"14 lipca 1965 r. weszła w życie izraelska ustawa o planowaniu i budownictwie, która zasadniczo wpłynęła na status i warunki życia mniejszości arabskiej w Izraelu, w tym zaś przede wszystkim na kategorię zaliczaną do Beduinów. Od tego czasu znacznemu zaostrzeniu uległ konflikt wokół kwestii tzw. nieuznanych wiosek beduińskich, które Izrael postrzegał jako nielegalne1. W 1965 r. władze Izraela wydały ustawę o budownictwie, a krótko potem zatwierdziły plan; infrastruktury państwa, w którym uwzględniono zaledwie 123 wioski arabskie. Pozostałe w ogóle nie zostały naniesione na mapy. Z punktu widzenia prawnego przestały więc istnieć."(...)