Wykształcona w prawie angielskim zasada pomijania odrębnej podmiotowości spółek kapitałowych, określana mianem przebicia zasłony korporacyjnej, znajduje swoich zwolenników i naśladowców w innych systemach prawnych. Daleko posunięta swoboda judykatury angielskiej w obciążaniu wspólników zobowiązaniami spółki należy już jednak do przeszłości. W ostatnich latach orzecznictwo wypracowało surowe kryteria, których spełnienie jest konieczne w celu przebicia zasłony korporacyjnej. Sprawiają one, że będzie to możliwe jedynie w razie rażąco nagannego działania wspólnika, który wykorzystuje spółkę jako fasadowy instrument, mający ochronić go przed odpowiedzialnością i pozwalający na uchylenie się od istniejących zobowiązań i ograniczeń wynikających z prawa stanowionego lub stosunków umownych. Powstałą lukę wypełnia prawo deliktowe, pozwalając w niektórych sytuacjach na obciążenie spółki holdingowej odpowiedzialnością za czyny niedozwolone popełnione przez spółkę zależną.

The English doctrine of the veil lifting finds its supporters and followers in other jurisdictions, that do not recognize this legal instrument. Unlike in the past decades, in recent years English courts have been reluctant to disregard the principal of separate legal personality of a company and so to hold the shareholders liable for its debts. Th e jurisprudence has left only very limited scope of circumstances in which the veil of incorporation can be lifted. It is only possible if the shareholder uses the company as a mere façade concealing the true facts in order to evade existing legal and contractual obligations and encumbrances. On the other hand, however, new approach to the liability of shareholders for the torts committed by companies can create an alternative for the veil lifting, which is of fundamental importance in case of the holding structures.