Przeglądaj wg Słowo kluczowe "fizjoterapia"
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Clinical review of physical therapy intervention for ataxia(Radomska Szkoła Wyższa, 2013) Grygus, Igor; Romanyshyn, MykolaIn the article the clinical activity of a physical therapist for patients with ataxia. Analyzed the causes of ataxia, physical examination of patient and rehabilitation interventions in this pathology. Ataxia – (from the Greek α- [means denying] and τάξις order) means a violation of the coordination of voluntary movement, is a neurological symptom. Ataxia is a non-specific clinical manifestation, which indicates that the dysfunction of the nervous system, namely the ability to co-ordinate voluntary motions (for example, cerebellum). Codes of the International classification of functions, disability and health (ICF): b750 (Motor reflex functions), b755 (Involuntary movement reaction functions), b760 (Control of voluntary movement functions), b765 (Involuntary movement functions), b770 (Gait pattern functions). Various means of physical therapy efficiency are confirmed by international surveys of scientific and evidence-based practice, namely: approaches to improve proprioceptive, measures to improve balance, vestibular exercises, approaches to minimized limb ataxia and the use of supportive aids. Separately considered rehabilitative interventions to improve gait in patients with ataxia. Conclusion. The on top of mentioned elements of the physical therapy intervention to help the physical therapist to reduce signs of ataxia and minimize the limited opportunities, which arises as a result of this dysfunction.Pozycja Clinical review of physical therapy intervention of swallowing disorder after stroke(Radomska Szkoła Wyższa, 2013-02-15) Grygus, Igor; Romanyshyn, MykolaArtykuł analizuje mechanizmy zaburzenia połykania z powodu incydentu mózgowo-naczyniowego. Metody oceny zaburzeń połykania i jego występowania w populacji. Przegląd medycyny opartej na dowodach praktyki interwencji fizycznej terapii u pacjentów z zaburzeniami połykania. Artykuł skupia się na skuteczności niektórych ćwiczeń i technik do zarządzania konsekwencjami dysfagii. Zaburzenia połykania (dysfagia: phagia – jeść, dys – trudność lub upośledzenie) – termin medyczny określający utrudnione przechodzenie pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka. Dysfagia bardzo ujemnie wpływa na jakość życia pacjenta, co prowadzi do poważnych konsekwencji ze strony układu oddechowego, odwodnienie, wyniszczenie. Według danych różnych autorów, od 25 do 65% pacjentów przyjmowanych do leczenia szpitalnego w ostrym okresie mają zaburzenia połykania. Największa częstość występowania zaburzeń połykania ma w środowisku osób pochodzenia azjatyckiego. Wszystkie inne rasy wpływa jednakowo. Przegląd kliniczny badań i rehabilitacji opartei na dowody wskazują, że możliwe jest zastosowanie trzech przyjęć: manewr Mendelssohna; manewr Masako; ćwiczenia Shaker.Pozycja Kinesiotaping mięśnia prostego brzucha w łagodzeniu objawów nietrzymania moczu u kobiet(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Gdynia, Aleksandra; Onik, Grzegorz; Sieroń, KarolinaWprowadzenie: Leczenie zachowawcze nietrzymania moczu nacelowane jest na łagodzenie objawów. Jako metodę uzupełniającą z powodzeniem wykorzystuje się procedury fizjoterapeutyczne, w