Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Galicja"
Teraz wyświetlane 1 - 18 z 18
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Austriacka procedura karna z 1853 i 1873 roku w praktyce orzeczniczej sądów krakowskich(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Gondek, Maciej M.The work analyses Austrian criminal procedures from 1853 and 1873, studying selected cases heard by the Criminal Land Court in Kraków. The objective behind the comparison of the two acts is to portray the transformation of Austrian criminal procedure in time. It evolved from the inquisitive model with its dominant theory of legal proof to the mixed trial based on the right of confrontation.Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 4, 2013(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Grzywna, Zbigniew; Rajchel, Jan; Rurak, Adam; Gwizd, Przemysław; Pasella, Krzysztof; Wojtycza, Janusz; Zieliński, Marek; Budzowski, KlemensPozycja Inspekcja grobów żołnierskich w Przemyślu: powstanie i działalność w Galicji Środkowej 1915-1918(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Schubert, JanPozycja Legitymacje szlachectwa na ziemiach polskich pod zaborami(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Nowak, MichałArtykuł omawia procedury legitymizacji szlachectwa na ziemiach polskich w zaborach: austriackim, pruskim i rosyjskim. W Rzeczpospolitej procesy legitymizacji opierały się na sądowych „naganach szlachectwa”, w których głównym dowodem były zeznania świadków. Po rozbiorach Polski procedury zostały sformalizowane, a w poszczególnych zaborach utworzono urzędy heroldii. W zaborze pruskim legitymacja szlachectwa miała głównie charakter ekonomiczny: umożliwiała dostęp do hipoteki i zwolnienie z długiej służby wojskowej. Mimo to proces był niechętnie przyjmowany przez szlachtę ze względu na silne tendencje germanizacyjne. W zaborze austriackim szlachta była dzielona na magnatów i rycerzy, a legitymacje miały na celu integrację z systemem austriackim. W zaborze rosyjskim procedury były najbardziej chaotyczne i skomplikowane, co prowadziło do licznych fałszerstw. W Królestwie Polskim działała Heroldia, która od 1836 r. prowadziła postępowania potwierdzające przynależność do stanu szlacheckiego. Procesy te były mniej restrykcyjne niż w zaborze rosyjskim, a szlachta mogła legitymować się do 1861 r., kiedy to Heroldia Królestwa Polskiego została zlikwidowana.Pozycja Nietypowe migracje Polaków w XIX-XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Masiarz, Władysław; Fałowski, Janusz; Kargol, Anna; Sroka, Mateusz; Sroka, Mateusz; Sroka, Łukasz Tomasz; Cegielski, Tadeusz; Woźniczka, Zygmunt; Mydel, Rajmund; Majorek, Marta; Wojniak, Justyna; Kargol, Anna Maria; Masiarz, WładysławPozycja Pochówek w Galicji. Wybrane zagadnienia administracyjno-prawne. Część I(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Kotliński, Tomasz J.Druga połowa XVIII w. to okres odchodzenia w wielu państwach europejskich od dotychczasowych zasad pochówku, opartych na grzebaniu zwłok w kościołach i na cmentarzach zlokalizowanych w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Dokonywane zmiany motywowane były przede wszystkim względami zdrowotnymi, ale również ograniczonymi możliwościami pochówków w obrębie samych miast. W przypadku Austrii decyzja o przeniesieniu cmentarzy poza obręb miejscowości podjęta została przez cesarza Józefa II końcem 1783 r. Jej konsekwencją było niemal powszechne zakładanie na terenie państwa, w tym także w Galicji, nowych cmentarzy, z których część funkcjonuje do dziś. Jednocześnie w Austrii z biegiem kolejnych lat wydawano szereg aktów prawnych, które szczegółowo regulowały kwestie związane z organizacją cmentarzy i pogrzebów. W opracowaniu przedstawiono wybrane rozwiązania prawne i administracyjne, które na przestrzeni lat obowiązywały w monarchii habsburskiej w zakresie szeroko rozumianego prawa cmentarnego. Uwzględniono przy tym również te akty prawne, które bezpośrednio dotyczyły Galicji i tylko