Przeglądaj wg Słowo kluczowe "chemoprevention"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Owoce, jadalne kwiaty i liście dzikich roślin – surowce polifenolowe działają jako skuteczne czynniki przeciwutleniające i genoprotekcyjne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Kalemba-Drożdż, Małgorzata; Cierniak, Agnieszka; Kwiecień, IngaCelem pracy jest przedstawienie badań nad właściwościami przeciwutleniającymi i genoprotekcyjnymi ekstraktów z dzikich owoców, kwiatów jadalnych i jadalnych chwastów, które mogą stanowić czynnik chemoprewencyjny. Po pierwsze zanalizowano, czy soki bezpośrednio wyciskane z dzikich owoców, będące bogatym źródłem antyoksydantów takich jak: polifenole, flawonoidy, antocyjany, witamina C, mogą chronić DNA przed uszkodzeniami indukowanymi przez heterocykliczne aminy aromatyczne. Po drugie zbadano, jak różne formy tradycyjnie przygotowywanych ekstraktów roślinnych różnią się pod względem właściwości przeciwutleniających i genoprotekcyjnych. W tym celu z ziół i owoców przygotowano: napary, nalewki, maceraty i octy fermentowane. Po trzecie zanalizowano, czy ekstrakty z jadalnych kwiatów mogą działać ochronnie na DNA zapobiegając uszkodzeniom generowanym przez reaktywne formy tlenu oraz czy pospolite chwasty, używane również jako rośliny jadalne, mogą wykazywać działanie przeciwutleniające i cytoprotekcyjne. Przeprowadzone badania potwierdziły, że dzikie owoce, kwiaty i jadalne pospolite rośliny dzikorosnące są cennymi surowcami o działaniu przeciwutleniającym, cytoprotekcyjnym i genoprotekcyjnym, a za ich właściwości prozdrowotne w największym stopniu odpowiadają związki polifenolowe.Pozycja Surowce polifenolowe. Zastosowania i perspektywy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Kalemba-Drożdż, Małgorzata; Grzywacz-Kisielewska, Agata; Cierniak, Agnieszka; Łukasiewicz, Sylwia; Kyzioł, Agnieszka; Dziedzicka-Wasylewska, Marta; Cohen, Zoya; Maimon, Yair; Kwiecień, Inga; Zdziobek, Patryk; Jodłowski, Grzegorz; Budzowski, Artur; Gil, Regina; Kapler, AdamPRZEDMOWA: "Polifenole są metabolitami wtórnymi roślin i grzybów. Powszechnie występują w kwiatach, korze, korzeniach, łodygach, liściach i owocach roślin. Ich strukturę chemiczną charakteryzuje obecność dwóch lub więcej grup –OH przyłączonych do pierścieni aromatycznych. Do polifenoli zaliczamy lignany, kurkuminoidy, taniny, stilbenoidy, kwasy fenolowe oraz flawonoidy. Ta ostatnia klasa obejmuje: flawony (np. apigenina), flawanony (np. naringenina), flawonole (np. kwercetyna), flawanole (np. katechiny), izoflawony (np. genisteina), antocyjanidyny (np. malwidyna), chalkony (np. buteina), aurony (np. aureuzydyna) i ksantony (np. α-mangostyna). Do tej pory opisano ponad dziesięć tysięcy związków polifenolowych i wciąż nie poznano ich wszystkich. Właściwości polifenoli to temat intensywnie badany na całym świecie ze względu na możliwe wykorzystanie związków polifenolowych w medycynie, farmakologii, kosmetologii, rolnictwie, dietetyce i przemyśle."(...)Pozycja Wpływ kurkuminy na uszkodzenia DNA indukowane mutagennym składnikiem żywności (heterocykliczną aminą aromatyczną) w limfocytach pacjentów z nowotworem jelita grubego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Cierniak, Agnieszka; Łabno, Anna; Winiarski, Marek; Dembiński, Marcin; Budzyński, Piotr; Kalemba-Drożdż, MałgorzataWprowadzenie: Żywność zawiera potencjalnie mutagenne substancje, takie jak PhIP, heterocykliczna amina aromatyczna powstająca podczas obróbki cieplnej mięsa, jak również substancje mogące działać w sposób ochronny poprzez m.in. modulowanie odpowiedzi antyoksydacyjnej i przeciwzapalnej, jak np. kurkumina, która jest obecna w kurkumie i mieszance curry. Materiał i metody: W przedstawionych badaniach analizowano rolę PhIP i kurkuminy na uszkodzenia DNA w limfocytach izolowanych z krwi pacjentów z rakiem jelita grubego. Limfocyty osób z rakiem jelita grubego (10 pacjentów) oraz zdrowych (kontrola, 6 osób) traktowano PhIP i/lub kurkuminą, następnie poziom uszkodzeń DNA porównano metodą kometową. Wyniki: Wstępne wyniki sugerują, że limfocyty chorych na nowotwór jelita grubego mają większe podstawowe uszkodzenia DNA niż te od osób zdrowych. Uszkodzenia wywoływane PhIP są liniowo zależne od zastosowanej dawki i mogą być zredukowane w obecności kurkuminy (zwłaszcza w stężeniu do 5 μM). Wnioski: Dane wskazują, że kurkumina może wywierać działanie ochronne przed uszkodzeniami DNA indukowanymi mutagenem obecnym w żywności.