Przeglądaj wg Słowo kluczowe "prawo karne"
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 39
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Alkohol jako czynnik kryminogenny i wiktymogenny w przestępstwach zabójstwa na przykładzie spraw rozpoznawanych przez Sąd Okręgowy w Krośnie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Jabłońska, ElżbietaNadużywanie alkoholu powoduje wiele negatywnych skutków, w tym często rozluźnienie więzów społecznych i zawodowych. Jest uznawane za jeden z czynników sprzyjających przestępczości; wpływając na zaburzenie zachowania, nasila agresję, osłabia samokontrolę, powoduje zmiany organiczne skutkujące zaburzeniami osobowości. W badaniach założono hipotezę, że patologie występujące w rodzinie, w szczególności nadużywanie alkoholu, mogą w sposób znaczący wpływać na kształtowanie się osobowości przyszłego zabójcy. Badania oparto na opiniach psychologicznych i psychiatrycznych znajdująych się w aktach Sądu Okręgowego w Krośnie w sprawach o przestępstwo z artykułu 148 i artykułu 13 § 1 w związku z artykułem 148 k.k. z lat 1998–2014. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzona została hipoteza, że większość zabójców pochodziła z rodzin, gdzie nadużywany był alkohol, a nadto, że to osoby nadużywające alkohol częściej niż osoby niepijące stają się zabójcami, bądź ofiarami zabójstw.Pozycja Cyberprzestępczość – międzynarodowe standardy zwalczania zjawiska a polskie regulacje karne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Golonka, AnnaPrzedmiotem niniejszego opracowania są zagadnienia dotyczące cyberprzestępczości. Punktem wyjścia uczyniono w nim próbę wyjaśnienia samego pojęcia cyberprzestępczości, które nasuwa wiele wątpliwości. Zaprezentowano w nim również zagadnienia związane z etiologią zjawiska oraz pewne aspekty wiktymologiczne. Takie podejście umożliwia przeprowadzenie w następnej kolejności analizy dogmatycznej regulacji prawnokarnych odnoszących się do zasadniczej problematyki poruszanej w tym opracowaniu. Jak sygnalizuje to jego tytuł, przedstawiono w nim regulacje międzynarodowe, które, jak zwykło się współcześnie uznawać, wyznaczają standardy w zakresie ochrony systemów informatycznych. Tym samym zagadnienia omawiane w artykule naukowym zostały ukazane przez pryzmat prawnoporównawczy. Celem takiego podejścia było przede wszystkim wykazanie stanu dostosowania polskich regulacji karnych do aktów prawa międzynarodowego i jego końcowa ocena.Pozycja Drobna przestępczość – problematyka zjawiska(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Zawiślan, Katarzyna; Polak-Hawranek, Dorota; Chechelski, ŁukaszRodzime ustawodawstwo karne w sposób konsekwentny przyjmuje dualizm przestępstw, dzieląc je na zbrodnie i występki. Rozgraniczenie to ma na uwadze głównie ciężar gatunkowy czynów zabronionych. Wyżej wymieniony rozdział miarkowany jest głównie szkodliwością społeczną czynu. Natomiast poza kategorią pozostają wykroczenia, które są odrębnym rodzajem czynów zabronionych o niskiej społecznej szkodliwości. Czyny kwalifikowane do „drobnej przestępczości” nie wzbudzają wśród społeczeństwa nadmiernych emocji. Marginalizowanie problemu sprawia, iż sądownictwo staje się coraz bardziej niewydolne, a tego rodzaju niewydolność wystawia złe świadectwo całemu wymiarowi sprawiedliwości.Pozycja Dysertacja o prawie kryminalnym...; O wymiarze sprawiedliwości kryminalnej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Czochron, Sebastian Jan KantyPozycja Eliminacyjny zbieg przepisów w polskim prawie karnym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Fedorszczak, Tomasz"Zbieg przepisów prawno-karnych jako rezultat kodyfikowania polskiego prawa karnego stwarza dla jego doktryny i praktyki szereg problemów. Sytuacja zbiegu przepisów zachodzi, kiedy jeden konkretny czyn popełniony przez sprawcę wyczerpuje ustawowe znamiona określone w więcej niż jednym przepisie kodeksu karnego. Mamy wówczas do czynienia z bardzo doniosłą praktycznie kwestią w prawie karnym. Dodać należy, że kwestią sporną. Problem powstaje w momencie, kiedy trzeba określić, który z przepisów ma zastosowanie."