Wojna pamięci. Stosunki francusko-algierskie po 1962 roku
Ładowanie...
Data wydania
2009
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1733-2680
eISSN
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
"W polityce pamięci prowadzonej po II wojnie światowej, Francja wyznawała zasadę
zgody narodowej, przypieczętowanej w 1953 r. amnestią. Miała ona pozwolić
zapomnieć o wewnętrznym konflikcie, który podzielił Francuzów – na tych z Vichy
oraz tych z Résistance i Wolnej Francji generała de Gaulle’a. Do świadomości
społecznej przebijał się jednak ciężar współwiny reżimu Vichy, który kolaborował
z Niemcami podczas II wojny światowej, i – jak ujął to jeden z francuskich historyków
– „obowiązek pamięci” powoli zastępował „obowiązek zapomnienia” .
W latach 80. i 90. wszczęto procesy – przerwane przez amnestię – najpierw przeciwko
Niemcowi Klausowi Barbiemu, a później francuskim kolaborantom: Paulowi
Touvierowi i Réné Bousquetowi. Najważniejszy jednak był proces wysokiego
urzędnika, byłego prefekta policji w Paryżu, Maurice’a Papona, odpowiedzialnego
za deportację Żydów z Bordeaux w latach 1942–1944. Proces rozliczeń
z przeszłością wyraźnie przyśpieszyło objęcie prezydentury przez Jacquesa Chiraca
w 1995 r. Był on pierwszym, który uznał odpowiedzialność Francji jako
państwa – a nie tylko reżimu Vichy – za politykę antyżydowską w czasie wojny."(...)
Opis
Tematy
Słowa kluczowe
Źródło
Krakowskie Studia Międzynarodowe 2009, nr 1, s. 11-25.