą. Ratownik medyczny udzielając pomocy pacjentowi z takim bólem początkowo określa jego nasilenie używając np. skali NRS (Numerical Rating Scale). Po określeniu natężenia bólu, zbadaniu podstawowych parametrów życiowych i przeprowadzeniu wywiadu ratowniczego przystępuje on do odpowiedniego zabezpieczenia przeciwbólowego. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w celu zwalczania bólu nowotworowego zaleca stosowanie leków przeciwbólowych zgodnie z drabiną analgetyczną (od niesteroidowych leków przeciwzapalnych do silnych opioidów) oraz leków koanalgetycznych.