Przeglądaj wg Słowo kluczowe "политика безопасности и обороны"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Germany’s Security Policy versus NATO’s and the EU’s Security and Defence Policy in the Twenty-First Century
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Koszel, Bogdan
    Celem artykułu jest analiza polityki bezpieczeństwa zjednoczonych Niemiec pod kątem ich powiązań z NATO oraz Europejską Polityką Bezpieczeństwa i Obrony w latach 1998– 2019. Rozwój potencjału obronnego Niemiec i ich wkład w NATO i Wspólną Politykę Bezpieczeństwa i Obrony w dużej mierze zależy od ideologicznych zasad rządzących koalicji. W XXI w. niemiecka polityka obronna i bezpieczeństwa stała się zakładnikiem pacyfistycznych partii politycznych w Bundestagu i społeczeństwa niemieckiego, które od lat jest wychowywane w duchu Zivilgesellschaft i „kultury powściągliwości”. Cięcia w wydatkach budżetowych na niemieckie siły zbrojne i kontrowersyjna reforma Bundeswehry doprowadziły do zmniejszenia ich potencjału i podważyły wiarygodność Niemiec w oczach ich sojuszników w NATO i UE. Konflikt na Ukrainie, ataki terrorystyczne w państwach UE i szczyt NATO w 2014 r. w Newport spowodowały wzrost zainteresowania Niemiec współpracą z państwami UE (PESCO) oraz zwiększenie budżetu Bundeswehry. Nieodpowiedzialna polityka prezydenta USA Donalda Trumpa wobec NATO i zachodnich sojuszników stworzyła szansę na wzmocnienie zainteresowania Niemiec budową europejskiej tożsamości obronnej.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kwestie bezpieczeństwa i obrony w programach wyborczych niemieckich partii politycznych w 2019 roku
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kubiak, Piotr
    Autor przeanalizował pod kątem obronności i polityki bezpieczeństwa programy wyborcze największych niemieckich partii, opublikowane przed wyborami do Parlamentu Europejskiego (26.05.2019). Uwzględnione zostały programy partii, które w ostatnich wyborach do Bundestagu (2017 r.) uzyskały ponad 5% głosów, a więc: CDU/CSU, Sojuszu 90/Zielonych, SPD, AfD, Die Linke i FDP. W swojej analizie autor skupił się na podejściu niemieckich partii do takich zagadnień jak: wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony UE (uwzględniono m.in. podjętą w 2017 r. Stałą Współpracę Strukturalną – PESCO), rozwijanie europejskich struktur obronnych, stosunek do NATO, współpraca przemysłów obronnych, eksport broni i relacje z Rosją. Analiza programów wykazała, że postulaty CDU/CSU, SPD, Zielonych i FDP są w wielu punktach zgodne z najważniejszymi niemieckimi dokumentami strategicznymi (Biała Księga 2016, umowa koalicyjna z 2018 r.). AfD odrzuca rozwijanie europejskich struktur obronnych, a w zamian proponuje rozwijanie komponentu narodowego (Bundeswehra) i wzmocnienie zaangażowania Niemiec w NATO. Z kolei w programie Die Linke dominują tendencje pacyfistyczne.