(...)Pozycja European Polygraph no. 3 (37), 2016(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Gordon, Nathan J.; Widacki, Jan; Shapovalov, Vitaliy; Amsel, Tuvya T.; Widacki, JanPozycja Europeizacja prawa(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Pieniążek, Marcin; Ryland, Diane; Lewandowski, Henryk; Szostak, Ryszard; Poździoch, Stefan; Grabarczyk, Grażyna; Pawlik, Renata; Dymińska, Zyta; Skorecki, Michał; Strzelec, Adam; Sapota, Anna; Kowalska, Samanta; Milenković-Kerković, Tamara; Biernat, TadeuszPozycja Internet i podsłuchy, czyli prowokacja artystyczna i dziennikarska przy wykorzystaniu nowoczesnych technologii — wybrane aspekty oceny prawnokarnej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Kusion, Mariusz; Litwin, KatarzynaThe article presents the view that the journalists do not receive the right to look for evidence and information about the sources of evidence, unknown to law enforcement agencies for which it can be a significant help. This may be also the kind of realization of civil and professional obligation. It can’t be also denied guaranteed in the Constitution a freedom of speech and artistic expression. On the other hand the behavior of journalists must be in accordance with the law. The prosecution of offenders and the collection and preservation of evidence is not in fact in the competence of journalists. However, artist should not claim the absolute right to violate the rights of third parties. It was noted that the artistic or journalistic provocation may be under certain conditions circumstances exempting unlawful offense. Because of the absence of the positive rule in Polish law which would clearly indicate, at least the limits of legality of these actions, it was found that the consideration of excluding criminal responsibility for acts done under provocation, it seems most appropriate to adopt a vis maior. However the proportion of goods should always be balanced on the basis of the described premises. The legislature should consider the introduction of relevant legal regulations especially in view of the use of modern technology by agents provocateurs.Pozycja Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów wieku adolescencji(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Leśniak, Małgorzata; Zdrzalik, Katarzyna; Skorupski, Wojciech; Szczepaniak, Paweł; Olearczyk, Teresa; Huget, Patrycja; Foryś, Zofia; Cepuch, Grażyna; Dębska, Grażyna; Pieprzyca, Paulina; Leśniak, MałgorzataMediacja, choć jest instytucją stosunkowo młodą w polskim systemie prawa (ma niespełna trzynaście lat), z powodzeniem może być wykorzystywana w bardzo szerokim zakresie. Podstawowym jej założeniem jest koncepcja sprawiedliwości naprawczej, opierająca się w głównej mierze na zadośćuczynieniu, która może być rozumiana jako alternatywa bądź uzupełnienie obowiązującej wciąż jeszcze sprawiedliwości odwetowej. Wyrasta bowiem z przeświadczenia, że to interes pokrzywdzonego przestępstwem (lub innym szkodliwym działaniem), a nie państwo i społeczeństwo są centralnym punktem postępowania.Pozycja Miara prawnokarnej ingerencji w konstytucyjne wolności i prawa jednostki w zakresie działalności gospodarczej na przykładzie odpowiedzialności karnej za niezgłoszenie wniosku o upadłość spółki handlowej (art. 586 k.s.h.)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Pawlik, RenataJak pisał Gustav Radbruch – prawo karne jest nie tylko źródłem, ale również i barierą karalności. W teorii prawa już stosunkowo dawno pojawił się pogląd, że nie należy posługiwać się represją karną, gdy można w sposób tańszy zapobiec szkodom społecznym. Jednocześnie podkreślić należy, że ustawodawca poprzez właściwe ukształtowanie regulacji wpływa na przyszłe zachowania jednostek, które niejednokrotnie podejmując decyzję odnośnie do naruszenia określonej normy prawnej, dokonują swoistego ważenia korzyści i start wynikających z takiego postępowania. W takim stanie rzeczy warto z pewnością zwrócić uwagę na zagadnienia najzupełniej fundamentalne i