W historii cywilizacji muzułmańskiej pojawiło się wielu wybitnych przywódców, których działania niejednokrotnie zmieniały diametralnie sytuację w danym kraju czy rejonie. Takim miejscem był Egipt, a przykładem postaci niezwykle ważnej w jego wczesnej muzułmańskiej historii – Aḥmad Ibn Ṭulūn (835–884). Omawiając karierę polityczną Aḥmada Ibn Ṭulūna, który z wielką determinacją i charyzmą zbudował w Egipcie niezależny rząd i państwo, wykorzystano teorię silnego państwa Ibn Khaldūna. Pozwoliło to na pełniejsze wyeksponowanie prawidłowości rządzących kolejnymi fazami historycznego procesu, obejmującego powstanie, rozwój, rozkwit, schyłek i upadek założonej przez niego dynastii Ṭūlūnidów.