Przeglądaj wg Słowo kluczowe "interdisciplinarity"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2020, nr 4 (XLI) : Bezpieczeństwo w zarządzaniu publicznym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Chodyński, Andrzej; Wilk-Woś, Zofia; Ropęga, Jarosław; Ziarko, Janusz; Sienkiewicz-Małyjurek, Katarzyna; Kowalczyk, Jan; Marciniak, Dominika; Szmitkowski, Paweł; Bałamut, Anna; Świerczyńska, Jowita; du Vall, Marta; Majorek, Marta; Leśniewski, Zbigniew; Sienko, Natalia; Zysiak-Christ, Beata; Humeniuk, Paweł; Kopczewski, Marian; Sawczyszyn, AleksandraZ wprowadzenia: "W literaturze przedmiotu dyskutowane są związki między bezpieczeństwem publicznym a bezpieczeństwem wewnętrznym. Rozpatrywane są różne warianty, w których: 1) bezpieczeństwo wewnętrzne i bezpieczeństwo publiczne są traktowane jako odrębne, równorzędne kategorie; 2) bezpieczeństwo publiczne stanowi jedną z subkategorii w ramach bezpieczeństwa wewnętrznego lub 3) wyodrębnia się bezpieczeństwo wewnętrzne jako jedną z kategorii bezpieczeństwa narodowego, bez wymieniania bezpieczeństwa publicznego jako odrębnej kategorii."(...)Pozycja Miejsce zarządzania w interdyscyplinarności bezpieczeństwa(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Wilk-Woś, Zofia; Ropęga, JarosławInterdyscyplinarność jest jednym z podstawowych postulatów współczesnych badań naukowych, niezwykle istotnym dla nauk o bezpieczeństwie. Szczególnie dostrzegane są związki między bezpieczeństwem a zarządzaniem. Dorobek w dyscyplinie nauk o zarządzaniu i jakości jest ważny dla nauk o bezpieczeństwie, ponieważ na poziom bezpieczeństwa oddziałuje wiele czynników, które bezpośrednio wymagają zarządzania. Autorzy wskazują, że budowa i zastosowanie strategii w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi może mieć istotny wpływ na usprawnienie podsystemu społecznego i w rezultacie znacznie lepiej oddziaływać na kierowanie systemem bezpieczeństwa narodowego.Pozycja Personalne wnętrza(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Malec-Zięba, EmiliaCel artykułu jest dwojaki. Główną intencją jest określenie na nowo roli architekta wnętrz jako osoby, która musi umieć odkryć i odpowiedzieć na potrzeby przyszłych użytkowników danej przestrzeni, posiadać więc nie tylko specjalistyczną wiedzę, ale i stosowne umiejętności interpersonalne, by świadomie kreować przestrzeń dla drugiego człowieka. Artykuł ma również na celu zaprezentowanie nowej formuły projektowania wnętrz, która stawia w centrum zainteresowań człowieka, jego potrzeby, poczucie komfortu – zarówno ergonomicznego, jak i psychicznego. Równie ważne zdaje się być emocjonalne traktowanie przestrzeni mieszkalnej jako jedynego w swoim rodzaju wnętrza personalnego. W prezentowanym artykule pragnę odnieść się do powyższych defi nicji w kontekście własnych doświadczeń projektowych jako architekta wnętrz, prezentując autorską koncepcję personalnych wnętrz wynikającą z wieloletnich obserwacji i analizy relacji architekt wnętrz – klient. Zaprezentowany projekt pokazuje rozwiązania, w których istotnym aspektem było nadanie przestrzeni personalnego charakteru i podkreślenie emocjonalnej relacji pomiędzy wnętrzem a jego mieszkańcem.