w niej były stosowane. Tym samym w kolejnych rozdziałach przedstawiono w szczególności zagadnienia związane z zakładaniem nowych cmentarzy poza obrębem miejscowości, poszerzania ich terenu, likwidowania oraz ich statusu prawnego. Opracowanie przedstawia także regulacje prawne w zakresie przewożenia zwłok, zasad, na jakich organizowano pogrzeby, i pobieranych od tego obrzędu opłat. Przy okazji zwrócona została uwaga na szczególne formy pochówku, które obowiązywały choćby w przypadku pojawiających się w Galicji epidemii cholery. Warto przy tym nadmienić, że wiele z przyjętych w okresie galicyjskim rozwiązań z zakresu prawa cmentarnego obowiązywało jeszcze w odrodzonej Polsce i miało bezpośredni wpływ nie tylko na współczesny wygląd cmentarzy założonych w tamtym okresie, ale też na pewne zwyczaje pogrzebowe.Pozycja Pochówek w Galicji. Wybrane zagadnienia administracyjno-prawne. Część II(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Kotliński, Tomasz J.Druga połowa XVIII w. to okres odchodzenia w wielu państwach europejskich od dotychczasowych zasad pochówku, opartych na grzebaniu zwłok w kościołach i na cmentarzach zlokalizowanych w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Dokonywane zmiany motywowane były przede wszystkim względami zdrowotnymi, ale również ograniczonymi możliwościami pochówków w obrębie samych miast. W przypadku Austrii decyzja o przeniesieniu cmentarzy poza obręb miejscowości podjęta została przez cesarza Józefa II końcem 1783 r. Jej konsekwencją było niemal powszechne zakładanie na terenie państwa, w tym także w Galicji, nowych cmentarzy, z których część funkcjonuje do dziś. Jednocześnie w Austrii z biegiem kolejnych lat wydawano szereg aktów prawnych, które szczegółowo regulowały kwestie związane z organizacją cmentarzy i pogrzebów. W drugiej części opracowania przedstawiono wybrane zagadnienia prawne w zakresie administracji cmentarzami, m.in. dotyczące opłat oraz infrastruktury cmentarnej. Jako przykład posłużyły rozwiązania prawne przyjęte w drugiej połowie XIX w. przez miasto Kraków dla zarządu Cmentarza Rakowickiego.Pozycja Prawo swojszczyzny („Heimathrecht”) jako wyraz przynależności do gminy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Kądzielawski, GrzegorzCechą charakterystyczną prawodawstwa austriackiego było określenie przynależności obywatela do gminy. Przynależność ta była nazywana stosunkiem swojszczyzny (Heimathrecht). Kwestie te normowała szczegółowo ustawa z dnia 3 grudnia 1863 r. - dotycząca regulacyi stosunków swojszczyzny. Wskazane prawo miało niezwykle istotny charakter, gdyż uprawniało do pobytu w gminie oraz żądania zaopatrzenia i pomocy w ubóstwie. W chwili wejścia w życie ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego posiadanie prawa swojszczyzny „w jednej z gmin na obszarze Państwa Polskiego, stanowiącym poprzednio część składową Państwa Austriackiego lub Węgierskiego” było jedną z przesłanek rozstrzygającą o prawie do obywatelstwa. Kolejnym aktem prawnym, który uszczegółowił temat nabywania obywatelstwa, była ustawa z dnia 26 września 1922 r. o uregulowaniu prawa wyboru obywatelstwa polskiego przez obywateli byłego cesarstwa austriackiego lub byłego królestwa węgierskiego i prawa wyboru obywatelstwa obcego przez byłych obywateli tych państw posiadających obywatelstwo polskie. Do wskazanej ustawy wydano dwa rozporządzenia wykonawcze. Pierwsze wydane przez Radę Ministrów dnia 12 grudnia 1922 r. oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 lutego 1925 r. Zagwarantowało ono osobom, które posiadały prawo swojszczyzny na obszarach należących do Austro-Węgier, a które znalazły się w granicach Rzeczypospolitej, prawo opcji obywatelstwa polskiego. W dzisiejszym ustawodawstwie prawo swojszczyzny moglibyśmy porównać do obowiązku meldunkowego z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Celem artykułu jest analiza prawnych podstaw funkcjonowania prawa swojszczyzny na tle ustawowego obowiązku przynależności do gminy oraz prawa obywatelstwa. Artykuł