Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Польша"
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo energetyczne Rumunii(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Piziak-Rapacz, AnnaPopyt na energię stale rośnie. Niezaprzeczalność tego faktu generuje szereg problemów dla wszystkich państw świata. Rozwój gospodarczy państw powoduje wzmożony zapotrzebowanie na energię. Autorka niniejszej publikacji w pierwszej części ukazuje strukturę rynku energetycznego Rumunii. W drugiej części następuje porównanie rynku energetycznego w Polsce i Rumunii u progu II dekady XXI wieku. Rumunii brakuje nowej strategii dla sektora energetycznego. Rozwiązaniem ma być gaz łupkowy (zmiana stanowiska od 2013 r.), energetyka odnawialna, energia jądrowa, węgiel oraz angażowanie się państwa w międzynarodowe projekty energetyczne. W przypadku Polski strategię dyktuje dokument Polityka energetyczna Polski do 2030 roku. Proponowane rozwiązania to budowa elektrowni jądrowej, gaz niekonwencjonalny, terminal LNG w Świnoujściu, energetyka odnawialna, oraz energia z węgla. Głównym problemem wynikającym z wykorzystania węgla, jest zbyt wysoka emisja, CO2, co jest niezgodne ze strategią UE (niskoemisyjność). Rozwiązaniem mają być czyste technologie węglowe. Całość pracy została zakończona krótkim podsumowaniem bogatym we wnioski końcowe.Pozycja Bezpieczeństwo w hotelarstwie polskim(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Kapera, Izabela; Kapera, JacekCelem opracowania było przedstawienie zagrożeń występujących w hotelarstwie i wybranych aspektów związanych z bezpieczeństwem w hotelu oraz prezentacja przykładów rozwiązań wpływających na poprawę bezpieczeństwa. Analiza materiałów źródłowych, w tym aktów prawnych i statystyk policyjnych, miała jednocześnie na celu uzupełnienie, usystematyzowanie i aktualizację zagadnień związanych z bezpieczeństwem w hotelarstwie. W pierwszej części artykułu przedstawiono terminologię usług hotelarskich, warunki i miejsce ich świadczenia oraz informacje na temat liczby obiektów noclegowych w Polsce na przestrzeni dziesięciu lat. Część druga porusza kwestie odpowiedzialności hotelarza. Zagrożenia występujące w hotelu zostały przybliżone w kolejnej, trzeciej części. Następnie przedstawiono wybrane aspekty związane z bezpieczeństwem w hotelu. Przykłady rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo w obiekcie noclegowym były przedmiotem rozważań w ramach ostatniej części. W 2011 roku było w Polsce ponad 7 tys. turystycznych obiektów noclegowych. Rodzaje i kategorie obiektów hotelarskich zostały określone w Ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych. Wymagania co do wyposażenia i świadczonych usług dla poszczególnych rodzajów i kategorii obiektów hotelarskich określa minister właściwy do spraw turystyki w drodze rozporządzenia. Poza tym z omawianym zagadnieniem koresponduje szereg innych przepisów, w tym odnoszące się do odpowiedzialności hotelarza. Zakres owej odpowiedzialności jest szeroki i wiąże się z odpowiedzialnością za należyte wykonanie usługi, za rzeczy wniesione do obiektu, za stworzenie lub przyczynienie się do stworzenia zagrożenia życia bądź zdrowia gości, za szkodę na zdrowiu lub utratę życia. Zagrożenia w hotelarstwie mogą mieć swoje źródło w czynnikach zewnętrznych, do których należy zaliczyć występowanie zjawisk patologicznych lub mogą być związane z obiektem i jego lokalizacją. Jak wykazują dane w przypadku hoteli, zajazdów, hoteli pracowniczych oraz kempingów i pól namiotowych najczęściej dokonywane są przestępstwa związane z kradzieżą cudzego mienia. Niemniej jednak zwiększanie bezpieczeństwa nie sprowadza się do przeciwdziałania kradzieżom. Wśród środków neutralizacji zagrożeń znajdują się środki: prawne, organizacyjno- taktyczne, architektoniczno-budowlane, mechaniczne, elektroniczne, fizyczne. Ważna jest współpraca między hotelarzami, policją i innymi służbami związanymi z bezpieczeństwem na terenie, w którym znajduje się obiekt.Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2020, nr 1 (XXXVIII) : Ewolucja wyzwań bezpieczeństwa jednostki ludzkiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Molo, Beata; Jäger, Thomas; Dośpiał-Borysiak, Katarzyna; de Andrade Gama, Isabela; Marczuk, Karina Paulina; Kowalczyk, Jan; Bałamut, Anna; Sakson-Boulet, Anna; Diawoł-Sitko, Anna; Siadkowski, Adrian; Kargol, Anna; Gniadek, Waldemar; Leunig, Ragnar; Havertz, Ralf; Paech, Norman; Erler, PetraFrom Introduction: "The concept of human security has become the next stage in the evolution of the concept of expanded recognition of security. Admittedly, human security refers to an expanded idea of security, which, in contrast to traditional security conceptualisations, does not focus merely on the protection of the state, but rather on the protection of an individual and his/her human dignity."(...)Pozycja Broad Approach to Human Security in the Visegrad Group Countries(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Kowalczyk, JanZakończenie zimnej wojny i oddalenie się widma wybuchu konfliktu zbrojnego sprzyjało poszerzeniu analiz dotyczących bezpieczeństwa o inne niż państwo podmioty. Jedną z rodzących się w latach 90. XX w. alternatywnych koncepcji było human security (bezpieczeństwo jednostki ludzkiej) stawiające w centrum zainteresowania jednostkę ludzką. W ujęciu wąskim (zwanym szkołą kanadyjską), human security nawiązuje do zapewnienia człowiekowi podstawowych praw politycznych oraz wolności od strachu. W ujęciu szerokim (szkoła japońska), human security obejmuje również kwestie praw społecznych i ekonomicznych oraz możliwość przetrwania i rozwoju każdego człowieka. Założenia japońskiej szkoły human security zostały zawarte w haśle „wolności od niedostatku”. Szeroki zakres bezpieczeństwa jednostki ludzkiej pozostaje w ścisłym związku z koncepcją zrównoważonego rozwoju. W niniejszym artykule przedstawiono podejście państw Grupy Wyszehradzkiej: Polski, Czech, Słowacji i Węgier do szerokiego zakresu human security. Analizie poddano główne dokumenty strategiczne dotyczące: praw społecznych i ekonomicznych obywateli, systemu bezpieczeństwa wewnętrznego oraz implementacji koncepcji zrównoważonego rozwoju.Pozycja Clusters: an example of a state strategy for creating energy security in Poland(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Bałamut, Anna„Klaster” nie jest pojęciem nowym. Wiadomo również, że wzajemne powiązanie przedsiębiorstw, dostawców, jednostek itp. daje szereg możliwości pod względem konkurencyjności i innowacyjności. Stąd też podmioty decydują się na tego rodzaju współpracę. Koncepcja klastrów energii pojawiła się wraz z ustawą o odnawialnych źródłach energii w 2016 r. W ustawie zdefiniowano, czym są klastry energetyczne i jaka jest ich rola. W ramach kreowania strategii bezpieczeństwa energetycznego postanowiono połączyć aspekt lokalnych zasobów energetycznych i doświadczenia podmiotów wraz z potencjałem i wsparciem ze strony państwa. Zaczęto podkreślać rolę bezpieczeństwa na różnych płaszczyznach, nawet tych najmniejszych, będących cząstką całego systemu. Celem artykułu jest ustalenie, w jakim stopniu rozwój klastrów może wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa energetycznego. Artykuł został podzielony na trzy części. Pierwsza przedstawia rolę i kierunek polityki państwa na rzecz rozwoju klastrów. Druga analizuje stan faktyczny inwestycji, tj. jakie inwestycje zostały zrealizowane i w jakim stopniu wpływają one na poprawę bezpieczeństwa energetycznego. Trzecia część omawia wpływ zarządzania publicznego na przyszłość klastrów energetycznych w Polsce oraz pokazuje, w jakim stopniu decyzje administracji publicznej mogą kreować kierunek rozwoju lokalnych podmiotów. Na potrzeby analizy sformułowano hipotezę, że kreowanie polityki klastrowej w ramach zarządzania publicznego wpływa na poprawę bezpieczeństwa energetycznego w Polsce. Artykuł ma charakter mieszany: został uwzględniony zarówno aspekt zarządzania, jak i aspekt decyzji politycznych. Omawia problem istotny dla bezpieczeństwa energetycznego Polski, koncertując się na najnowszych informacjach i wydarzeniach.Pozycja Klastry jako przykład kreowania bezpieczeństwa ekologicznego na poziomie lokalnym w Polsce(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Bałamut, AnnaW II dekadzie XXI w. zaczęto podkreślać, że poziom lokalnego bezpieczeństwa zaczyna odgrywać znaczącą rolę w kreowaniu bezpieczeństwa energetycznego państwa. Fakt ten widoczny jest nie tylko w decyzjach na poziomie krajowym (decyzje polityczne partii będących u władzy), ale i międzynarodowym (decyzje na szczeblu UE). Celem pracy jest ustalenie, w jakim stopniu rozwój klastrów może wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa ekologicznego na poziomie lokalnym. Artykuł