"Rewolucje, które przetoczyły się przez świat zachodni pod koniec XVIII wieku, zmieniły jego oblicze i wyznaczyły w sposób trwały dalsze jego losy. Politycznie, osiemnastowieczny ruch był przeciw dzierżeniu rządu lub innej władzy publicznej przez jakąkolwiek ustaloną, uprzywilejowaną, zamkniętą wewnętrznie grupę ludzi. Zaprzeczał, że ktokolwiek może wykonywać władzę opartą na przymusie po prostu z racji swojego prawa lub prawa jego statusu, jak również wynikającą z prawa „historii”, zarówno w tradycyjnym sensie zwyczaju czy dziedziczenia, jak i w nowszym dialektycznym sensie, nieznanym osiemnastemu wiekowi, w którym „historia” może być interpretowana jako przyznająca jakiejś elicie lub rewolucyjnej awangardzie prawo do rządzenia1. Ruchowi temu możemy wiele zawdzięczać: likwidacja układu społecznego, w którym urodzenie decydowało o dalszej drodze życia, oddanie władzy w ręce mogących decydować za siebie ludzi, właściwe docenienie roli każdego człowieka w życiu politycznym - te wszystkie i wiele innych udogodnień są niezaprzeczalną zdobyczą tamtego okresu."(...)