Przeglądaj wg Słowo kluczowe "kultura bezpieczeństwa"
Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo jako wymiar kultury organizacji a zewnętrzne zróżnicowanie kulturowe: kontekst organizacyjny i społeczny(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Chodyński, AndrzejZbadano pojęcie „kultury”, rozpatrując je na poziomie ponadnarodowym, krajowym oraz organizacji. Odniesiono się do pojęcia „kultury bezpieczeństwa”. Omówiono wymiary kultury bezpieczeństwa. Omówiono kulturę bezpieczeństwa w ujęciu przedmiotowym i realizowanych obszarów działalności, w szczególności w energetyce krajów Unii Europejskiej. Kulturę bezpieczeństwa omówiono, odnosząc się do bezpieczeństwa jako wartości. Podkreślono, że w analizie aspektów organizatorskich istotna może być analiza struktury społecznej w zarządzaniu. Dotyczy ona władzy i komunikacji pomiędzy ludźmi tworzącymi całość społeczną. Opisano znaczenie kultury bezpieczeństwa na różnych poziomach organizacyjnych, w szczególności dla organizacji niezawodnych. Przeanalizowano znaczenie zjawiska izomorfizmu. Dyfuzję kultury bezpieczeństwa rozważono w kontekście dwóch filarów tej kultury: bezpieczeństwa indywidualnego (filar mentalno-duchowy) i bezpieczeństwa społecznego (filar organizacyjno-prawny). W ramach tych filarów podkreślono znaczenie kongruencji wartości osobistych pracowników i wartości organizacyjnych. Zwrócono uwagę na znaczenia wartości społecznych i obywatelskich W kontekście kulturowym uwypuklono znaczenie wewnętrznego i zewnętrznego dopasowanie organizacji. W tworzeniu kultury bezpieczeństwa występuje współdziałanie aspektów społecznych i organizacyjnych.Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 4 (XXXIII) : Kultura Bezpieczeństwa - Uwarunkowania Społeczne i Organizacyjne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Chodyński, Andrzej; Fatuła, Dariusz; Mirski, Andrzej; Marjański, Andrzej; du Vall, Marta; Majorek, Marta; Ziarko, Janusz; Wilk-Woś, Zofia; Bakonyi, Jadwiga; Urbańczyk, Piotr; Gach, DanielZ wprowadzenia: "Kultura jest rozpatrywana jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych jak i niematerialnych (duchowych i symbolicznych). Bardziej szczegółowy opis tych wytworów, wraz z prezentacją podstawowych działów kultury, jakimi są tzw. kategorie kultury, zawarto m.in. w publikacji Małgorzaty Gruchoły, gdzie opisano cechy socjologicznego podejścia do kultury i podkreślono znaczenie kultury narodowej. Pojęcie kultury ma bogate podstawy teoretyczne. Jest rozpatrywane przez przedstawicieli wielu nauk. Przegląd ujęć i koncepcji filozoficznych, przykładowo, prowadzi do określenia dziesięciu działów odnoszących się do definicji kultury, mianowicie: – rozumienie kultury w ujęciu historycznym, z podkreśleniem jej temporalności; – hermeneutyczne koncepcje kultury oparte na systemie znaczeń i symboli, z traktowaniem kultury jako interpretacji; podstawa kultury symbolicznej; – ujęcie genetyczne jako ewolucyjne przedłużenie natury i naturalistyczna koncepcja bytu; rozpatrując przenikanie się uwarunkowań kulturowych i genetycznych, w socjologii operuje się pojęciem socjobiologii, której elementem jest memetyka – mem stanowi przekaz kulturowy; – jako sfera realizacja duchowości człowieka; – traktowanie kultury w aspekcie ludzkiej kreatywności i spontaniczności w odniesieniu do twórczości; – jako system uwarunkowań i determinacji (w tym problematyka uwarunkowań społecznych, instytucji i wzorów postępowania, praw i tradycji); – jako płaszczyzna interakcji miedzy ludźmi – komunikacja; – jako system zamknięty; – jako system uniwersalny (w tym przenikalność kulturowa); kwestie zamknięcia, otwarcia, ale i tożsamości kulturowej można odnosić do dwoistości strukturalizmu, zakładającego rozpatrywanie kultury na poziomach zewnętrznym (co się wiąże z różnorodnością kulturową odnośnie instytucji, wzorów i zachowań) i wewnętrznym (jedność kultury oparta na wspólnotowości); kultura stanowi matrycę, ukrytą umysłową strukturę, której uzewnętrznienie służy realizacji podstawowych potrzeb ludzkich; – rozumienie w kontekście stałości, niezmienności, ale także zmian i nieustannej ewolucji, w tym kreatywności kulturowej."