Przeglądaj wg Słowo kluczowe "stymulacja prądem stałym (tDCS)"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Ocena efektywności terapii przezczaszkową stymulacją prądem stałym (tDCS) w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu
    (2021) Piś, Gabriela; Pąchalska, Maria; Psychologia kliniczna z neuropsychologią
    Tematem pracy magisterskiej jest „Ocena efektywności przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym”. Celem pracy było zbadanie efektywności tDCS w redukcji depresji u pacjentów po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu w porównaniu z psychoterapią indywidualną. Pracę rozpoczyna wstęp wyjaśniający plan oraz zawartość pracy. Pierwszy rozdział skupia się na rozpatrzeniu pojęcia przemijającego epizodu niedokrwiennego (TIA) oraz jego odniesienia względem pacjentów z depresją. Drugi rozdział dotyczy pojęcia depresji rozumianego jako zaburzenie nastroju. Objawy, modele poznawcze, triada poznawcza oraz teoria mikrogenetyczna, to główne tematy rozdziału. Trzeci rozdział zawiera opis mechanizmu funkcjonowania przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) oraz roli tej metody w redukcji objawów depresji u pacjentów po TIA. W rozdziale 4. zaprezentowałam metodologię badań, pytania i hipotezy oraz charakterystykę materiału badawczego; to dwie grupy pacjentów badanych w Centrum Reintegracyjno-Szkoleniowym Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego w Krakowie leczonych wg dwóch różnych protokołów terapii. Znajduje się tu również opis metod badań oraz procedura przebiegu eksperymentu. W rozdziale 5. znajdują się wyniki badań. Ostatni, szósty rozdział to odpowiedzi na pytania badawcze i weryfikacja hipotez, podsumowanie i dyskusja dotycząca efektywności terapii tDCS w porównaniu z terapią indywidualną. Potwierdzono hipotezy, że przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) jest bardziej efektywna w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym niż psychoterapia indywidualna. Cała praca zawiera aktualną wiedzę o przejściowym epizodzie niedokrwiennym (TIA), depresji, jak i przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS). Posiada wymiar aplikacyjny, który polega na tym, że zaproponowany protokół treningu F3-F4 może być z powodzeniem stosowany u osób z depresją po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu. Fundamentem pracy magisterskiej jest dorobek naukowy Prof. zw. dr hab. Marii Pąchalskiej, która w swych publikacjach i książkach dokładnie opisuje problematykę zagadnień poruszanych w pracy magisterskiej.