Autorka stawia pytanie, czy możliwe jest zracjonalizowanie dyskursu o wojnach kulturowych w taki sposób, aby krańcowa polaryzacja opinii została zredukowana do zrównoważonego dyskursu akademickiego. Zastanawia się także, czy jest możliwe znalezienie przestrzeni intelektualnej i kulturowej dla powstrzymania totalitarnej doktryny poprawności politycznej oraz ekstremizmu konserwatywnego, który staje się zjawiskiem kontrkulturowym, wykluczającym dyskusję akademicką.