tym kinesiotaping. Niemniej jednak brak jest doniesień na temat efektywności kinesiotapingu we wspomaganiu leczenia nietrzymania moczu. Celem pracy była ocena skuteczności kinesiotapingu mięśnia prostego brzucha w łagodzeniu objawów wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 20 kobiet (średni wiek 54,65 roku ± 2,97 roku) zgłaszających objawy upuszczania moczu w sytuacjach angażujących tłocznię brzuszną. Do oceny badanych użyto autorskiego kwestionariusza ankietowego oraz kwestionariusza ICIQ-LUTSqol, oceniającego jakość życia w kontekście nasilenia objawów ze strony dolnych dróg moczowych. Aplikację kinesiotapingu stosowano na mięsień prosty brzucha. Ponadto badane wykonywały test stania jednonóż przed i po zastosowaniu kinesiotapingu. Wyniki: Średni wynik kwestionariusza ICIQ-LUTSqol w całej grupie badanej wynosił 44,17 pkt ± 32,63 pkt. Po zastosowaniu kinesiotapingu doszło do zmniejszenia ilości upuszczanego moczu (2,2 pkt ± 0,69 pkt vs. 1,7 pkt ± 0,65 pkt, p < 0,05). Wnioski: Kinesiotaping mięśnia prostego brzucha w niewielkim stopniu wpływa na objawy nietrzymania moczu.Pozycja Nordic walking jako uniwersalnytrening w rehabilitacji - przegląd doniesień(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Strój, Ewa; Błażejewski, GrzegorzKonsekwencje braku aktywności fizycznej oraz siedzącego trybu życia coraz większego kręgu ludzi stanowią obciążenie systemu zdrowia publicznego w skali światowej. Niedostateczna ilość ruchu sprzyja powstawaniu wielu chorób, uciążliwych dolegliwości, obniżeniu jakości i długości życia. Trening marszowy bazuje na naturalnym ruchu, jakim jest chód. Przeprowadzono wiele badań wskazujących na korzyści płynące z treningu nordic walkingu w poszczególnych jednostkach chorobowych. Aktywność fizyczna ma działanie terapeutyczne wówczas, gdy forma ćwiczeń ruchowych zostanie dobrana stosownie do konkretnego przypadku. Poleca się wcześniejsze wykonanie odpowiednich badań oraz ustalenie właściwej intensywności treningu. W artykule dokonano przeglądu publikacji naukowych dotyczących wpływu nordic walkingu na zdrowie, opublikowanych w recenzowanych czasopismach, z wykorzystaniem baz PubMed, NCBI, PMC, ScienceDirect, Oxford Academic Journals i MDPI.Pozycja Ocena efektów fizjoterapii zawodowych zaburzeń głosu – badania pilotażowe(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Filipowicz-Ciepły, Justyna; Monika PrzybytekWprowadzenie: Często obserwowanym problemem zdrowotnym wśród osób pracujących głosem jest zawodowa niewydolność głosu (fonastenia). Określenie poziomu jego aktywności funkcjonalnej ma istotne znaczenie dla jakości i skuteczności komunikacji interpersonalnej w sytuacjach codziennych oraz dla interakcji werbalnej osób pracujących w zawodach, w których głos i mowa są podstawowymi narzędziami pracy. Celem badań była ocena wyników rehabilitacji zaburzeń głosu w wybranych grupach zawodowych. Materiał i metody: Materiał badany stanowiło 14 kobiet w wieku 31-48 lat (średnia: 39,43 lat), zawodowo pracujących głosem. U wszystkich wykonano badanie kości gnykowej, ruchomości krtani względem żuchwy i względem kręgosłupa szyjnego, dokonano oceny postawy ciała, zarejestrowano czas fonacji oraz przeprowadzono ocenę toru oddychania. Wykorzystano standaryzowany kwestionariusz Voice Handicap Indeks (VHI). Przeprowadzono rehabilitację oddechową, fonacyjną