Przeglądaj wg Słowo kluczowe "okres międzywojenny"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Idea i kształt zinstytucjonalizowania ochrony lokatorów w systemie prawa polskiego (1918–1939)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2022) Kaźmierczyk, AnetaOchrona lokatorów została zinstytucjonalizowana w polskim systemie prawa w okresie międzywojennym. Analiza celów i kształtu regulacji wprowadzonych w ustawach z 1920 i 1924 r. prowadzi do wniosku, że na przestrzeni lat regulacje kształtujące ochronę lokatorów uległy modyfikacji nie tylko w warstwie merytorycznej, ale i aksjologicznej. Regulacje wprowadzone w okresie międzywojennym miały równoważyć prawa najemców i wynajmujących. Wprowadzone instytucje znajdowały zastosowanie nie tylko do najemców lokali mieszkalnych, ale też użytkowych. Odpowiedni kształt regulacji i zakres ich zastosowania przyczynić się miały zarówno do ochrony mieszkalnictwa, jak i rozwoju gospodarki, chroniąc inwestorów na rynku budownictwa oraz konsumentów. Istotne jest także, że wprowadzone regulacje z założenia miały mieć charakter przejściowy i obowiązywać jedynie na czas sytuacji kryzysowej spowodowanej zniszczeniami I wojny światowej.Pozycja Instytucja sędziego śledczego w okresie międzywojennym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Eichstaedt, KrzysztofW artykule przedstawiono zwieńczenie prac Komisji Kodyfikacyjnej, która w okresie międzywojennym ubiegłego stulecia przygotowała projekt Kodeksu postępowania karnego, który wszedł w życie 1 lipca 1929 r., wprowadzając do polskiego modelu postępowania karnego śledztwo sądowe i dochodzenie prokuratorsko-policyjne. Omówiono najistotniejsze cechy dochodzenia i śledztwa sądowego oraz to, przez jakie organy i w jakich sytuacjach były prowadzone, wskazując jednocześnie na rolę, jaką do odegrania w postępowaniu karnym miał sędzia śledczy i jego uzależnienie od prokuratora. Znaczna część opracowania została poświęcona omówieniu wad i zalet instytucji sędziego śledczego funkcjonującej w polskim modelu postępowania karnego w okresie międzywojennym.Pozycja Odpowiedzialność urzędnika za przestępstwa popełnione z chęci zysku w okresie międzywojennym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Machura, AgnieszkaW okresie międzywojennym tworzono na nowo model administracji publicznej, kształtował się wzorzec urzędnika państwowego. Pochodzący z różnych zaborów urzędnicy mieli odmienne kwalifikacje i reprezentowali inne wzorce moralne i etyczne. Sprawy urzędnicze wymagały rozwiązań nie tylko w zakresie struktur administracji i kształcenia kadr, ale także przeciwdziałania nadużyciom w związku z wykonywaną pracą. Mimo euforii z powodu odzyskania niepodległości bieda, głód, brak pracy i niepewność przyszłości nękały ówczesne społeczeństwo, co prowadziło do wzrostu przestępczości, także urzędniczej. Sytuację utrudniał również brak jednolitego ustawodawstwa, które należało jak najszybciej zunifikować. W celu przeciwdziałania przestępstwom popełnionym z chęci zysku przez urzędników oprócz przepisów dyscyplinarnych i porządkowych wprowadzono najsurowszą karę za tego typu przestępstwa: karę śmierci przez rozstrzelanie. Uchwalona doraźnie, miała ona głównie charakter odstraszający. Było to najbardziej rygorystyczne ustawodawstwo dotyczące nieuczciwości urzędników w historii Polski. Źródła historyczne opierające się na wiadomościach prasowych z tego okresu podawały, że wykonane wyroki dotyczyły w przeważającej części wojskowych. W późniejszym okresie kary złagodzono, a przestępstwa takie jak łapownictwo bierne lub czynne zostały w modelowy sposób uregulowane w Kodeksie karnym z 1932 r., na którym opiera się częściowo współczesne ustawodawstwo karne.Pozycja Polityka administracyjna polskich władz w okresie międzywojennym w przedmiocie kary administracyjnej wymierzanej przez Policję Państwową w postępowaniu karno-administracyjnym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Sprengel, Bolesław"W okresie międzywojennym czyny podlegające sankcjom karnym dzieliły się na zbrodnie, występki i wykroczenia. Te ostatnie ścigane były w postępowaniu karno-administracyjnym, początkowo realizowanym w oparciu o przepisy zaborcze, a jednolicie określonym dla całego kraju dopiero w rozporządzeniu Prezydenta RP z 22 marca 1928 r. o postępowaniu karno-administracyjnym. Za popełnienie wykroczenia groziła wysoka kara aresztu - do 3 miesięcy, grzywny - do 3000 zł, a według przepisów szczególnych, np. rozporządzenia o stanie wojennym, o nabyciu broni i amunicji, mogły być jeszcze wyższe."(...)