Architektura, będąc istotną częścią domeny sztuk plastycznych, ale równocześnie narzędziem kształtowania przestrzeni jako dobra wspólnego, była zawsze rozumiana przez Wojciecha Kosińskiego jako emiter idei − bytu duchowego, etosu doskonałości i piękna uniwersalnego. Autor, analizując główne myśli Wojciecha Kosińskiego zapisane w jego publikacjach, interpretuje poszukiwanie, odkrywanie i defi niowanie fenomenologicznego (ontologicznego) modelu absolutu opartego na roli świadomości w percepcji człowieka, jego rzeczywistości przestrzennej w aspekcie naturalnym i kulturowym.

Architecture, being an essential part of the domain of visual arts, but at the same time a tool for shaping space as a common good, was always understood by Wojciech Kosiński as the emitter of the idea − spiritual being, ethos of perfection and universal beauty. The author, analyzing the main ideas of Wojciech Kosiński recorded in his publications, interprets the search, discovery and definition of a phenomenological (ontological) model of the absolute based on the role of consciousness in human perception of its spatial reality in a natural and cultural aspect.