"Śmierć rozumiana jako biologiczny kres życia jednostki stanowi zarazem kluczowy punkt dla podmiotowości praw i obowiązków zmarłego. Jej prawną konsekwencją jest otwarcie spadku i początek często żmudnego i zabarwionego ostrymi sporami postępowania, mającego na celu podział pozostawionej przez denata schedy. Stosowane na terenie Prus Królewskich prawo chełmińskie (ius culmense, kulmer recht), w sposób w miarę pełny i precyzyjny regulowało kwestię spadkobrania i szerzej, śmierci człowieka"(...)