Artykuł opisuje sposób, w jaki sposób procesy zachodzące w sferze społecznej, politycznej, ekonomicznej i militarnej i ich konfiguracje po rozpadzie dwubiegunowego podziału świata wpłynęły na postrzeganie współczesnych konfliktów zbrojnych (po 1990 r.), których źródłem są według autora zmiany cywilizacyjne. Autor próbuje dokonać prognozy walki zbrojnej, poddając analizie wydarzenia przełomu XX i XXI w., m.in. wojnę na Bałkanach, wojny w rejonie Zatoki Perskiej, wojny na Bliskim Wschodzie, na południowych rubieżach byłego Związku Radzieckiego, konflikt Indie - Pakistan, aż po wojny toczone na kontynencie afrykańskim, i formułując następujące wnioski: Przebieg dotychczasowych konfliktów zbrojnych wskazuje, że cele walki będą osiągane w przyszłości przez opanowywanie obiektów strategicznych przeciwnika bez konieczności zajmowania całego terytorium. W coraz wyraźniej zarysowującej się erze globalizacji będziemy mieli do czynienia głównie z kampaniami i operacjami wojskowymi wiążącymi się z minimalnym ryzykiem, technologiami dowodzenia wirtualnego i w końcu z wojnami cybernetycznymi. Wielkie niebezpieczeństwo związane jest ze zjawiskiem, które określono jako asymetryczne zagrożenia wojenne. Można przyjąć, że skala przyszłych wojen będzie ograniczona, jeżeli chodzi o zakres celów, środków i użycie siły. Zasadniczą formą tych wojen będą niewątpliwie operacje specjalne.

В статье описано, как процессы происходящие в общественной, политической, экономической и военной сфере и их конфигураций, после распада двухполюсного деления мира, повлияли на восприятие современных вооружённых конфликтов (после 1990 г.), причину которых, по мнению автора, нужно искать в цивилизационных переменах. Автор, пытаясь сделать прогноз вооружённой борьбы, на основе анализа событий на рубеже XX и XXI веков, начиная от войн на Балканах, в районе Персидского залива, на Ближнем Востоке, на южных рубежах бывшего Союза Советского, конфликта между Индией и Пакистаном, и оканчивая войнами на африканском континенте, формулирует следующие выводы: Ход произошедших до сих пор вооружённых конфликтов указывает, что в будущем цели борьбы будут достигаться путем захвата стратегических объектов противника без необходимости оккупации всей его территории. Во всё больше отчетливо обозначающейся эре глобализации мы будем иметь дело, главным образом, с военными кампаниями и операциями связанными с минимальным риском, технологиями виртуального командования и, наконец, с кибернетическими войнами. Большую опасность представляет явление, которое было определено как асимметричные военные угрозы. Можно предположить, что масштаб будущих войн будет ограниченным, если речь идет о диапазоне целей, средств и употреблении силы. Основной формой этих войн, несомненно, будут специальные операции.

The article describes the manner how the processes occurring in the social, political, economic and military realms, and their configurations following the collapse of the bi-polar division of the world influenced the perception of contemporary (i.e. post- 1990) armed conflicts, whose sources the Author attributes to civilisation changes. The Author makes an attempt at prognosticating future armed struggle, subjecting to analysis the events that occurred at the turn of the 20th century, including the Balkan war, the conflicts in the Persian Gulf, wars in the Middle East, in the southern marches of the former USSR, the Indian - Pakistani conflict, and also the wars waged in the African continent. The following conclusions were formulated: 1) The course of recent armed conflicts suggests that in future all the fighting will be conducted by capturing the enemy's strategically important sites, without the need to take over the entire territory. 2) At the time of the increasingly marked globalisation, we shall be dealing mostly with military campaigns and operations related to the minimum risk, virtual campaign command technologies, and eventually with cyberwars. There is a great danger related to the phenomenon termed the asymmetric military threat. It may be assumed that the scale of the future wars will be limited when it comes to the scope of goals and targets, means, and the use of force. The major form of conducting such wars will beyond doubt be special operations.