Introduction: Senior age, after the age of 65, is a period when changes occur due to the continual process of aging, often co-existing with all sorts of health problems, pathological processes, diseases, and psychosocial disorders that get worse with age. However, extending the life of these patients is associated not only with better treatment eff ects, but also with the use of multiple medications, which can lead to adverse eff ects. The multiple medications that multi-disease patients receive can signifi cantly reduce their quality of life. The aim of this study was to identify the relationship between multi-disease and life quality of senior patients being treated in primary health care. Materials and methods: The study involved 301 people including 204 females and 97 males. The average age of the patients was 75.14 ± 8.31. A diagnostic survey method using the Polish version of the WHOQOL-BREF (World Health Organization Quality of Life Instrument) questionnaire for the study of subjective quality of life was used in the study. The questionnaire included a datasheet and covered areas such as body weight and height, occurrence of diseases, and adherence to doctor’s orders. Results: The respondents had been undergoing treatment for approx. three diseases for approx. 14 years. These were usually cardiovascular diseases (78.1%), skeletal and joint diseases (47.3%), and metabolic and endocrine diseases (43.8%). The highest level of life quality was found in the environment domain, average in the social relationships domain and the psychological domain, and lowest in the physical health domain. Conclusions: Increasing age, disease duration, and the number of co-existing disorders are associated with lower quality of life among patients, especially in the physical health domain. This data should be used to assess the needs of medical and nursing care carried out by doctors and nurses at the Primary Health Care level.

Wprowadzenie: Wiek senioralny, po 65 roku życia, to okres charakteryzujący się występowaniem zmian w wyniku postępującego procesu starzenia się, współistniejący często z różnego rodzaju problemami zdrowotnymi i procesami patologicznymi w postaci wielu chorób, a także zaburzeń psychospołecznych nasilających się wraz z wiekiem. Z drugiej strony wydłużenie życia w tej grupie pacjentów ma związek z poprawą skuteczności leczenia, ale i stosowaniem wielu leków jednocześnie, co może prowadzić do wystąpienia zdarzeń niepożądanych. Wielochorobowość i wielolekowość mogą pogorszać w znacznym stopniu jakość życia tych osób. Celem pracy było wskazanie zależności między występowaniem wielochorobowości a jakością życia pacjentów w wieku senioralnym, leczących się w POZ. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 301 osób, w tym 204 kobiety i 97 mężczyzn. Średnia wieku wynosiła 75,14±8,31. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza do badania jakości życia WHOQOL – BREF oraz kwestionariusza własnej konstrukcji, zawierał dane metryczkowe, wartości masy ciała i wzrostu, występowanie chorób. Wyniki: Badani leczyli się z powodu średnio 3. chorób przez okres ok 14 lat. Były to najczęściej choroby: układu krążenia 78,1%, kostno-stawowe 47,3% oraz metaboliczne i endokrynologiczne 43,8%. Najwyższy poziom jakości życia stwierdzono w dziedzinie środowiskowej, średni w dziedzinach relacje społeczne i dziedzina psychologiczna, a najniższy w dziedzinie fizycznej. Wnioski: Wraz z wiekiem wzrasta czas trwania choroby i ilość współwystępujących ze sobą jednostek chorobowych, a także obniża się jakość życia badanych szczególnie w dziedzinie fizycznej. Dane te należałoby wykorzystać w ocenie zapotrzebowania na usługi realizowane na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej zarówno w odniesieniu do lekarzy jak i szczególnie zatrudnionych tu pielęgniarek.