Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
Ładowanie...
Data wydania
2018
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1689-8052
eISSN
2451-0807
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
Na gruncie polskiego prawa o szkolnictwie wyższym (Ustawa z dnia 18 marca 2011 r.
o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych
i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych
innych ustaw, Dz.U. z 2011 r., nr 84, poz. 455; Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r.
o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i niektórych innych ustaw, Dz.U.
z 2014 r., poz. 1198.), które obowiązywało do czasu wprowadzenia obecnej ustawy
o szkolnictwie wyższym i nauce (Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce, Dz.U. z 2018 r. poz. 1668) wyraźnie widać tendencje i przyzwyczajenia
ustawodawcy w zakresie sposobu i jakości tworzenia prawa. Artykuł stanowi swoisty
wstęp do analizy nowych przepisów – bez odniesienia się do poprzedniego stanu prawnego
regulacje wprowadzone w nowej ustawie (zwanej „Ustawą 2.0”) mogą wydawać
się jedynie niekonstytucyjne.
Jest to tym bardziej alarmujące, że zestawienie sposobu wprowadzania zmian w poprzednim
stanie prawnym i obecnym jednoznacznie pokazuje, że ustawodawca nie ma
na celu tworzenia prawa zgodnie z obowiązującymi standardami, a także w ogóle nie
uczy się na swoich błędach. Ciągłe zmiany prawa o szkolnictwie wyższym, wpływające
na status tych podmiotów i sposób ich funkcjonowania na gruncie prawa publicznego,
nie przyczyniły się do otwarcia na szerszą skalę dyskusji na temat statusu szkół wyższych
jako podmiotów administracji publicznej ani o jakości tworzonego prawa. Do chwili
uchwalenia obecnie obowiązującej ustawy o szkolnictwie wyższym, poprzednia była
nowelizowana ponad 30 razy.
Celem opracowania jest wskazanie mechanizmów działania ustawodawcy, który
w sposób niezgodny z techniką legislacyjną i sugestiami Trybunału Konstytucyjnego
dokonywał zmian w prawie w poprzednim stanie prawnym, co rzutuje bezpośrednio na
obecnie obowiązujące przepisy. Powstały chaos legislacyjny, wprowadzanie i usuwanie
instytucji i rozwiązań prawnych w oderwaniu od ich funkcjonowania na gruncie prawa
administracyjnego i sensu uzasadnień TK, brak stabilności i konsekwencji w przyjmowaniu
nowych rozwiązań, wpływają niekorzystnie nie tylko na kondycję nauki i szkolnictwa
wyższego, ale i na trudności w rewizji dotychczasowych poglądów doktryny
i orzecznictwa na ten temat.
On the basis of the Polish law about higher education, which was in force until the
introduction of the present law about higher education and science, we can clearly see
the tendencies and habits of the legislator in terms of the manner and quality of lawmaking.
Th is publication is a kind of introduction to the analysis of new regulations,
because without reference to what was, the regulations introduced in the new “Act 2.0”
may seem only unconstitutional.
Th is is alarming because by comparing the way changes are made in the previous
legal and current state, it is clear that the legislator does not aim to create law in accordance
with applicable standards, and also does not learn from mistakes. Constant
changes in the law about higher education aff ecting the status of these entities and the
way they operate under public law have not contributed to the wider opening of the discussions
on the status of higher education institutions, as public administration entities,
nor the quality of the created law. Since the adoption of the current law on higher education
from 2018, the previous law has been changed over 30 times.
Th e aim of the article is to indicate the mechanisms of the legislator’s actions,
which, contrary to the legislative technique and suggestions of the Constitutional Tribunal
(Trybunał Konstytucyjny, TK), changed the law in the previous legal state, which
directly aff ects the current regulations. Th e legislative chaos, introducing and removing
law institutions and solutions in isolation from their functioning under administrative
law and the sense of justifi cation of the Constitutional Tribunal, lack of stability and
consistency in adopting new solutions, adversely aff ects not only the condition of science
and higher education, but also diffi culties in revision of current views of doctrine
and case law on this subject.
Opis
Tematy
Słowa kluczowe
szkoły wyższe, zmiany w prawie o szkolnictwie wyższym, uprawnienia Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA), kompetencje nadzorcze, relacje zewnętrzne, Trybunał Konstytucyjny, universities, changes in law about higher education, the Polish Accreditation Committee (PKA) qualifi cations, supervisory competences, external relations, Constitutional Tribunal
Źródło
Studia Prawnicze. Rozprawy i materiały 2018, nr 2, s. 105-123