zawiera również opis praktyki stosowania prawa swojszczyzny.Pozycja Profesora Stanisława Grodziskiego pielgrzymka do historii prawa – szkic naukowego (i nie tylko) portretu(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Małecki, MarianArtykuł przybliża postać wielkiego krakowskiego naukowca – profesora Stanisława Grodziskiego (1929–2020). Najpierw ukazane zostało dzieciństwo i lata młodzieńcze profesora, w tym także czasy okupacji (1939–1945) oraz okres powojenny. Następnie autor przedstawił życie naukowe krakowskiego badacza. Szkic pokazał kierunki zainteresowań naukowych profesora Grodziskiego, jego dorobek naukowy, dydaktyczny, literacki i popularyzatorski, a także działalność w ramach samego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Polskiej Akademii Umiejętności oraz innych organizacji naukowych. W pracy przedstawiono większość pozycji naukowych Profesora z zachowaniem układu chronologicznego ich powstania.Pozycja Projekt utworzenia w 1924 r. ukraińskiego uniwersytetu w Krakowie na tle sporów wokół ukraińskich dążeń do powstania własnej wszechnicy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Stoczewska, Barbara"Dążenia Ukraińców do utworzenia w Polsce własnej szkoły wyższej mają dość długą i skomplikowaną historię. Obfituje ona w liczne zatargi, pretensje i wzajemne oskarżenia. I choć po obu stronach nie brakowało ludzi prezentujących rzeczywistą wolę pozytywnego załatwienia sprawy - w końcu nie doszło do spełnienia ukraińskich zamierzeń, a wybuch II wojny światowej uczynił tę kwestię ostatecznie bezprzedmiotową. Taki stan rzeczy znajduje głębokie uzasadnienie w niezwykle trudnych stosunkach polsko-ukraińskich."(...)Pozycja Rada Administracyjna Miasta Krakowa i Jego Okręgu. Z dziejów XIX-wiecznej administracji krakowskiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Mataniak, Mateusz"Losy funkcjonującej w XIX-wiecznym Krakowie Rady Administracyjnej przedstawiono na podstawie źródeł archiwalnych, przechowywanych w Oddziale III Archiwum Państwowego w Krakowie. Podstawowe znaczenie mają: Obwieszczenie Gubernatora Galicji z 14 października 1848 roku, dotyczące reorganizacji Tymczasowej Rady Administracyjnej Okręgu Krakowskiego i ustanowienia Komisarza Rządowego, oraz skierowane do Rady Administracyjnej."(...)Pozycja Specyfika migracji galicyjskiej – w aktach c.k. Policji w Krakowie na początku XX wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Kargol, AnnaPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXIV 2021 Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Widacki, Jan; Cichoń, Paweł; Kargol, Anna; Czaja, Jan; Kotliński, Tomasz J.; Kowalski, Grzegorz M.; Głuszak, Marcin; Bojarski, Adam; Malec, Jerzy; Иванников, Иван; Wiśniewska, Ewa; Bieda, Justyna; Gałędek, Michał; Małecki, MarianPozycja Szkic z dziejów adwokatury galicyjskiej na przełomie XIX i XX wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Malec, Dorota"W dziejach galicyjskiej adwokatury przełom XIX i XX stulecia stanowił okres szybkiego rozwoju. Był on możliwy dzięki przekształceniom ustrojowym monarchii Habsburgów w duchu konstytucjonalizmu, sprzyjającym warunkom społeczno-politycznym w cieszącej się autonomią Galicji, dobrym podstawom prawnym postaci w ordynacji adwokackiej z 1868 r., a także innym czynnikom, w tym rozwojowi nauki prawa na obu galicyjskich uniwersytetach w Krakowie i Lwowie, a także rosnącej kulturze prawnej społeczeństwa."