In order to achieve the assumptions of the European Green Deal program by 2050, it should be emphasized how important is the cooperation between market participants: government, local governments, enterprises and citizens in order to fulfill the program assumptions. The essence that shapes cooperation platforms is Art. 7, points 7a and 7b of Directive 2012/27 / EU, which contains provisions on the involvement of energy service providers, citizens, as well as accredited entities and public authorities. I based my content on the implication of Directive 2018/2001 (Renewable Energy Directive II), on the promotion of the use of energy from renewable sources on market participants and the regulation (EU) 2019/941 on risk preparedness in the electricity sector and related to ensuring security of renewable energy. The above regulations show the essence of energy and climate decisions made at the national and neighboring countries level, and generally on energy prices, security of supply, emissions and mutually. Within the framework of a specific REE, as an example, agricultural biogas was analyzed, but also biogas from a landfill on the example of a case study of the city of Tarnow and the energy cluster established there. Legislative and economic difficulties in the development of agricultural biogas plants in Poland in relation to the German market were diagnosed, such as the lack of feed-in tariffs or the issue of certificates of origin. The considerations show the paths of introducing a system of incentives for market participants and identifying the key measure of renewable energy sources (specificity of the region) to be used by market participants.

W celu osiągniecia założeń programu Europejskiego Zielonego Ładu do roku 2050 należy podkreślić jak istotną rolą jest kooperacja pomiędzy uczestnikami rynku: rząd, samorządy, przedsiębiorstwa i obywatele w celu wypełnienia założeń programowych. Istotą, która kształtuje platformy współpracy jest art. 7 pkt 7a i 7b dyrektywy 2012/27/UE, który zawiera zapisy dotyczące włączenia do kooperacji dostawców usług energetycznych, obywateli, a także podmiotów akredytowanych i organów władzy publicznej. W treści opierałem się o implikację Dyrektywy 2018/2001 (RED II), w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych na uczestników rynku oraz związanym z zapewnieniem bezpieczeństwa energetycznego rozporządzeniem (UE) 2019/941 w sprawie gotowości na wypadek zagrożeń w sektorze energii elektrycznej i odnawialnej. Powyższe regulacje pokazują istotę podejmowanych decyzji energetyczno-klimatycznych na poziomie krajowym oraz sąsiadów a ogólnie na ceny energii, bezpieczeństwa dostaw, emisje i odwrotnie. W ramach konkretnego źródła OZE jako przykład został poddany analizie biogaz rolniczy, ale również biogaz pochodzący ze składowiska odpadów na przykładzie case study miasta Tarnowa i założonego tam klastra energii. Zdiagnozowano legislacyjne i gospodarcze trudności w rozwoju biogazowni rolniczych w Polsce w stosunku do rynku niemieckiego, takie jak brak taryf gwarantowanych czy kwestia świadectw pochodzenia. Rozważania pokazują ścieżki wprowadzenia systemu zachęt dla uczestników rynku oraz określenia kluczowego środka OZE (specyfiki regionu), do wykorzystania przez uczestników rynku.