oraz zastosowano metody manualne obniżające napięcie mięśni krtani. Pacjentki zostały dwukrotnie zbadane - przed fizjoterapią oraz po 2 tygodniach samodzielnych ćwiczeń. Wyniki: W pierwszym badaniu u wszystkich kobiet odnotowano zwiększony tonus mięśni szyi podczas fonacji oraz zaobserwowano nieprawidłowy tor oddechowy. Po zastosowanej fizjoterapii napięcie mięśni szyi podczas fonacji znacząco uległo poprawie u 6 (42%) pacjentek, u 12 (85%) zarejestrowano zmianę toru oddychania z piersiowo-żebrowego na żebrowo-przeponowy. Wynik MPT w badaniu pierwszym wynosił średnio 17,4 s, natomiast w drugim 21,6 s. Uzyskane wyniki za pomocą kwestionariusza VHI przed terapią wynosiły średnio 14,14 pkt., a w drugim badaniu zmniejszyły się średnio do 10,78 pkt. Wnioski: 1. Napięcie mięśni szyi znacząco wpływa na czas fonacji. 2. Korekcja toru oddechowego u osób pracujących głosem pozytywnie wpływa na jego aspekt funkcjonalny, emocjonalny oraz fizyczny w ocenie kwestionariuszem VHI.Pozycja Opinie i wiedza fizjoterapeutów o aromaterapii(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Strój, Ewa; Błażejewski, GrzegorzWprowadzenie: Celem badań było poznanie opinii i poziomu wiedzy fizjoterapeutów o istocie aromaterapii oraz możliwościach wykorzystywania olejków eterycznych w zabiegach leczniczych. Materiał i metody: Narzędziem badawczym była anonimowa ankieta internetowa umieszczona na portalu społecznościowym, która zawierała 10 pytań otwartych i zamkniętych. W badaniu wzięło udział 53 aktywnych zawodowo fizjoterapeutów. Wyniki: Aromaterapia może stanowić cenny dodatek do zabiegów fizjoterapeutycznych. Badania sondażowe wykazały, że przeważająca cześć respondentów posiadała niedostateczną lub bardzo słabą wiedzę o olejkach eterycznych. Wiedza ta korespondowała z częstotliwością stosowania zabiegów połączonych z aromaterapią – 72% badanych fizjoterapeutów osobiście nie korzystało z zabiegów, podczas których używa się olejków eterycznych. Chęć uczestnictwa w zabiegu połączonym z aromaterapią zadeklarowała znaczna większość badanych, najchętniej w postaci masażu, kąpieli czy inhalacji. Wnioski: Analiza wyników badań własnych wykazała niezadawalającą znajomość właściwości i zastosowań olejków eterycznych przez fizjoterapeutów. Pojawiające się publikacje dotyczące właściwości zdrowotnych olejków eterycznych i aromaterapii pozwalają sądzić, że zwiększa się zainteresowanie tą metodą wśród fizjoterapeutów oraz pacjentów. Fizjoterapeuci powinni ustawicznie wzbogacać wiedzę o możliwościach i sposobach wykorzystania olejków eterycznych w procesie terapii. Wyniki ograniczonych badań nie uprawniają do formułowania ogólniejszych, jednoznacznych wniosków, ale mogą być inspiracją do kontynuacji badań w przyszłości na szerszą skalę.Pozycja Państwo i Społeczeństwo 2019, nr 4 Medycyna i Zdrowie publiczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kalemba-Drożdż, Małgorzata; Kopiński, Piotr; Kadučáková, Helena; Tretinová, Barbora; Macko, Magdalena; Senderek, Tomasz; Girzelska, Joanna; Adamczuk, Justyna; Fecko-Gałowicz, Kinga; Nieckula, Magdalena; Kozieł, Dorota; Florek, Renata; Bajcarczyk, Renata; Przybytek, Monika; Filipowicz-Ciepły, Justyna; Kordek, Radzisław; Taran, Katarzyna; Orzechowska, Magdalena; Kuncman, Wojciech; Przybylski, Grzegorz; Dąbrowska, Anita; Gołda, Ryszard; Pilaczyńska-Cemel, MartaZe wstępu: "Prezentujemy Państwu kolejny numer „Państwa i Społeczeństwa” poświęcony zagadnieniom medycyny i zdrowia publicznego, który zawiera sześć prac oryginalnych, dwie prace poglądowe i jeden opis przypadku. To drugi zeszyt medyczny wydany w tym roku. Zestawienie prac oryginalnych otwiera artykuł, w którym zespół Marty Pilaczyńskiej-Cemel i wsp. analizuje parametry stanu zapalnego oraz osoczowe stężenie kompleksów immunologicznych, a następnie stawia wniosek o przewadze humoralnej odpowiedzi swoistej w zaawansowanym stadium raka płuca. W kolejnych dwóch pracach – których pierwszym autorem jest Wojciech Kuncman – zreferowano wyniki badań histoimmunologicznych nad ekspresją genów kodujących dwa białka, tj. GCDFP-15 oraz fosfatazę tyrozynową 4A3 w raku piersi, które zostały wykonane przez zespół z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Wstępne wnioski podkreślają istotne znaczenie kliniczne badania ekspresji obu genów. Małgorzata Kalemba-Drożdż zaproponowała badania nad wpływem rodzaju diety: wegańskiej/wegetariańskiej i niewykluczającej mięsa na stężenie metali ciężkich i dioksyn w mleku kobiet. Uzyskane pilotażowe wyniki wskazują na inne czynniki niż dieta, które mogą wywierać wpływ na poziom toksyn w mleku kobiecym. Często obserwowanym problemem zdrowotnym wśród osób pracujących głosem jest zawodowa niewydolność głosu. W tym numerze Justyna Filipowicz-Ciepły i Monika Przybytek przedstawiają efekty fizjoterapii tego typu zaburzeń. Dział prac oryginalnych zamyka tekst Renaty Bajcarczyk i wsp. poruszający ważny społecznie problem, jakim jest profilaktyka raka szyjki macicy i szczepienia przeciwko wirusowi HPV."(...)Pozycja Postępowanie fizjoterapeutyczne w chorobie Kienböcka(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Bryłowska, Dominika; Wróbel, Magdalena; Bukowska, JoannaChoroba Kienböcka jest jałową martwicą kości księżycowatej. Jest to rzadkie schorzenie, występujące u 7 na 100 000 osób. Etiologia choroby należy do skomplikowanych zagadnień, ponieważ nie można wskazać głównej przyczyny jej występowania. Możliwe jest jedynie określenie czynników ryzyka, wśród których najczęściej wymienia się wiek i płeć, ale również zaburzenia w zakresie budowy anatomicznych struktur nadgarstka, upośledzenie ukrwienia kości księżycowatej, czy często powtarzające się urazy nadgarstka o małej sile. Objawy występują unilateralnie. Najczęściej są to ból oraz obrzęk, zlokalizowane po grzbietowej stronie kości księżycowatej. Jest to bardzo uciążliwe schorzenie, ponieważ w znacznym stopniu upośledza funkcję dłoni. Do oceny zaawansowania zmian chorobowych najczęściej wykorzystuje się klasyfikację Lichtmana. Na jej podstawie dobierana jest metoda leczenia, która bezpośrednio determinuje wybór postępowania fizjoterapeutycznego.Pozycja Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego na zmysł równowagi u osób po 60. roku życia(2021) Klimczak, Karolina; Klimek-Piskorz, Ewa; FizjoterapiaWprowadzenie. Starzenie się organizmu prowadzi do zmian fizjologicznej kontroli stabilności postawy i chodu, ograniczając sprawność fizyczną. Niebagatelne znaczenie mają także choroby wieku podeszłego, które poprzez zmiany patofizjologiczne i przez stosowane leczenie w znacznym stopniu mogą wpływać na sprawność ruchową. Wraz z procesem starzenia narastają specyficzne problemy zdrowotne, w następstwie których dochodzi