Cierpienie w samotności wśród ludzi - o samotności dziecka we współczesnej rodzinie
dc.contributor.author | Kowalewska, Marta | |
dc.contributor.author | Goździalska, Anna | |
dc.contributor.author | Jaśkiewicz, Jerzy | |
dc.date.accessioned | 2014-11-17T16:17:40Z | |
dc.date.available | 2014-11-17T16:17:40Z | |
dc.date.issued | 2013 | |
dc.description | Artykuł recenzowany / peer-reviewed article | pl_PL |
dc.description.abstract | Samotność to złożone i wielowymiarowe zjawisko, definiowane na różnych płaszczyznach. Samotność może dotyczyć człowieka w każdej fazie jego rozwoju, a w zależności od okresu, w którym się pojawi, przybiera odmienne formy. Zazwyczaj kojarzona jest z negatywnymi doznaniami, takimi jak: smutek, żal, tęsknota, nostalgia czy też gniew, ale również bywa łączona z przyjemnymi odczuciami: uczucie ulgi czy odpoczynek. Nasilone stany osamotnienia są trudne i mogą wpłynąć negatywnie na funkcjonowanie dorosłego człowieka. U ludzi dorosłych samotność bywa wyborem, nie koniecznością. U dziecka samotność ma zawsze wydźwięk negatywny. Współczesne społeczeństwo charakteryzuje się dużym stopniem egoizmu. Efektem tego jest m.in. drastyczny wzrost liczby dzieci przeżywających dotkliwe osamotnienie wśród osób formalnie najbliższych, w rodzinie. Na tym tle pojawia się niedostatek psychicznego kontaktu dzieci z rodzicami. Świadomość powszechności zjawiska osamotnienia dzieci w rodzinach jest przytłaczająca. Do czynników będących przyczyną poczucia samotności u dziecka, można zaliczyć: brak więzi emocjonalnej pomiędzy dzieckiem a rodzicami, autokratyzm w wychowaniu, a także stosowanie nieodpowiednich metod wychowawczych, niewłaściwy system kar i nagród w procesie wychowania. Czynnikiem powodującym poczucie samotności może być choroba lub niepełnosprawność dziecka, dysfunkcyjność rodziny, występowanie w rodzinie zjawisk o charakterze patologicznym, uzależnienia rodziców powodujące wzrost poczucia osamotnienia we wszystkich obszarach funkcjonowania dziecka – głównie w emocjonalnych i społecznych. Różnorodność interakcji i sytuacji, które stwarza życie rodzinne, przyczynia się do subiektywnego poczucia samotności dzieci wśród ludzi. | pl_PL |
dc.identifier.citation | Państwo i Społeczeństwo 2013, nr 1, s. 95-103. | pl_PL |
dc.identifier.issn | 1643-8299 | pl_PL |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11315/723 | |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Oficyna Wydawnicza AFM | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | samotność dziecka | pl_PL |
dc.subject | rodzina | pl_PL |
dc.subject | poczucie osamotnienia | pl_PL |
dc.subject | cierpienie | pl_PL |
dc.subject.other | Psychologia | pl_PL |
dc.subject.other | Zdrowie | pl_PL |
dc.title | Cierpienie w samotności wśród ludzi - o samotności dziecka we współczesnej rodzinie | pl_PL |
dc.type | Artykuł |