zastanowić się nad rozumieniem kary, powodów i racji operowania sankcjami karnymi, a także możliwościami osiągnięcia tych samych efektów przy zastosowaniu odpowiedzialności o charakterze administracyjnym. Ustawodawca ma pewien zakres swobody odnośnie do wyboru rodzaju i regulacji odpowiedzialności prawnej. To przecież przez ustawodawcę podejmowana jest decyzja o objęciu określonego zachowania danym rodzajem odpowiedzialności prawnej, a także dobierany jest rodzaj i rozmiar sankcji, czego intersującym przykładem może być art. 586 k.s.h.Pozycja Międzywojenne piśmiennictwo i orzecznictwo we współczesnych podręcznikach komentarzach do kodeksu karnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Rakowski, MaciejAutor artykułu poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy w pracach wydawanych w ostatnich latach przywoływany jest dorobek polskiej nauki prawa karnego okresu międzywojennego. Przedmiotem badań są publikacje najbardziej powszechne, czyli podręczniki akademickie (przeznaczone dla studentów) oraz komentarze do kodeksu (kierowane do praktyków). Można w nich odnaleźć dość liczne odesłania do dzieł karnistów aktywnych w okresie II Rzeczypospolitej (najczęściej Juliusza Makarewicza, Wacława Makowskiego, Leona Peipera, Stefana Glasera oraz Aleksandra Mogilnickiego). W podręcznikach do nauki prawa karnego prezentowane są zagadnienia podstawowe i dlatego w zasadzie w publikacjach tego rodzaju nie jest przywoływane orzecznictwo sądów (również współczesne). Odesłania do wyroków Sądu Najwyższego II RP, także z okresu przedkodeksowego, występują za to we współczesnych komentarzach do kodeksu karnego. Zgromadzony materiał pozwala na stwierdzenie, że różni współcześni autorzy, także współtwórcy prac zbiorowych, niejednakowo chętnie korzystają z dorobku karnistów II Rzeczypospolitej. Warto też zauważyć, że jeśli w wydanej ostatnio pracy odnajdujemy odesłania do przedwojennej literatury przedmiotu i orzeczeń sądowych, to zazwyczaj wskazywane są tam tezy inne niż przywoływane przez pozostałych autorów. Taki stan rzeczy wskazuje, że dawne piśmiennictwo i orzecznictwo wciąż jest przydatne przy interpretacji obowiązujących przepisów prawa karnego.Pozycja O koniecznej koegzystencji nauk penalnych i nie tylko - kilka uwag w kontekście dylematu: stabilność czy zmienność prawa karnego(Elset, 2017) Pawlik, Renata"Stabilność systemu prawa, jak również stabilność w obrębie pojedynczych gałęzi zarówno w piśmiennictwie jaki i praktyce, zaliczana jest do podstawowych wartości, a wątpliwości może budzić jednak to, czy owa stabilność możliwa jest w obecnej rzeczywistości do osiągnięcia, następnie zaś w dłuższej perspektywie do utrzymania. Pozytywne wartościowanie stabilnych regulacji, i to nie tylko w obrębie prawa karnego, determinowane jest przede wszystkim założeniem, że jeżeli normy prawne mają efektywnie spełniać jedną ze swych podstawowych funkcji (to jest funkcję regulacyjną), to muszą w dostatecznie długim czasie„zakorzeniać się"w kulturze prawnej danego społeczeństwa, dostatecznie długi czas „przenikać do krwiobiegu" kultury i języka."(...)Pozycja O racjonalny system kar i środków karnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Lubelski, Marek"Tytuł tego artykułu nawiązuje do referatu wygłoszonego przez J. Majewskiego na Zjeździe Katedr Prawa Karnego w Szczyrku w 2004 r., w którym nawoływał on do „przemyślanego i spójnego” systemu sankcji karnych1. J. Majewski skoncentrował się na sprawach techniki legislacyjnej, krytykując niejednoznaczności redakcji szeregu przepisów ustaw karnych, prowadzące m.in. do tak istotnych trudności w ustaleniu treści ustawy, jak rozpoznanie, czy dany czyn zabroniony jest występkiem, czy też może wykroczeniem, co dla odpowiedzialności karnej ma przecież wręcz kluczowe znaczenie. Moje opracowanie podąża w innym kierunku - chcę wskazać na fundamentalny, moim zdaniem, błąd w samej konstrukcji kodeksowego systemu zasad stosowania kar i środków karnych, który zbiorczo nazywam „oparciem karania na stosowaniu jednolitej kary pozbawienia wolności”"(...)Pozycja Od szkoły