(...)Pozycja Kształtowanie kultury bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie, jako element zarządzania firmą w ocenie studentów(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Bakonyi, JadwigaCelem artykułu jest ukazanie kultury bezpieczeństwa jako istotnego elementu zarządzania firmą, oraz roli, jaką odgrywa kształtowanie kultury bezpieczeństwa w zarządzaniu firmą. Pojęcie kultury bezpieczeństwa można odnieść zarówno do społeczeństwa czy przedsiębiorstwa, jak i do jednostki. Poczucie osobistej odpowiedzialności za sprawy bezpieczeństwa przekłada się na kulturę bezpieczeństwa w przedsiębiorstwach. W badaniach posłużono się narzędziem pozwalającym na ocenę klimatu bezpieczeństwa, co pośrednio pozwala na monitorowanie poziomu kultury bezpieczeństwa. Badanie klimatu bezpieczeństwa pozwala określić postawy pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, a także diagnozuje procedury funkcjonujące w organizacjach.Pozycja Kultura bezpieczeństwa a sprawność funkcjonowania systemu powiadamiania ratunkowego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Wilk-Woś, ZofiaOd kilku lat funkcjonuje w Polsce system powiadamiania ratunkowego, w którym obsługą zgłoszeń kierowanych na numer alarmowy 112 zajmują się centra powiadamiania ratunkowego. Poważnym problemem, z którym zmagają się operatorzy numerów alarmowych, jest bardzo wysoka liczba zgłoszeń fałszywych. Artykuł stara się wskazać czynniki, które mogą wpłynąć na podniesienie kultury bezpieczeństwa i na sprawność działania systemu powiadamiania ratunkowego.Pozycja Rola zasobów ludzkich w implementacji kultury bezpieczeństwa w systemie zarządzania kryzysowego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Marjański, AndrzejZnaczenie kultury bezpieczeństwa zyskuje coraz większe znaczenie w różnych obszarach zarządzania, w tym także zarządzania kryzysowego. Kultura bezpieczeństwa uważana jest za ważny czynnik warunkujący osiągnięcie wysokiego poziomu bezpiecznego funkcjonowania systemu ratowniczego. Pojęcie kultury bezpieczeństwa jest wieloznaczne i nie posiada jednej uniwersalnej definicji czy rozwiązania modelowego. Konieczne staje się podjęcie próby określenia pojęcia kultury bezpieczeństwa w odniesieniu do obszaru zarządzania kryzysowego. Najbardziej istotną cechą kultury bezpieczeństwa w systemie zarządzania kryzysowego jest zdolność do implementacji zasad bezpiecznego działania pomimo istniejących zagrożeń. Wysoki poziom bezpieczeństwa można osiągnąć jedynie w przypadku stosowania sprawdzonych systemów i procedur przy jednoczesnym silnym zaangażowaniu zasobów ludzkich w działaniach na rzecz kultury bezpieczeństwa.Pozycja Społeczna odpowiedzialność biznesu i innowacyjność a zarządzanie zrównoważonym rozwojem(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Fatuła, Dariusz; Chodyński, Andrzej; Ziarko, Janusz; Smutek, Halina; Huczek, Marian; Huszlak, Wojciech; Przeciszowski, Rafał; Feczko, PiotrZ wprowadzenia: "Zrównoważony rozwój w kontekście społecznej odpowiedzialności biznesu kojarzy się najczęściej z rozwojem uwzględniającym dbałość o pracowników, środowisko lokalnych społeczności, zasoby naturalne. Rzadziej w tym kontekście bierze się pod uwagę innowacyjność, która może mieć różne aspekty. Innowacja, pochodząca od łacińskiego terminu oznaczającego odnowienie, w sferze ekonomicznej może mieć charakter stworzenia nowego produktu, ulepszeń w dotychczasowych produktach, wprowadzenia nowych technologii, wykorzystania nowych surowców, usprawnień organizacyjnych, marketngowych czy szerzej rynkowych. Idea zrównoważonego rozwoju swymi korzeniami sięga obaw T.R. Malthusa, związanych z odmienną skalą przyrostu ludności i środków na utrzymanie. Oprócz zmniejszenia skali przyrostu naturalnego, głównie dzięki szeroko pojętej innowacyjności, katastrofa wieszczona przez Malthusa okazała się przesadzona lub co najmniej znacznie odsunięta w czasie. Wydaje się, że właśnie dzięki innowacyjności pozostawienie zasobów i szans rozwoju przyszłym pokoleniom nie stoi w sprzeczności z utrzymaniem bieżącego oraz rosnącego poziomu życia. Innowacyjność pozwala na lepsze zaspokojenie potrzeb indywidualnych i wspólnych, a dzięki efektywniejszemu wykorzystywaniu zasobów, nie uszczupla ich drastycznie."(...)