Uniwersytet Poznański od momentu powstania w ramach jednego wydziału przewidywał studia specjalizacji prawnej i ekonomicznej. Wymagało to prowadzenia dla sekcji prawnej i sekcji ekonomiczno-politycznej odrębnych zajęć z jednego przedmiotu. Takim był wykład prawa administracyjnego i nauki administracji i dla odpowiedniej realizacji dydaktyki przewidziano powołanie dwóch katedr. Obsadzenie I z nich, dla sekcji prawniczej, przeprowadzono sprawnie powierzając kierownictwo prof. Stanisławowi Kasznicy. Natomiast dla istniejącej do 1933 r. II Katedry nie udało znaleźć się odpowiedniego pracownika. Przeprowadzona w 1920/21 ankieta profesorska nie przyniosła efektu, gdyż zatrudniony w jej wyniku B. Wasiutyński przeniósł się ostatecznie w 1925 r. do Warszawy. Kolejne działania wobec braku odpowiednich kandydatów nie przyniosły pożądanego efektu i w końcu, nigdy nie obsadzona na stałe, decyzją ministerstwa II Katedra została zlikwidowana, choć przewidywane dla niej obciążenia dydaktyczne realizowane były przez pracowników katedry prawa administracyjnego obsługującej sekcję prawniczą. Podejmowane następnie przez Wydział Prawno-Ekonomiczny próby przywrócenia II Katedry przyniosły w 1938 r. efekt, ale dopiero na wiosnę 1939 r. na stałe został w niej zatrudniony M. Zimmermann.

From the moment of its institution, the University of Poznań envisaged studies in law and economics within a single faculty. This required separate classes in a single subject for the legal section on the one hand, and for the economic and political one on the other. The issue covered the lectures in administrative law and administration science, therefore two different chairs were set up to cover the educational needs. The first of them, lecturing for the legal section, was effi ciently entrusted to Professor Stanisław Kasznica. In turn, no appropriate person was found among the faculty for the Second Chair, which operated since 1933. The opinion poll conducted in 1920/21 among the professors did not bring positive results, as B. Wasiutyński employed in its wake moved to Warsaw in 1925. Faced with the lack of appropriate candidates, the chair with no permanent holder was finally liquidated by a decision of the ministry, even though the education envisaged for unit was provided by the staff of the Chair of Administrative Law working for the legal section. The attempts to bring the Second Chair back came to fruition in 1938, yet M. Zimmermann was employed to hold the post only in the spring of 1939.