klasycznej do neoklasycznej w prawie karnym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Widacki, Jan; Szuba-Boroń, Anna; Grzyb, Magdalena; Płatek, Monika; Lubelski, Marek; Banasik, Katarzyna; Dadak, Wojciech; Widacki, JanZebrane w tej książce artykuły i eseje oczywiście nie wyczerpują problematyki ewolucji myśli prawnokarnej od czasów szkoły klasycznej do neoklasycznej. Omówione w niej zostały jedynie wybrane – może ktoś powiedzieć: dość przypadkowo – różne zagadnienia. Ale wydaje się, że nawet to niepełne, a niechby nawet chaotyczne przedstawienie problemów stanowić może zaczyn dyskusji – skłonić do myślenia, do głębszej refleksji nad prawem karnym i jego instytucjami.Pozycja Odpowiedzialność karna sędziów w świetle art. 375 kodeksu karnego Ukrainy (wydanie przez sędziego orzeczenia ze świadomością jego niezgodności z prawem)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Litwin, Katarzyna"Jedną z naczelnych funkcji władzy sądowniczej jest ochrona praw, wolności i interesów obywateli. Od jej przedstawicieli należy zatem wymagać, aby swe funkcje i obowiązki wypełniali rzetelnie i zgodnie z celami wymiaru sprawiedliwości. Wszelkie niezgodne z prawem działania bądź zaniechania jego organów negatywnie wpływają na zaufanie obywateli do władzy sądowniczej. Szczególnie niekorzystne zjawisko stanowią przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, dokonywane przez samych sędziów, którzy wykorzystują swoje służbowe uprawnienia w celach przestępczych. Niniejsze opracowanie, skoncentrowane na normach przewidujących odpowiedzialność karną sędziego za wydanie orzeczenia ze świadomością jego niezgodności z prawem, stanowi zwięzłe omówienie regulacji prawnej, nieznanej prawu polskiemu. Polski Kodeks karny nie przewiduje bowiem odrębnych unormowań dotyczących osoby sędziego jako podmiotu przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości."(...)Pozycja Odpowiedzialność państwa za niezasadne pozbawienie wolności(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Gardocka, Teresa"Pomyłki sądowe zdarzają się wszędzie. Nie ma ludzi nieomylnych i nie ma sądów nieomylnych. Pomyłka sądowa jest zawsze na czyjąś niekorzyść. Niesłuszne uniewinnienie boli pokrzywdzonego przestępstwem, niesłuszne skazanie często wręcz burzy życie osądzonego. Obecne prawo nie pozwala zmienić niesłusznego prawomocnego uniewinnienia, poza jednym rzadkim przypadkiem, gdy nastąpiło ono skutkiem przestępstwa1. Z pewnością istnieje konieczność i możliwość zmiany tych wyroków, skutkiem których obywatel zostaje niesłusznie ukarany, szczególnie ważna w przypadku, gdy karą jest pozbawienie wolności. Niewątpliwie konieczność naprawienia sytuacji budzą również te postanowienia sądu, które pozbawiają obywatela wolności na czas postępowania karnego poprzez zastosowanie tymczasowego aresztowania."(...)Pozycja Organizacja i funkcjonowanie aresztów policyjnych w Królestwie Polskim w latach 1817–1867. Część I(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Bieda, JustynaAreszty policyjne zostały utworzone na mocy rozporządzenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z dnia 6 października 1817 r. Powołano je do życia w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca odizolowania dla osób aresztowanych przez władze policyjne w trakcie pierwszych czynności śledztwa. Jednakże w następnych latach areszty policyjne zyskały kolejne funkcje – jako więzienia dla osób skazanych na krótkoterminowe kary pozbawienia wolności czy jako miejsca noclegowe dla transportowanych więźniów. Celem opracowania jest przedstawienie podstaw prawnych osadzenia w areszcie policyjnym obowiązujących do roku 1867, czyli do czasu likwidacji Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. Analizie poddano przepisy administracyjne wydawane przez centralne organy administracji rządowej oraz dokumenty zgromadzone w archiwach państwowych, Niestety zachowany materiał archiwalny jest bardzo fragmentaryczny i nie pozwala na precyzyjne ustalenie miejsc, w których zorganizowane zostały areszty policyjne, ani sporządzenie szczegółowych