Przeglądaj wg Słowo kluczowe "guardianship"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Dokumentowanie czynności przy opiekach „mniejszych” przez łódzki magistrat w latach 1832–1876(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Machut-Kowalczyk, JoannaZ chwilą wprowadzenia Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (1825 r.) pojawiło się rozróżnienie na opieki „większe” i „mniejsze”. Pierwsze urządzane były przy udziale sądów pokoju (dla bogatszych pupili), drugie – przy udziale urzędów lokalnych (dla uboższych). Dokumentowanie czynności opiek mniejszych było regulowane przepisami administracyjnymi. Dla nowej sprawy zakładane były osobne akta. Większość z nich zawierała pismo inicjujące ustanowienie opieki, jeden protokół posiedzenia rady familijnej i spis inwentarza majątku. Akta pupilarne rzadko dokumentowały więcej czynności. Na podstawie przesłanych wcześniej przez sądy i komisje rządowe wzorów, urzędnicy sporządzali protokoły posiedzeń rad familijnych i raporty o liczbie ustanowionych opiek. Raporty i korespondencja urzędowa między magistratem a organami sądowymi i administracyjnymi była dokumentowana w aktach generalnych.Pozycja Postępowanie o ubezwłasnowolnienie na tle akt Sądu Okręgowego w Krakowie z 1949 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Przewoźnik, SylwiaNa gruncie powojennych przepisów ubezwłasnowolnienie dotyczyło osób, które nie potrafiły samodzielnie zatroszczyć się o swoje sprawy i dbać o własne dobro. Przede wszystkim dotyczyło osób z chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym oraz tych, u których zaburzenia psychiczne związane były z nadużywaniem alkoholu lub marnotrawstwem. Instytucja ubezwłasnowolnienia miała na celu pomoc osobom, które nie były w stanie samodzielnie kierować swoim postępowaniem bądź samodzielnie prowadzić swoich spraw. Ochrona interesów osobistych i majątkowych tych właśnie osób wymagała niekiedy, by ich zdolność do czynności prawnych została ograniczona bądź też, by zostali oni jej całkowicie pozbawieni. Ubezwłasnowolnienie stosowało się wówczas, gdy osoba ze względu na stan zdrowia nie była w stanie podejmować decyzji w sposób świadomy. Ustawodawca przewidział dwa rodzaje ubezwłasnowolnienia: częściowe, które polegało na tym, że osoba ubezwłasnowolniona sama dokonywała czynności prawnych, natomiast do ich ważności potrzebowała zgody opiekuna. Natomiast decyzje dotyczące drobnych spraw życia codziennego mogła ona podejmować samodzielnie. Natomiast całkowite ubezwłasnowolnienie osoby pozbawiało ją możliwości dokonywania czynności prawnych, a we wszystkich sprawach reprezentował ją prawny opiekun, wyznaczony przez sąd.Pozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXVI 2023 Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Pilarczyk, Piotr M.; Machut-Kowalczyk, Joanna; Zywert, Eryk; Gierszewski, Andrzej; Kitowski, Piotr; Stacherski, Krystian; Wiśniewska, Dorota; Gałędek, Michałv; Szczepaniak, Damian; Nowak, Michał; Naworski, Zbigniew; Godek, Sławomir; Zarzycki, ZdzisławPozycja Tryb zwoływania rad familijnych opiek „mniejszych” na podstawie akt łódzkiego i zgierskiego magistratu do 1876 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Machut-Kowalczyk, JoannaRady familijne dla opiek „mniejszych” zwoływane były przez prezydentów albo burmistrzów (w miastach) oraz wójtów (na wsi). Akta pupilarne zachowane w Archiwum Państwowym w Łodzi dostarczają informacji o zwoływaniu tych organów przez burmistrzów i prezydentów w Łodzi i Zgierzu w latach 1825–1876. W praktyce bardzo często rady familijne odbywały się bez wcześniejszego wyznaczenia terminu. Nawet w przypadku wyznaczenia terminu posiedzenia, suplikanci chętnie sami informowali i zbierali członków rady familijnej. Zapozwy magistrat wystawiał bardzo rzadko. Uproszczona procedura mogła mieć wpływ na zmniejszenie kosztów postępowania.Pozycja Wokół rekodyfikacji prawa cywilnego. Prace jubileuszowe(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Stec, Piotr; Załucki, Mariusz; Antoniuk, Jarosław R.; Curzydło, Anita; Moskała-Dudek, Alicja; Strugała, Radosław; Gil, Piotr; Głowacz, Jakub; Nowak, Filip; Jasińska, Katarzyna; Zoń, Katarzyna Maria; Górecka, Katarzyna; Górska, Katarzyna; Andrzejewski, Jan; Andrzejewski, Jan; Rzewuska, Magdalena; Sznajder, Agnieszka; Szpyt, Kamil; Marszałkowska-Krześ, Elwira; Gil, Izabella; Polańska, Karolina; Szejna, Sławomir; Zębala, Jacek; Wilczyńska, Małgorzata; Rogowska, Aleksandra; Juryk, Anna; Krekora-Zając, Dorota; Kübler, Paulina; Niemotko, Rafał; Nowak, Olga; Biernat, Jakub; Zawadzka, Zofia; Buchalska, Joanna; Ślęzak, Piotr; Bałos, Iga; Kłosowski, Karol; Stec, Piotr; Załucki, MariuszPrezentowana książka to głos w debacie nad stanem naszej kodyfikacji cywilnej. Jubileusz 50-lecia uchwalenia Kodeksu cywilnego, Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu postępowania cywilnego zbiega się z jubileuszem Profesora Janusza Szwai1. Profesor, wybitny cywilista, obchodzi swoje 80. urodziny, mija także 50 lat od obrony przez Niego doktoratu. Jest to doskonała okazja by przyjrzeć się propozycjom zmian prawa cywilnego płynących z różnych środowisk akademickich. Wszak dużą część swojego życia Profesor Szwaja poświęcił pracom legislacyjnym, ich komentowaniu czy krytykowaniu. Sam aktywnie w zmianach różnych kodyfikacji uczestniczył. Jego poglądy zawsze były wyważone. Dziś właśnie taki wyważony głos w dyskusji nad kształtem polskiego prawa cywilnego stał się niezbędny.