Przeglądaj wg Słowo kluczowe "performance"
Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Co widać z okien neoawangardy? "Z mojego okna" (1978–1999) Józefa Robakowskiego i "Czarny kwadrat na białym tle mieszka w widoku z mojego okna" (2017) Tobiasza Jędraka(Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny, 2019) Taszycka, AnnaAutorka porównuje dwa filmy artystów różnych generacji. Z mojego okna to jeden z najbardziej znanych filmów wideo Józefa Robakowskiego. Z kolei mniej znana praca artysty młodszego pokolenia Tobiasza Jędraka już samym swoim tytułem nawiązuje do filmu autora Moich videomasochizmów. Podobieństwo między nimi polega m.in. na tym, że oba dzieła wydają się stosunkowo proste formalnie, a sam temat na pierwszy rzut oka niezwykle banalny: to widok z okna prywatnego mieszkania. Autorka wpisuje film Robakowskiego w dodatkowy kontekst, jakim jest kino moralnego niepokoju, tworzące główny nurt polskiego kina w latach 70. XX wieku, wraz z przypisaną mu kategorią realizmu. Śledzi także autorskie strategie w obu filmach.Pozycja Kultura – media – społeczeństwo: symbiotyczne związki(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Michalczyk, Tadeusz; Fiut, Ignacy S.; Loska, Krzysztof; Pletnia, Maciej; Raczek-Karcz, Marta Anna; Stawiński, Piotr; du Vall, Marta; Plebańczyk, Katarzyna; Pucek, Zbigniew; Bierówka, JoannaKultura – media – społeczeństwo. Symbiotyczne związki jest monograficznym zbiorem ośmiu rozpraw. Dwie z nich poświęcone są przede wszystkim problematyce wytwarzania rzeczywistości społecznej generalnie i w szczególnych odniesieniach do zjawisk medialnych. Problematyka ta przewija się w różnych konfiguracjach przez cały zbiór, tu jednak jest przede wszystkim przedmiotem refleksji teoretycznej. Pierwsza ze wspomnianych rozpraw, Teoretyczne aspekty stanowienia (tworzenia) rzeczywistości społecznej Tadeusza Michalczyka omawia trudności terminologiczne i teoretyczne koncepcji podmiotowego wytwarzania ludzkiego świata w toku sprawczej działalności człowieka. Autor poddaje analizie występujące w tym kontekście rozmaite terminy, takie jak stanowienie, tworzenie, stawanie się, rzeczywistość społeczna i społeczeństwo, poszukując ich teoretycznego zaplecza i tropiąc efekty poznawcze ich stosowania. Przy okazji zwraca uwagę na niejednoznaczność pojęć występujących w naukach o społeczeństwie w ogóle. Rozważania te dopełnia refleksja nad sposobami ujmowania rzeczywistości społecznej w kontekście mass mediów.Pozycja Państwo i Społeczeństwo nr 4, 2016 : Medycyna i zdrowie publiczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Seń, Mariola; Dębska, Grażyna; Lizak, Dorota; Kudlová, Pavla; Reslerová, Ludmila; Kantorowicz, Małgorzata; Więcek, Magdalena; Romanowska, Urszula; Laska, Edyta; Foryś, Zofia; Burdek, Anna; Ławska, Wioletta; Seweryn, Barbara; Spodaryk, Mikołaj; Ziarko, Andrzej; Strączek, Katarzyna; Sułek, Jolanta; Gołkowski, Filip; Lesňáková, Anna; Rovný, Ivan; Hlinková, Soňa; Cienciała, Antoni; Zelek, Michał; Zelek, Michał; Puka, Dorota; Kopiński, Piotr; Merklinger-Gruchała, Anna; Gołkowski, Filip; Majchrowski, Jacek M.Pozycja Performing screening of glucose tolerance disorders from the viewpoint of pregnant women in the Zlín Region of the Czech Republic(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Kudlová, Pavla; Reslerová, LudmilaIntroduction: In the Czech Republic, screening of glucose tolerance disorders is performed in all pregnant women in two stages: measuring glycaemia in a fasting patient within 14 weeks of pregnancy, and between the 24th and 28th weeks by performing an oral glucose tolerance test (oGTT). Goal: To determine how the oGTT is performed from the point of view of pregnant women. Materials and Methods: A total of 134 women in their 35th–44th week of pregnancy completed a non-standardized questionnaire. The research was carried out at workplaces in Zlín. Results: Only three respondents knew how many grams of glucose are drunk for an oGTT and one stated that it is necessary to fast for 8 hours before an oGTT. Capillary blood was taken in 22 cases, which is unacceptable in relation to recommendations. Conclusions: Inadequate knowledge concerning the preparation and performance of the oGTT may lead to distorted laboratory results.Pozycja Sacrum i polityka w amerykańskim teatrze alternatywnym lat sześćdziesiątych XX wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) du Vall, MartaAutorka zaznajamia czytelnika ze zjawiskami społeczno-kulturowymi powstającymi na styku dwóch światów: kultura – ideologia/polityka. Można stwierdzić, iż związki te są tak stare, jak zaangażowanie jednostki w uprawianie polityki. Sztuka może wzmacniać przekaz ideologiczny, uatrakcyjniać go, a nawet czynić go bardziej zrozumiałym. Teatr alternatywny lat 60., to taki, który realizuje odmienne hierarchie wartości, odmienne zachowania. Jego odmienność polega na kwestionowaniu i chęci „ulepszania” zastanego świata. Przede wszystkim kwestionowana jest kultura zachodnia, kontestatorzy pragną stworzyć odmienne od współcześnie im dominujących style i formy życia społecznego. Do czasu kontestacji teatr często pozostawał w cieniu, stanowił co najwyżej bierne odbicie rzeczywistości. W latach 60. sytuacja się zmieniła, ponieważ jednym z ważniejszych i bardziej charakterystycznych pojęć dla kontestatorów było uczestnictwo – stąd teatr nie nawoływał do buntu, nie moralizował – on w buncie uczestniczył. Widzowie nie odbierali przekazu, oni uczestniczyli w spektaklu. Pozwoliło to na integracje obu stron i połączenie wszystkich w magicznym święcie rewolucji i teatru, które nie pozostało bez wpływu na główny nurt życia społecznego i politycznego Stanów Zjednoczonych.Pozycja Św. Performer(Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny, 2016) Taszycka, AnnaTekst jest analizą porównawczą filmów: Performer (2015, reż. Ł. Ronduda, M. Sobieszczański) oraz Rekolekcje (1977, reż. W. Leszczyński). Autorka umieszcza pierwszy z nich w kontekście współczesnego zwrotu kinematograficznego w rodzimym kinie. Specyfiką obu filmów jest przekraczanie granic formalnych: pomiędzy sztuką współczesną (Performer) i współczesnym teatrem (Rekolekcje) oraz filmową opowieścią o artyście. Rozmyte granice utrudniają recepcję filmów: zarówno dzieła Leszczyńskiego, jak i Performera, w którym tytułową rolę odtwarza artysta sztuki performance Oskar Dawicki, grający niejako samego siebie. Kluczem do połączenia obu filmów jest dla autorki figura jurodiwego. Postacie performerów z obu filmów – czy to w świecie współczesnym oddalonym od wartości duchowych (Performer) lub w takim, gdzie nadal się ich poszukuje (Rekolekcje) – podążają drogą wyznaczoną przez jurodiwego: ascezy, milczenia, specyficznego traktowania ciała oraz urągania światu.