statystyk dotyczących osób przetrzymywanych w tych ośrodkach. Z pewnością jednak możemy stwierdzić, iż areszty policyjne w całym badanym okresie pozostawały głównie miejscami przetrzymywania osób aresztowanych policyjnie oraz że nagminnie łamano przepisy o czasie zatrzymania w areszcie.Pozycja Otępienie czołowo-skroniowe : ujęcie interdyscyplinarne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Moryś, Joanna M.; Moryś, Janusz; Bidzan, Leszek; Herman-Sucharska, Izabela; Urbanik, Andrzej; Lass, Piotr; Sławek, Jarosław; Gabryelewicz, Tomasz; Kaczmarek, Bożydar L.J.; Pąchalska, Maria; Harciarek, Michał; Nyka, Walenty M.; Olszewski, Henryk; Tłokiński, Waldemar; Łukaszewska, Beata; Narożańska, Ewa; Sitek, Emilia J.; Zawadzka, Aleksandra; Zabłocki, Krzysztof; Leszek, Jerzy; Ledwoch, Beata; Bidzan, Mariola; Rasmus, Anna; Guzińska, Katarzyna; Pąchalska, Maria; Bidzan, LeszekZe wstępu: "Oddajemy do rąk Czytelników monografię Otępienie czołowo-skroniowe: ujęcie interdyscyplinarne, która stanowi oryginalny zbiór odpowiednio dobranych rozdziałów, opracowanych przez autorów z różnych specjalności medycznych i paramedycznych zajmujących się diagnozą i rehabilitacją osób z otępieniem. Otępienie czołowo-skroniowe stanowi nadzwyczaj ważki i trudny temat dla współczesnej neuronauki. Temat jest ważki przede wszystkim dlatego, że problemy związane z otępieniem w starszych latach dotyczą wciąż wzrastającej liczby osób, co stanowi nieunikniony, choć dość paradoksalny skutek przedłużenia się życia przeciętnego człowieka, bez proporcjonalnej poprawy jego kondycji fizycznej i psychicznej. Oznacza to m.in., że najprawdopodobniej mało kto z nas (tj. sami autorzy wraz z Czytelnikami) uniknie tego problemu w przyszłości, a ten dość przykry fakt czasami utrudnia proces utrzymywania należytego dystansu naukowego do tematu. Wiele rozdziałów publikowanych w tej książce jest owocem 13. Międzynarodowego Kongresu Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego, zorganizowanego przez Krakowską Akademię im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 22 do 24 lutego 2010 roku. Uczestnicy kongresu podjęli panelową dyskusję, mającą na celu syntezę przyczyn i objawów otępienia czołowo-skroniowego. Główne tezy z tej dyskusji wykorzystano również w przygotowywaniu rozdziałów tej monografii."(...)Pozycja Państwo demokratyczne, prawne i socjalne: księga jubileuszowa dedykowana profesorowi Zbigniewowi Antoniemu Maciągowi. T. 3, Studia prawne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Starck, Christian; Sylwestrzak, Andrzej; Kozub-Ciembroniewicz, Wiesław; Wawak, Tadeusz; Bednarczyk, Bogusława; Tkaczyński, Jan Wiktor; Kościelniak, Grzegorz; Naleziński, Bogumił; Witkowski, Zbigniew; Bień-Kacała, Agnieszka; Załucki, Mariusz; Biernat, Jakub; Feczko, Piotr; Bałos, Iga; Szwaja, Jacek Z.; Witkowski, Stanisław; Malczyk, Małgorzata; Cyrul-Kubiak, Agnieszka; Kohutek, Konrad; Knysiak-Molczyk, Hanna; Kostecki, Apoloniusz; Czaja-Hliniak, Irena; Klimek, Paweł; Serwacki, Jerzy; Klink, Marek; Skotnicki, Krzysztof; Domańska, Aldona; Nowakowski, Jerzy; Lubelski, Marek; Pawlik, Renata; Plebanek, Ewa; Bielski, Marek; Banasik, Katarzyna; Strzelec, Adam; Widacki, Jan; Ibek, Anna; Krzywda, Józef; Leszczyński, Paweł A.; Falski, Jacek; Milej, Tomasz; Grzybowski, MarianPozycja Poglądy Emila Stanisława Rappaporta na prawo karne i jego kodyfikację w Polsce Ludowej początku lat pięćdziesiątych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Szczygieł, TomaszPraca prezentuje poglądy Emila Stanisława Rappaporta na prawo karne i jego kodyfikację w początkach Polski Ludowej. Rozważania prowadzone są przede wszystkim w oparciu o zachowane materiały archiwalne, które ukazują stosunek prof. Rappaporta do problematyki prawa karnego powojennej Polski. Istotne znaczenie dla artykułu mają również źródła publikowane, a zwłaszcza materiały konferencyjne związane z przygotowaniami do I Kongresu Nauki Polskiej, z których wynika istotna rozbieżność w zapatrywaniu na prawo karne przedstawicieli ówczesnej nauki, w tym Rappaporta, oraz polityki.