Przeglądaj wg Słowo kluczowe "plastyka"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Mixer magazyn studentów nr 20, luty 2007(2007) Misiniec, BartłomiejWitam brać studencką Krakowskiej Szkoły Wyższej w kolejnym semestrze! Ponieważ sesja już za nami, mam nadzieję, że uda się wszystkim odprężyć i zregenerować sity. Trzymacie w rękach dwudzieste wydanie „Mixera". Siedem ostatnich numerów przygotowała obecna redakcja. Cieszymy się, że magazyn jest przez Was czytany i współtworzony, do czego tradycyjnie i gorqco w dalszym ciqgu zapraszam każdego z osobna. Jako temat przewodni numeru lutowego chcemy przedstawić fantastyczny projekt pod nazwq „Pokolenie UE", który stworzył niezwykłe możliwości dla studentów komunikacji społecznej. Otrzymali bowiem nieocenioną szansę poznania telewizji od kuchni. Czy nie przemknęła Wam kiedyś na ekranie znajoma twarz koleżanki bqdź kolegi z wydziału? Byłoby to całkiem możliwe, gdyż ten zupełnie profesjonalny program telewizyjny emitowany jest w środy w TVP 3! Przygotowanie i przeprowadzenie podobnego projektu przez studentów nie byłoby rzecz jasna możliwe bez odpowiedniego studia, sprzętu, no i oczywiście opiekunów. Ale nasza uczelnia dysponuje zarówno otwartym tuż przed wakacjami studiem TV, jak i doświadczonymi dziennikarzami, którzy się nim opiekujq. „Mixer" towarzyszył powstawaniu studia, o czym można było przeczytać w numerze czerwcowym z zeszłego roku. Jak powstało „Pokolenie", kto go tworzy i jakie problemy porusza przeczytacie na str 14-15. Zaś dla wielbicieli dobrej muzyki, która dla mnie osobiście od dawna oznacza jedno - ROCK!!!, mamy wywiad z Muńkiem Staszczykiem, liderem „T-Love", który w rozmowie z Szymkiem Wróblem określił swój zespół jako „cyrk, który bardzo lubi” . Na koniec pozostaje mi pogratulować wszystkim zdanej sesji i zachęcić do lektury kolejnego wydania naszego pisma.Pozycja Nauka - Sztuka - Edukacja: opracowanie i upowszechnianie Innowacyjnego modelu diagnozy, metod, form pracy i opieki nad uczniem zdolnym plastycznie. Raport zawierający wnioski i rekomendacje dotyczące dalszego wdrażania i upowszechniania modelu(Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne sp. zoo – Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Aksman, Joanna; Pułka, Jolanta; Kordek, PiotrZe wstępu: Projekt przygotowany przez pracowników naukowo-dydaktycznych Wydziału Psychologii i Nauk Humanistycznych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego miał na celu stworzenie nowej sieci współpracy w dziedzinie edukacji dzieci zdolnych plastycznie z klas 1–3 szkoły podstawo-wej. Współpraca ta podjęta została z podmiotami zagranicznymi z trzech państw, takimi jak Univerza na Primorskem (Słowenia), Uniwersytet Katolicki w Ružomberku (Słowacja) i Liceum przy Donieckim Uniwersytecie Narodowym (Ukraina). Partnerem polskim było Polskie Stowarzyszenie Wychowania Pozaszkolnego im. Aleksandra Kamińskiego. Główne założenie tej współpracy polegało na opracowaniu Innowacyjnego Modelu diagnozy, metod, form pracy i opieki nad uczniem zdolnym plastycznie prze-znaczonego dla nauczycieli klas 1–3 oraz studentów i wykładowców uczelni wyższych na kierunkach pedagogicznych. (...)Pozycja Nauka-Sztuka-Edukacja. Innowacyjny model diagnozy, metod, form pracy i opieki nad uczniem zdolnym plastycznie(Wydział Psychologii i Nauk Humanistycznych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, 2013) Węc, Klaudia; Gabzdyl, Jolanta; Kliś, Maria; Olearczyk, Teresa; Muchacka, Bożena; Dettloff, Anna; Piętka, Katarzyna; Skulicz, Danuta; Nieciuński, Stanisław; Aksman, Joanna; Giza, Teresa; Grzesiak, Krystyna; Zięba, Anna; Hryń, Stanisław; Savenkov, Aleksander