Przeglądaj wg Słowo kluczowe "pod wpływem środka odurzającego"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Środek karny zakazu prowadzenia pojazdów w świetle projektu nowelizacji Kodeksu karnego(Wydawnictwo C. H. Beck, 2014) Pawlik, Renata"Reguły prawne tworzą zbiór, który stanowi względnie uporządkowaną całość określaną mianem „systemu” w szerokim tego słowa znaczeniu, pozostając miedzy sobą w określonych relacjach takich jak m.in. hierarchiczność, niesprzeczność oraz spójność aksjologiczna. Tworzenie prawa, jak wskazuje m.in./. Wróblewski, pojmować należy jako proces racjonalny, co oznacza, że będzie on zmierzał do kreowania norm które w określonej sytuacji są właściwym środkiem z punktu widzenia celów prawa, z uwzględnieniem posiadanych przez prawodawcę informacji i przyznawanych przezeń ocen, przy czym normy te wpisywać się winny w zakreślone wyżej typowe relacje systemowe. Podstawową wartością każdego systemu prawa jest jego stabilność, która wzmacnia poczucie bezpieczeństwa prawnego obywateli, budując także zaufanie do tworzonego prawa."(...)Pozycja Znamię stanu pod wpływem środka odurzającego w świetle projektu nowelizacji Kodeksu karnego(Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury, 2014) Pawlik, RenataProblem stanu pod wpływem środka odurzającego, stanowiącego m.in. znamię przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, sygnalizowany od dawna w doktrynie i judykaturze, słusznie został dostrzeżony przez Komisję Kodyfikacyjną, a próba jego rozwiązania znalazła się w przygotowanym projekcie zmian w redakcji z listopada 2013 r., gdzie proponuje się zastąpić dotychczasowe ujęcie znamieniem stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne w stopniu mogącym zagrozić bezpieczeństwu w komunikacji. Propozycja ta nie pojawiła się już jednak w koncepcji skierowanej na posiedzenie Komitetu Rady Ministrów 3.4.2014 r., tymczasem podkreślić należy duże jej znaczenie nie tylko teoretyczne, ale i praktyczne. Znamię stanu pod wpływem środka odurzającego w kodyfikacji karnej z 1997 r. było zasadniczym novum, a jednocześnie pewnego rodzaju eksperymentem, gdyż generowało w zasadzie już od momentu wprowadzenia szereg problemów interpretacyjnych, potęgowanych w późniejszym okresie po wprowadzeniu art. 178a KK przede wszystkim faktem swoistego rozwarstwienia penalizacji bezwypadkowego prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, z uwagi na zauważalne swoiste jego „nałożenie” na zastane w Kodeksie wykroczeń znamię stanu po użyciu podobnie działającego środka. Projektowana zmiana, zrywając niejako z dotychczasowymi poglądami na rozwiązanie tego problemu, zmierza zasadniczo w dobrym kierunku. Jednocześnie zbędne wydaje się swoiste dookreślanie stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne „w stopniu mogącym zagrozić bezpieczeństwu w komunikacji”. Wystarczające wydaje się przyjęcie samego stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne, przyjąwszy, że potencjalnie niebezpieczne są już sama różnorodność substancji aktywnych, złożoność przemian, uzależnienia oraz ich konsekwencje w postaci tolerancji i objawów abstynencji trudnych do przewidzenia. Przestępstwa abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo obejmują w swojej istocie bowiem te zachowania, które nie prowadzą do bezpośredniego uszczerbku dla dobra, ale stwarzają sytuację, której rozwój może doprowadzić do takiego rezultatu, niekoniecznie jednak musi.