The aim of the article was to show the contribution of the achievements of Bronisław Malinowski, an outstanding Polish anthropologist of world fame, to the development of security anthropology – a new subdiscipline emerging in our times. Using a critical analysis of literature, qualitative content analysis and elements of comparative analysis, the research was focused on solving the problem: Does Bronisław Malinowski’s achievements allow him to be considered a precursor of the anthropology of security? Virtually every major work by Malinowski (even from a hundred years ago) contains references to security problems. We see this when he wrote about birth, family, work, sailing, warfare, customs, law, death, etc. He is a precursor of the concept of human security, launched by the UN (only) in 1994, a promising platform for the development of scientific reflection on human security. Dealing with people, Malinowski cared and strived for the survival of culture. To this end, he took actions to combat the war. In the perspective adopted by Malinowski, security was the basis, ‘rock’ and content of the existence and development of man and culture. The entirety of his scientific achievements allows us to formulate a positive answer to the research question.

Celem artykułu było ukazanie wkładu dorobku Bronisława Malinowskiego, wybitnego polskiego antropologa światowej sławy, w rozwój antropologii bezpieczeństwa – nowej subdyscypliny. Posługując się krytyczną analizą literatury, jakościową analizą treści oraz elementami analizy porównawczej, penetracja badawcza zorientowana została na rozwiązanie problemu, czy dorobek Bronisława Malinowskiego pozwala określić go prekursorem antropologii bezpieczeństwa. W zasadzie każde większe dzieło Malinowskiego (choć sprzed stu lat) zawiera odniesienia do problemów bezpieczeństwa. Widoczne jest to, gdy pisał o narodzinach, rodzinie, pracy, żeglowaniu, wojowaniu, obyczajach, prawie, śmierci itd. Jest prekursorem rozpropagowanej przez ONZ (dopiero) w 1994 r. koncepcji human security, obiecującej płaszczyzny rozwoju naukowej refleksji o bezpieczeństwie człowieka. Zajmując się człowiekiem, Malinowski troszczył się i zabiegał o przetrwanie kultury. W tym celu podejmował działania zwalczające wojnę. W przyjętej przez Malinowskiego perspektywie bezpieczeństwo było podstawą, „opoką” oraz treścią egzystencji i rozwoju człowieka oraz kultury. Całokształt jego dorobku naukowego pozwala więc na sformułowanie pozytywnej odpowiedzi na pytanie badawcze.