I.; Shcheblanova, Elena N.; Awierina, Irina S.; Popek, Stanisław; Aksman, JoannaPublikacja zawiera materiały zgromadzone w roku 2012 podczas wizyt studyjnych w Ukrainie, Słowenii oraz na Słowacji, zorganizowanych przez Krakowską Akademię im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Uczestnikami wizyt byli naukowcy i studenci realizujący projekt pt.: Nauka – Sztuka – Edukacja, opracowanie i upowszechnianie Innowacyjnego Modelu diagnozy, metod, form pracy i opieki nad dzieckiem zdolnym plastycznie, w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013Pozycja Rzeźba krakowska drugiej połowy XVIII w.: twórcy, nurty i tendencje(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Dettloff, AnnaOparta na solidnej kwerendzie źródłowej książka ukazuje uporządkowany obraz rzeźby krakowskiej z okresu od około 1740 do 1790 roku, we wcześniejszych badaniach zwykle traktowanej jako dość chaotyczny zespół niezbyt wybitnych dzieł, nie tworzących żadnej organicznej całości. Jako punkt odniesienia autorka słusznie przyjęła italianizującą rzeźbę wcześniejszego półwiecza (około 1690–1740), obejmującą dorobek Fontany i jego następców, wśród których wyróżnił się godny kontynuator włoskiego mistrza Antoni Frączkiewicz, i przedstawiła ją w rozdziale, trafnie zatytułowanym Prolog, po czym przystąpiła do właściwego tematu. Prezentując materiał artystyczny, w którym wcześniejsze włoskie inspiracje niemal zupełnie ustąpiły miejsca oddziaływaniom bliższych środkowoeuropejskich środowisk, jako kryterium wydzielania nurtów artystycznych przyjęła właśnie główne centra, z których się wywodzili, bądź do których po wzory sięgali krakowscy rzeźbiarze. Dzięki takiej koncepcji badawczej Anny Dettloff krakowska rzeźba drugiej połowy stulecia okazała się skomplikowaną mozaiką różnych odmian stylowych, ówcześnie uprawianych w monarchii habsburskiej (zwłaszcza na Morawach i „austriackim” Śląsku), na pruskim Śląsku i w Bawarii. Eksponując, w miarę możliwości, w każdym z tych nurtów twórczość bardziej wyrazistych mistrzów, autorka wykazała, że i w tym okresie w Krakowie działali rzeźbiarze o indywidualnym stylu, choć artystycznie niedorównujący ani najwybitniejszym spośród poprzedników, ani współczesnym sobie artystom z najbardziej twórczych polskich środowisk – lwowskiego i warszawskiego, ale jednak godni są bliższej uwagi. Dzięki jej badaniom krakowskie środowisko późnobarokowej rzeźby okazało się bogatsze i artystycznie bardziej interesujące, niż to dotychczas zwykło się przyjmować. Świetna pod względem warsztatu naukowego i przynosząca nowe wyniki książka jest adresowana do specjalistów – głównie historyków sztuki. Jednak zarówno ukazana w niej problematyka, mogąca interesować także niefachowców, przede wszystkim przedstawicieli innych dyscyplin historycznych, ale także amatorów – pasjonatów sztuki i historii kultury, jak i warsztat pisarski autorki, umiejącej jasno konstruować rozprawę i logicznie prowadzić wywód, posługującej się pięknym, bogatym, choć przy tym funkcjonalnym językiem, nie epatującym pseudonaukową terminologią i metodologicznymi udziwnieniami stylu, ułatwia swobodną lekturę. Z pełnym przekonaniem książkę Anny Dettloff o późnobarokowej rzeźbie w Krakowie polecam także wszystkim czytelnikom zainteresowanym dziejami sztuki i kultury, a także cracovianistom, którzy znajdą w niej wiele ciekawych, wcześniej nieznanych wiadomości. Jestem pewien, że osoby sięgające po tę książkę nie doznają zawodu.