Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Navy"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2019, nr 3 (XXXVI) : Kształcenie w siłach zbrojnych w Polsce i na świecie w XXI wieku. Wybrane aspekty(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kubiak, Krzysztof; Frącik, Krystian; Pawłuszko, Tomasz; Mickiewicz, Piotr; Mazurkiewicz, Agata; Baranowska, Aneta; Klisz, Maciej; Pieczywok, Andrzej; Siekiera, Joanna; Kukartseva (Glaser), Marina; Chertok, Michail; Kraj, Kazimierz; Tkach, Liudmyla; Kozioł, AleksandraZ wprowadzenia: "Gwałtowny postęp, który w XXI wieku objął tak wiele dziedzin życia, nie ominął także sfery wojskowej. Siły zbrojne przechodzą bardzo szybkie przemiany pod wpływem nowych osiągnięć naukowo-technicznych i poszukiwania najbardziej efektywnych sposobów ich wykorzystania nie tylko w czasie wojny, ale także pokoju i kryzysu. To wszystko stanowi duże wyzwanie dla twórców systemów kształcenia wojskowego, które należy zorganizować tak, by zapewniały siłom zbrojnym kadrę przygotowaną do sprostania współczesnym wymaganiom. Nie chodzi jedynie o naukę wykorzystania nowych rozwiązań, ale także o tak oczywiste kwestie, jak budowa zdolności przywódczych czy odporności na propagandę i dezinformację, aby nie powodowała ona olbrzymich konsekwencji dla morale kadry dowódczej i szeregowych żołnierzy. Biorąc to pod uwagę redaktorzy tomu, którzy zgodnie z dewizą periodyku starają się łączyć teorię i praktykę bezpieczeństwa, uznali, że warto jest przybliżyć różne aspekty kształcenia w siłach zbrojnych w Polsce i na świecie w XXI wieku."(...)Pozycja Potrzeby szkoleniowe Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej w świetle przeobrażeń zagrożeń bezpieczeństwa i funkcji sił zbrojnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Mickiewicz, PiotrW artykule określono zakres szkolenia specjalistycznego w Marynarce Wojennej RP uwzględniający przeobrażenia środowiska bezpieczeństwa. W rozumieniu autora system ten tworzą zarówno uczelnie kształcące kadry oficerskie, jak i realizowany w jednostce wojskowej proces szkolenia, uzupełniany przez ćwiczenia oraz różnorodne formy kształcenia dodatkowego. Jego zakres tematyczny, poza wiedzą ogólną, wynikać powinien ze specyfiki narodowej polityki bezpieczeństwa, uwarunkowań prowadzenia działań w ramach systemu kooperacyjnego (sojusze wojskowe, koalicje ad hoc i układy regionalne) oraz przyjętej koncepcji rozwoju sił zbrojnych i ich wyposażenia technicznego. W przypadku sił morskich dodatkowymi czynnikami wpływającymi na kształt systemu szkolenia są: międzynarodowe wymogi dotyczące zakresu wiedzy specjalistycznej pracowników morza oraz specyfika samodzielnego działania na akwenach morskich, wymagająca umiejętności podjęcia decyzji przy ograniczonym wpływie na jej ostateczny kształt dowództwa wyższego szczebla. Z tego względu w artykule nie odniesiono się w pełni do zakresu szkolenia ogólnego oraz poziomu wyszkolenia morskiego, gdyż stosowanie Konwencji STCW i tzw. dobrej praktyki morskiej oraz umiejętność obsługi sprzętu w przypadku załóg okrętów jest wymogiem podstawowym, gwarantującym bezpieczeństwo ich zdrowia i życia. Natomiast w odniesieniu do szkolenia bojowego uznano, iż w trakcie studiów przyszli oficerowie MW RP powinni jedynie zapoznać się z zasadami prowadzenia działań bojowych rodzajów sił morskich, obsługą urządzeń i uzbrojenia oraz elementami dowodzenia, a praktyczne umiejętności sukcesywnie nabywać w ramach działalności szkoleniowej w jednostkach wojskowych oraz na kursach specjalistycznych. Określa to sposób organizacji systemu szkolenia w MW RP, który powinien być podzielony na trzy etapy. Zaproponowane rozwiązania są autorską koncepcją nie tylko procesu szkolenia w MW RP, ale także wizji wykorzystania potencjału sił morskich do realizacji polityki państwa, w których system ten odgrywa istotną rolę.