Celem opracowania jest analiza działalności oraz znaczenia związków międzygminnych w rozwoju turystyki na przykładzie Związku Gmin Dorzecza Górnej Raby i Krakowa. Ogółem w Polsce od 1990 r. zarejestrowano 298 związków międzygminnych. Niemal 24% z nich uległo likwidacji. Spośród tych, które nadal znajdują się w rejestrze 22% ma w zadaniach ujęte kwestie związane z turystyką. Związki międzygminne w latach 2001-2007 przeznaczyły na cele związane z turystyką 9096 tys. zł. Wiodące w tym względzie były związki międzygminne położone w województwach: zachodniopomorskim, wielkopolskim i dolnośląskim, mimo że najwięcej związków zarejestrowanych jest w województwie małopolskim. Należy do nich Związek Gmin Dorzecza Górnej Raby i Krakowa. Głównym celem jego powołania była chęć powstrzymania degradacji i poprawy jakości wód zlewni Raby. W konsekwencji wywarło to wpływ bezpośredni na turystykę poprzez rozbudowę bazy paraturystycznej i spowodowało szereg implikacji pośrednich. Jednocześnie działalność związku świadczy o tym, że można przezwyciężyć podziały administracyjne i razem pracować w celu realizacji wspólnych interesów.