Ze wstępu: "Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest konfuzja ograniczonych praw rzeczowych. Konfuzja to termin przyjęty w piśmiennictwie i judykaturze dla nazwania sposobu wygaśnięcia prawa obciążającego rzecz w chwili, gdy rzecz przejdzie na uprawnionego z tytułu ustanowionego prawa. Bywa używany także dla określenia wygaśnięcia wierzytelności na skutek połączenia wierzytelności i zobowiązania w jednej osobie. Zasada konfuzji ograniczonych praw rzeczowych została wyrażona w art. 247 k.c. Ograniczone prawa rzeczowe znane przez polskie prawo cywilne różnią się między sobą treścią, zakresem przedmiotowym i podmiotowym, które mogą powodować, że przytoczona zasada, ze względu na swoją ogólność, nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o los prawny ograniczonego prawa rzeczowego w następstwie przekształceń podmiotowych, szczególnie problematycznych w warunkach wielopodmiotowości. Jednocześnie zaś, przepisy odnoszące się do poszczególnych ograniczonych praw rzeczowych precyzują kwestię wygaśnięcia danego prawa w sposób szczątkowy bądź wcale."(...)