Z przedmowy Barbary Stoczewskiej: Problematyka Nowej Lewicy w dorobku naukowym Agnieszki Waleckiej-Rynduch stanowi bez wątpienia wątek zasadniczy. Można także bez przesady stwierdzić, że jej badania odnoszące się głównie do niemieckiego odłamu Nowej Lewicy są na gruncie polskiej literatury przedmiotu pionierskie. Poświęciła im pogłębione studia, dokonała również gruntownej analizy na podstawie źródeł pozyskanych podczas wielomiesięcznych pobytów w niemieckich archiwach. Sformułowała też śmiałą tezę, że to właśnie niemiecki ruch protestu najbliższy był ideałom Nowej Lewicy i w najpełniejszy sposób odzwierciedlał jej fundamentalne założenia. Bogate i źródłowe uzasadnienie tej tezy autorka zaprezentowała w niniejszej książce. Głównym bohaterem swojej pracy uczyniła Rudiego Dutschke. Nadała mu miano „emblematu” czy też „ikony” niemieckiej Nowej Lewicy. Należy podkreślić, że na gruncie polskiej literatury przedmiotu brak jest opracowań poświęconych tej fascynującej postaci. Stąd też tę nową pozycję w serii „Konteksty Współczesności” uznać należy bez wątpienia za ważną poznawczo, z uwagi na przeniesienie na grunt polski wiedzy o Czerwonym Rudim – organizatorze licznych protestów i demonstracji z lat 60. XX w., ale też doktorze nauk filozoficznych, wykładowcy na kilku europejskich uniwersytetach i współtwórcy ruchu Zielonych. Niekwestionowaną wartością książki jest także próba odpowiedzi na niełatwe pytanie o recepcję założeń doktrynalnych Nowej Lewicy. Autorka wyraźnych nawiązań doszukuje się w ruchu Zielonych, a także w dokonanej przez alterglobalistów krytyce współczesnej cywilizacji – przypominającej kreślony przez Herberta Marcusego wizerunek jednowymiarowego społeczeństwa. Formułuje też tezę, że większość współczesnych ruchów społecznych o charakterze masowym w istocie inspirowana jest hasłami wypracowanymi przez Nową Lewicę, i to w jej wydaniu niemieckim. Źródłowe uzasadnienie tej tezy znajdzie czytelnik w tej bez wątpienia bardzo wartościowej publikacji.