"Prawo o ustaleniu własności dóbr nieruchomych, o przywilejach i hipotekach z 1818 r. wraz z instrukcją hipoteczną z roku 1819 uregulowały między innymi kwestię zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych. Zgodnie z art. 162 Ust. Hip., księgi hipoteczne prowadzone były dla dóbr ziemskich i miast, w których zasiada sąd ziemski. Ustawodawca miał na myśli tzw. własność ziemską - większą i miejską, bez względu na wielkość, znajdującą się w miastach wojewódzkich."(...)