Przedmiotem opracowania jest teoretycznoprawna analiza rozwiązań normatywnych w zakresie statusu mieszkańca domu pomocy społecznej. Prowadzone rozważania koncentrują się wokół istoty prawa do pobytu w domu pomoc społecznej, aktu przyznającego status mieszkańca domu pomocy społecznej oraz zasad realizacji pobytu w domu pomocy społecznej. We wstępnej partii tekstu określono historyczne podłoże oraz założenia prawa podmiotowego do korzystania z miejsca w domu pomocy społecznej. Wykazano, że pobyt w domu pomocy społecznej jest odmianą instytucjonalnej opieki realizowanej w sferze zabezpieczenia społecznego i odbywa się w instytucji mającej status zakładu administracyjnego, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Część opracowania poświęcona aktowi przyznającemu status mieszkańca domu pomocy społecznej koncentruje się na decyzji administracyjnej o skierowaniu do domu pomocy społecznej oraz decyzji administracyjnej o umieszczeniu w domu pomocy społecznej. Wskazano na warunki uzyskania obydwu tych rozstrzygnięć oraz na szczególne instytucje procesowe, które wykreowano w celu optymalizacji procesu administracyjnego w sprawie lokowania w domu pomocy społecznej. Odrębną partię tekstu poświęcono zasadom realizacji statusu mieszkańca domu pomocy społecznej, podkreślając te aspekty pobytu, które wynikają z natury pobytu w zakładzie administracyjnym. Wymieniono i zrelacjonowano sposoby reglamentacji praw i wolności konstytucyjnych, z którymi musi liczyć się mieszkaniec domu poddany władztwu zakładowemu realizowanemu przez dyrektora domu pomocy społecznej. Ustalono zasady ograniczania w wolności do wyboru miejsca pobytu, sposoby generowania zakazów opuszczania terenu domu pomocy społecznej oraz dopuszczalne przypadki stosowania przymusu bezpośredniego wobec mieszkańca domu pomocy społecznej. W każdej z części opracowania ustalono zbiór regulacji, które rodzą wątpliwości co do prawidłowości sposobu ograniczania kandydata na mieszkańca i mieszkańca w jego prawach konstytucyjnych, zwłaszcza w prawie wyboru miejsca pobytu, wolności przemieszczania się i wolności osobistej. Zaproponowano optymalne rozwiązania normatywne służące zapewnieniu gwarancji praworządności w procesach kierowania do domu pomocy społecznej i reglamentacji pobytu w takim zakładzie.