Próby stabilizacji Egiptu po Arabskiej Wiośnie. Military electoral authoritarianism
Ładowanie...
Data wydania
2018
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1899-6264
eISSN
2451-0718
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
Arabską Wiosnę w Egipcie i obalenie reżimu Hosniego Mubaraka w styczniu 2011 r. należy
rozpatrywać jako implikację Jaśminowej Rewolucji w Tunezji. Fala protestów postrzegana
była przez państwa zachodnie jako proces, którego efektem miała być szeroko pojęta demokratyzacja
Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, jak również powstanie w państwach
regionu społeczeństw obywatelskich. Mimo że zrodzona z buntu społecznego, Arabska
Wiosna miała prowadzić do stabilizacji regionu. Jej skutki okazały się jednak zupełnie
inne niż oczekiwano. W przypadku Egiptu regime change stworzyła tylko pozory zmian
społeczno-politycznych. Krótkoterminowo beneficjentami obalenia Mubaraka stały się
ugrupowania opozycyjne, prodemokratyczni aktywiści i następnie umiarkowani islamiści.
Faktycznym zwycięzcą była jednak armia i byli oficerowie wojskowi, w tym wybrany ponownie
w marcu 2018 r. na urząd prezydenta gen. Abd al-Fattah as-Sisi. Arabska Wiosna
zainicjowała więc kolejny etap w historii Egiptu – military electoral authoritarianism –
równie niedemokratyczny jak przed 25 stycznia 2011 r. W Egipcie na straży stabilności
państwa stoi armia, która walcząc z islamskimi radykałami i terrorystami, zyskała poparcie
Stanów Zjednoczonych.
The Arab Spring in Egypt and the overthrow of the regime of Hosni Mubarak in January
2011 should be seen as one of the implications of the Jasmine Revolution in Tunisia.
The Arab Spring was perceived by Western states as a process that should bring about
the democratization of the Middle East and North Africa, as well as the emergence of
civil societies in the countries of the region. The Arab Spring, despite the initial wave
of rebellions, was supposed to imply stabilization of the region. The results of the Arab
Spring, however, turned out to be completely different from the expected ones. In the
case of Egypt, the regime change did not bring effective alternation in the socio-political
order. Opposition groups, pro-democracy activists and subsequently moderate Islamists
became the beneficiaries of Hosni Mubarak’s overthrow in the short term. The actual
winner was the army and former military officers, including President General Abd
al-Fattah as-Sisi re-elected in March, 2018. The Arab Spring initiated the next stage in the history of Egypt – military electoral authoritarianism, equally undemocratic as before January
25, 2011. In Egypt, the stability of the state is guarded by the army fighting with Islamic
radicals and terrorists and having the support of the United States.
Opis
Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication
Słowa kluczowe
Egipt, Arabska Wiosna, Bliski Wschód, terroryzm, wojskowy autorytaryzm wyborczy, Egypt, the Arab Spring, the Middle East, terrorism, military electoral authoritarianism
Źródło
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 3, s. 47-65.