do upośledzenia funkcjonalnego, a w dalszej kolejności — ograniczenia sprawności osób starszych, co stwarza potrzebę pomocy i sprawowania opieki, a także obniża jakość życia. W praktyce przekłada się to na pogorszenie równowagi czego konsekwencją jest zwiększone ryzyko upadków. Dlatego ważne jest wczesne wykrycie zaburzeń równowagi i wprowadzenie programów rehabilitacyjnych oraz działań profilaktycznych. Cel pracy. Celem podjętych badań była ocena wpływu skuteczności postępowania fizjoterapeutycznego wykonywanego w warunkach sanatoryjnych na poprawę funkcjonowania zmysłu równowagi u osób po 60. roku życia, Metodologia badań. Badaniom poddano 37. pacjentów (16 kobiet i 21 mężczyzn) po 60. roku życia, przebywających na 21- dniowym turnusie leczniczym w Starych Łazienkach Mineralnych „Uzdrowisko Krynica-Żegiestów” w Krynicy-Zdrój. Przed rozpoczęciem postępowania fizjoterapeutycznego, którego celem była poprawa ogólnej sprawności funkcjonalnej pacjentów, zostali oni przebadani przez lekarza o specjalizacji balneologicznej w celu zakwalifikowania do zabiegów i oceny ewentualnych przeciwwskazań. Na wstępie kuracjusze wypełniali autorską ankietę, zawierającą metryczkę i podstawowe informacje dotyczące ich dolegliwości. Następnie oceniono u nich złożone czynności życia codziennego wg skali Lawtona (IADL) i było to badanie kwalifikujące do dalszego postępowania. Narzędziami badawczymi w kolejnym etapie postępowania były: autorska ankieta oraz skalę bólu wg Laitinena i test OLS (dla oceny równowagi), które były przeprowadzone przed (bad. I) i po kuracji (bad. II). W analizie statystycznej wyniki dwóch badań porównywano testem Wilcoxona. Wpływ wybranych czynników na wyniki leczenia badano testem Manna-Whitneya lub jednoczynnikową analizą Kruskala-Wallisa oraz korelacją rang Spearmana. Za statystycznie znamienne przyjmowano te wyniki testów, dla których poziom istotności był mniejszy lub równy 0,05 (p≤0,05). Wyniki badań. Średnia wieku w badanej grupie wynosiła 70,7 lat. Wskaźnik masy ciała (BMI) badanych pacjentów wahał się od 19,1 do 32,7 kg/m2, a jego średnia wartość wynosiła 26,2 kg/m2. Blisko połowa badanych (45,9%) miała nadwagę, 16,2% było osób otyłych, a osób z prawidłowym BMI było 37,8%. W skali Lawtona pacjenci uzyskali średni wynik wynoszący 18,7/24 pkt. W skali bólu wg Laitinena pacjenci poprawili wynik z 8.19 pkt w bad. I do 5.87 pkt w bad. II (przy p<0,05). Czas utrzymywania równowagi w teście One Leg Standing przed terapią wynosił średnio 9,75 sek, a po jej przeprowadzeniu wzrósł statystycznie istotnie (p<0,001) do 14,42 sek. Wnioski. Sprawność funkcjonalna badanych osób po 60. roku życia w złożonych czynnościach życia codziennego kształtuje się na poziomie dobrym, natomiast ich równowaga ciała w stosunku do wieku jest upośledzona w stopniu znacznym. Stwierdzono, że im wykonywanie czynności dnia codziennego przez osoby starsze jest łatwiejsze, tym lepsza jest równowaga ciała. Wykazano, że postępowanie fizjoterapeutyczne wdrożone w ramach terapii uzdrowiskowej wpłynęło na istotne zmniejszenie odczuwania bólu, a dzięki temu na poprawę równowagi ciała. Podsumowując, w postępowaniu fizjoterapeutycznym osób starszych, należałoby położyć nacisk na systematyczne ćwiczenia poprawiające ich wytrzymałość, koordynację, co z pewnością poprawi równowagi ciała, a tym samym zmniejszy ryzyko upadków.