Celem referatu jest analiza kryzysu fiskalnego w Eurolandzie w kontekście paradygmatu ekonomii integracji na poziomie unii walutowej, z uwzględnieniem uwarunkowań kryzysu globalnej gospodarki towarowo-pieniężnej. Jeśli główny nurt paradygmatu ekonomii odnosi się do (związków przyczynowo-skutkowych w procesie) pomnażania bogactwa narodów, to powstaje pytanie, jakie fundamentalne warunki powinny być spełnione, aby na poziomie regionalnej unii walutowej (vide strefa euro) można było maksymalizować efekty dobrobytowe integracji w warunkach równowagi ogólnej, wykluczając tym samym przyczyny kryzysu fiskalnego, a przynajmniej je minimalizując. U podstaw analizy leży założenie, że pieniądz (zgodnie z klasycznymi jego funkcjami) jest środkiem wspierającym (zrównoważony) proces pomnażania materialnego bogactwa narodów, a nie celem gromadzenia papierowego bogactwa, opartego na spekulacji wspartej wiarą, że rynek finansowy samoistnie wraca do równowagi. Natomiast w przypadku Eurolandu, jako wyższej fazy międzynarodowej integracji gospodarczej – że spełnia warunki optymalizujące jednolity obszar walutowy, co w zamyśle ma też minimalizować asymetryczność skutków szoków gospodarczych (vide światowy kryzys) wśród krajów członkowskich wspólnego obszaru walutowego.