podzielono na trzy części. Pierwsza omawia strategię Unii Europejskiej na rzecz bezpieczeństwa ekologicznego na poziomie lokalnym; druga – kształtowanie w Polsce bezpieczeństwa ekologicznego na poziomie lokalnym, wskazując przy tym istotę i miejsce klastrów. Trzecia część przedstawia możliwe sytuacje dla rozwoju klastrów energetycznych w Polsce w najbliższej przyszłości. Na potrzeby analizy sformułowano zatem hipotezę: zakłada się, że klastry podnoszą w znaczącym stopniu bezpieczeństwo ekologiczne państwa na poziomie lokalnym. Reasumując, artykuł ma charakter mieszany – z jednej strony uwzględnia aspekt zarządzania, z drugiej kwestie decyzji politycznych.Pozycja Przyszłość JW GROM na tle rozwoju sił i działań specjalnych w Polsce i na świecie w trzeciej dekadzie XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Lasoń, MarcinCelem analizy jest wskazanie głównych kierunków rozwoju JW GROM w trzeciej dekadzie XXI w. Punkt wyjścia stanowi określenie czynników wpływających współcześnie na rozwój sił specjalnych w Polsce i na świecie. Wskazano konsekwencje zmian międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa, postęp technologiczny oraz kwestie społeczne, następnie odniesiono je do JW GROM, uwzględniając jej specyfikę pośród wszystkich polskich jednostek specjalnych. Wyciągnięto wniosek, że rekrutacja, nadążanie za postępem technologicznym oraz określenie miejsca Jednostki w systemie bezpieczeństwa państwa będą determinowały jej rozwój w najbliższych latach. Z tego powinny wynikać priorytety jej rozwoju, w tym nacisk kładziony na szkolenie do wykonywania określonych typów działań. Jako właściwy przykład podać można działania niekonwencjonalne. Analiza oparta została na materiałach źródłowych, literaturze przedmiotu oraz wieloletniej obserwacji przedmiotu badań.Pozycja Wpływ polityki monarchów polskich na ustrój Gdańska w latach 1454-1793(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Maciejewski, TadeuszPodległość polsko-pomorska Gdańska trwałą 338 lat (970-1308), a całkowicie polska 339 lat (1454-1793), łącznie więc 677 lat, gdy tymczasem krzyżacko-pruska (1308-1454; 1793-1807; 1813-1918), zaledwie 265 lat. W latach 1454-1466 toczyła się wojna trzynastoletnia, której efektem było z jednej strony utworzenie zależnych od Polski Prus Królewskich, zaś z drugiej obdarzenie Gdańska przez króla Kazimierza Jagiellończyka czterema wielkimi przywilejami z lat 1454-1457, dających miastu szeroką autonomię: terytorialną, prawno-sądową, handlowo-celną, morską oraz menniczą, przy niewielkich tylko powinnościach zwierzchnich królów polskich. W XVI w., począwszy od 1517 r., zaczęły się w Gdańsku spory między rządzącym patrycjatem a pospólstwem. Zakończył je w 1526 r. Zygmunt Stary wydając Constitutiones Sigismundi, przywracające generalnie stary ustrój Gdańska, jakkolwiek zmieniony przez utworzenie Trzeciego Ordynku, będącego reprezentacja pospólstwa. W XVII w. w sprawy ustroju Gdańska zaingerował Jan III Sobieski, wydając w 1678 r. dwa dekrety wzmacniające prawa monarsze w mieście oraz pozycję Trzeciego Ordynku. Natomiast w połowie XVIII w. ustrój Gdańska zreformował August III, wydając w 1750 r. deklarację i ordynację rozszerzające prawa króla w mieście, a nadto wzmacniające pozycję Trzeciego Ordynku oraz zmieniające zasady jego osobowej obsady. Wreszcie też dokonano rewizji wielu kwestii administracyjno-organizacyjnych, gospodarczych czy też finansowych.Pozycja Wpływ reformy kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP na sytuację w Wojskach Specjalnych na początku 2014 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Lasoń, MarcinArtykuł podejmuje aktualny problem badawczy. Temat zmian i wynikających z ich skutków podejmowany jest przez badaczy, szczególnie wojskowych. Jednym z obszarów, w których konsekwencje poczynań reformatorów są najbardziej widoczne, są Wojska Specjalne. Autor stara się pokazać, jakie zmiany wprowadzono i jak wpłynęły na kształt i funkcjonowanie tego rodzaju sił zbrojnych. Dokonuje analizy krytycznej, wskazując na liczne wady przyjętych rozwiązań. Proponuje także zmiany, które pozwoliłyby na przywrócenie sprawności systemu Wojsk Specjalnych w Polsce. Traktując to jako przyczynek do dyskusji i wypracowania optymalnych rozwiązań uwzględniających polskie uwarunkowania. Tekst bazuje na materiałach źródłowych poddanych analizie i towarzyszących im ocenach i wnioskach.