ZE WSTĘPU: Metoda kazuistyczna, opierająca się na studium przypadku pozwala testować teorie wyprowadzone z badań zbiorów podobnych przypadków. Takie założenie przyświeca tej pracy. Kazus Joachima Knychały do takiego celu nadaje się znakomicie z kilku powodów. W toczącym się przeciwko niemu procesie był on szczegółowo badany przez biegłych różnych specjalności: psychiatrów, psychologów, seksuologa. W śledztwie zebrano ogromny materiał dowodowy pozwalający poznać funkcjonowanie Joachima Knychały w społeczeństwie i rodzinie: historię jego życia, warunki rodzinne itp. Materiał ten został uzupełniony dzięki niezwykle obszernym wyjaśnieniom podejrzanego, a później oskarżonego, składanym tak na piśmie, jak i ustnie, których treść w dużej mierze została zweryfikowana wynikami badań sądowo-lekarskich i kryminalistycznych. Zebrano bardzo wiele informacji o sposobie jego przestępczego działania. Jest to materiał nieporównanie bogatszy od tego, który zwykle udaje się uzyskać od sprawcy tego rodzaju zabójstw. Co więcej, materiał ten został wzbogacony wspomnieniami zabójcy. Ich rękopis liczy kilkadziesiąt kart spisanych w areszcie, uzupełnionych na prośbę autora w kilku wątkach zapiskami uczynionymi w oddzielnym brulionie, już po zapadnięciu wyroku. Obydwa te teksty zostały zamieszczone jako aneks do monografii. Jest to materiał unikatowy, swoisty self-report seryjnego zabójcy.