"Początki działań w sferze polityki społecznej państwa przypadają na wiek XIX. Najwcześniejsze rozwiązania prawne w tym zakresie przyjmowane w państwach europejskich miały charakter ustawodawstwa fabrycznego (określanego również jako ustawodawstwo przemysłowe albo prawo robotnicze lub prawo socjalne). Pierwsze ustawy dotyczyły czasu pracy, kontroli warunków pracy, zwłaszcza nadzoru nad pracą dzieci i młodocianych, kobiet, spraw higieniczno-sanitarnych i inspekcji pracy (Anglia, Francja) oraz ubezpieczeń społecznych (Niemcy, Austria). Zasadnicze przyspieszenie w jej rozwoju zaznaczyło się jednak dopiero w okresie międzywojennym. Wówczas to w konstytucjach niektórych państw przyjęto odpowiednie zapisy prawne, dotyczące praw społecznych (w tym także w Polsce, w Konstytucji marcowej z 1921 r.). W tym samym czasie rozpoczęła działalność Międzynarodowa Organizacja Pracy, która przez swoje dokumenty prawne, w dużym stopniu wywierała wpływ na ówczesne ustawodawstwa krajowe. Jednak zasadniczy przełom nastąpił dopiero w 2 połowie XX w."(...)