(...)Pozycja Ukraina i Ukraińcy w polskiej myśli politycznej : od końca XIX wieku do wybuchu II wojny światowej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Stoczewska, BarbaraZe wstępu: "Konstrukcja monografii oparta została na kryterium chronologiczno-tematycznym. Praca składa się z dwóch części podzielonych na jedenaście rozdziałów, bibliografii i indeksu nazwisk. Pewnego uzasadnienia wymaga przyjęta struktura pracy, jak też kryteria wyboru do analizy nurtów z szerokiego wachlarza polskiej myśli politycznej. Podział na dwie części, z których pierwsza obejmuje okres od końca XIX wieku do wybuchu I wojny światowej, a druga – po I wojnie światowej do lat międzywojnia, z jednej strony podyktowany był potrzebą przejrzystości wywodu, z drugiej – wynikał z konieczności zachowania pewnej konsekwencji w omawianiu wybranych nurtów polskiej myśli politycznej. Stąd też pominięcie okresu I wojny światowej, kiedy to kwestia ukraińska, rozpatrywana była przede wszystkim w aspekcie budowania fundamentów polityki wschodniej odradzającego się niepodległego państwa polskiego, a problemy relacji z mniejszościami narodowymi, w tym z ukraińską, siłą rzeczy schodziły na dalszy plan, bądź też odkładane były na lata późniejsze, kiedy odrodzona w nowych granicach Rzeczypospolita musiała zmierzyć się ze swym wielonarodowym obliczem. Ponadto w latach I wojny światowej większość ugrupowań politycznych przechodziła głębokie przeobrażenia, a ich uwaga skupiona była w większym stopniu na budowaniu nowych struktur i konstruowaniu podstaw programów politycznych w aspekcie wydarzeń wojennych i perspektyw odzyskania niepodległości. Wyjątkiem byli tu socjaliści, których myśl polityczna w oczywisty sposób sprzężona z polityką wschodnią Józefa Piłsudskiego, w największym stopniu odnosiła się do kwestii ukraińskiej. Pominięcie okresu I wojny światowej w strukturze książki wynikało też z tego, że okres ten w polskiej historiografii został już dość gruntownie przedstawiony17. Przedmiotem przeprowadzonej analizy stało się sześć głównych nurtów polskiej myśli politycznej: konserwatyści, liberałowie, endecy, socjaliści, chadecy, piłsudczycy. Za wskazane uznałam poprzedzenie rozważań odnoszących się bezpośrednio do głównych wątków książki charakterystyką ukraińskiego ruchu narodowego przed wybuchem I wojny światowej oraz w latach II Rzeczypospolitej. Każdy rozdział kończy krótkie podsumowanie, pozwalające na pełniejsze i klarowne spojrzenie na myśl polityczną konkretnego ugrupowania z uwzględnieniem rozleglejszej perspektywy historycznej."(...)Pozycja Więź społeczna w wielokulturowej rzeczywistości Galicji(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Pucek, Zbigniew"Historyczny fenomen Galicji to wielokulturowość, źródło wielu zjawisk pochodnych o charakterze społecznym i politycznym. Nie stanowiła ona przy tym jakiejś cechy szczególnej ani w monarchii habsburskiej, opartej przecież na zasadzie zjednoczenia wielonarodowego i wielokulturowego elementu ludzkiego przez tradycyjny czynnik dynastycznego imperium habsburskiego, ani w odeszłej w polityczny niebyt Rzeczypospolitej Obojga Narodów, która - zwłaszcza na kresach - była zawsze prawdziwą mozaiką ludów, języków, wyznań i obyczajów."(...)Pozycja Z badań nad ewakuacją organów resortu sprawiedliwości Generalnego Gubernatorstwa w latach 1944–1945(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Wrzyszcz, Andrzej"Generalne Gubernatorstwo powstało na podstawie dekretu Hitlera z 12 października 1939 r. (wszedł w życie 26 października). Było tworem o niejasnym statusie prawnoustrojowym. Brak precyzyjnego uregulowania pozycji ustrojowoprawnej GG miał niewątpliwie istotny wpływ na tworzenie i funkcjonowanie okupacyjnego sądownictwa na centralnych ziemiach polskich w latach 1939-1945."(...)Pozycja Źródła prawa hipotecznego na ziemiach polskich w okresie zaborów 1772-1918. Część I: Okres do połowy XIX wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Kubicki, Tomasz"W naszych rozważaniach zajmiemy się źródłami prawa w znaczeniach formalnym i poznawczym. Pojawiające się w tytule sformułowanie - prawo hipoteczne - to zgodnie z XIX-wieczną tradycją prawniczą, nie tylko przepisy regulujące kwestię jednego z praw rzeczowych na nieruchomości, a mianowicie zastawu bezużytkowego. Chodzi tu również o wszystkie te regulacje, które odnoszą się do innych praw rzeczowych i stosunków zobowiązaniowych wpływających na prawo własności. W tym bardzo szerokim ujęciu mieszczą się także przepisy określające sposób urządzania ksiąg wieczystych i formalne warunki dokonywania; wpisów hipotecznych, itp."(...)